ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Samanchon]

กระจกส่องให้มองเห็น
ว่าที่เป็นนี้คือฉัน
ว่าที่เห็นนี้คือมัน
แม้เหมันต์และจันทร์เพ็ญ

กระจกส่องไฟแต่ไม้ร้อน
สะท้อนน้ำแต่ไม่เย็น
เห็นทุกสิ่งแต่ไม่เป็น
ยากเข็ญสุขสันต์ก็ไม่เลือก

กระจกฉันคือกระจกใส
มองข้างในทะลุเปลือก
ปล่อยวางหนักแน่นเหมือนเทือก
คลายปมเชือกในทวิลักษณ์

กระจกใจส่องทุกอย่าง
แต่วางทุกสิ่งด้วยรัก
เพราะเดินตามวิถีมรรค
เว้นวรรครักในความว่าง

[Design with love ᵔᴥᵔ]

กระจกเพียงสะท้อนสิ่งเบื้องหน้า
เกิดภาพเงามายาเป็นภาพเหมือน
เกิดเป็นเราอีกคนคอยย้ำเตือน
ภาพลางเลือนตรงหน้านี่คือเรา

มองสำรวจสิ่งใดบนใบหน้า
เห็นหน้าตารอยยิ้มหน้าใบเก่า
ยิ้มในกระจกนิ่งมองยังหยอกเย้า
คอยกระเซ้าดวงใจให้หยุดมอง

นี่เหละคือตัวของฉัน...
หน้าใบนั้นใช่ของใครให้เป็นสอง
จับใบหน้ามองกระจกใจหมายปอง
อยากจะลองมองให้ลึกถึงจิตใจ

แต่กระจกเพียงสะท้อนภาพตรงหน้า
จะเห็นถึงใจดังว่าก็หาไม่
กระจกเพียงสะท้อนเงาใช่อื่นใด
หากจิตใจสะท้อนได้ด้วย “พฤติกรรม”

                                 with love"

[สุนัขรำพัน]

เมื่อข้าพเจ้าส่องกระจก
ข้าพเจ้าพบความโกหกและปลิ้นปล้อน
ข้าพเจ้าพบซ้ายขวาสลับตอน
ข้าพเจ้าพบความยอกย้อนในตัวตน

เมื่อข้าพเจ้าส่องกระจก
ข้าพเจ้าพบความตระหนกและสับสน
ข้าพเจ้าพบเนื้อในของผู้คน
ข้าพเจ้าพบความฉ้อฉลของการกระทำ

เมื่อข้าพเจ้าส่องกระจก
ข้าพเจ้าพบการยอยกอันแสนต่ำ
ข้าพเจ้าพบความทรามที่คราคร่ำ
ข้าพเจ้าพบผลกรรมที่ตามสนอง

เมื่อข้าพเจ้าเลิกมองกระจก
ข้าพเจ้าพบความตลกที่เรียกร้อง
ข้าพเจ้าพบความฝันที่กลั่นกรอง
ข้าพเจ้าพบความเกี่ยวข้องในบุคคล

แล้วเหตุใดข้าพเจ้าต้องเชื่อกระจก
เมื่อมันมีแต่โกหกแสนฉ้อฉล
เมื่อมันมีแต่ปลิ้นปล้อนมากเล่ห์กล
เมื่อมันมีแต่บรรดาลดลให้คนทุกข์

แล้วเหตุใดข้าพเจ้าต้องเชื่อกระจก
เมื่อคิดตกข้าพเจ้าก็มีสุข
เมื่อคิดได้ก็ลืมโรคที่เร้ารุก
แล้วรีบปลุกให้ตื่นพ้นในกลลวง ฯ