04 สิงหาคม 2011, 05:07:AM |
บ้านริมโขง
|
|
« เมื่อ: 04 สิงหาคม 2011, 05:07:AM » |
ชุมชน
|
ให้แปลกใจมาลีใด ถูกไชชอน จากภมรร่อนชมสมสนาน ธรรมชาติไม่อาจขาดประมาณ เหตุใดรานร้าวตรึง...ถึงนารี
เปรียบตัวนางอย่างมาลาพาชมชื่น ภมรอื่นรื่นรมย์ผสมศรี อิสระเลือกได้ไร้ปรานี ปล่อยภมรรอนฤดีอย่างปรียเปรม
แต่ตัวนางกลับอ้างอย่างวางศักดิ์ หวงแหนนักตัวตนบนเกษม กุลสตรีนี่หนาหาใช่เกมส์ อย่าหวังเคลมหวังคลายอย่างง่ายดาย
มันช่างค้านตัวเปรียบมาเทียบอย่าง หรือมาอ้างวางล่อหนอความหมาย ให้ภมร..หากเปรียบเทียบเท่าชาย ได้ล้มตายจากกลิ่นสี..ที่วางลวง
เป็นอุปเทห์เล่ห์ฝากจากความเห็น ชายเหมือนเป็นฝ่ายฝั่งสั่งจากสรวง ให้ตามฝันตามฝ่าหาแดดวง แม้พุ่มพวงลวงฆ่าไม่คาคร้าม
แต่ภมรตัวเปรียบเฉียบกว่าชาย มาลีหมายไม่ฆ่าคราหยาบหยาม มีแต่โหยหวนไห้ในทุกยาม แต่หญิงงาม..คร้ามหนอ ...คอยล่อคน.
"บ้านริมโขง" ๔ สิงหาคม ๒๕๕๔
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : จ.รัตติกาล, ...สียะตรา.., Music, ทอฝัน, เอ๊พ, กาแฟดำ, รพีกาญจน์, เมฆา..., สล่าผิน, นพตุลาทิตย์, สะเลเต, พี.พูนสุข, amika29, --ณัชชา--, รุ่งอรุณ, ช่วงนี้ไม่ว่าง, กาญจนธโร
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
04 สิงหาคม 2011, 07:23:AM |
...สียะตรา..
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 04 สิงหาคม 2011, 07:23:AM » |
ชุมชน
|
......มลุลีหรือสุรางค์..ต่างก็คล้าย ...มิซัดส่าย...ดั่งภุมรี..กีฏะผิน ...ด้วยหามีสักกระผีก..ปีก...โบยบิน ...ไปเยือนถิ่น...ตามบ่วงห้วง..ต้องการ ......นาง..ก็นั่งอยูบนหอคอตั้งบ่า ...ก็เริงร่า..ตั้งอุบายหมายพร่าผลาญ ...ครั้นเกษมสมกมล..รีบลนลาน ...สู่เรือนชานหลังใหม่ไกลจากเดิม ......อยู่เฉย..เฉย..ก็มาเองนิ...ไปล่อที่หนายยยกัน.. หมายเหตุ...ภาพสวยดีนะคะ ......พิศ " พุดซ้อน " ขจรนามงามบุปผา ..." เก็จถวา " อีกหนึ่งนัยใช้เอ่ยขาน ...ระรื่นฉมยามลมเย้าคราเจ้าบาน ...รำเพยผ่านฤดิสมแสนรมณีย์ ......ชม..ดอกพุด...ของ..คุณMusic..ไว้ตรงนี้ละกันนะคะ...
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ทอฝัน, เอ๊พ, กาแฟดำ, รพีกาญจน์, เมฆา..., สล่าผิน, บ้านริมโขง, นพตุลาทิตย์, สะเลเต, พี.พูนสุข, amika29, --ณัชชา--, รุ่งอรุณ, ช่วงนี้ไม่ว่าง, กาญจนธโร
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
04 สิงหาคม 2011, 07:30:AM |
Music
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 04 สิงหาคม 2011, 07:30:AM » |
ชุมชน
|
ดอกพุทธชาด ๐ พุทธชาด.เลื้อยรั้ว.ไม่กลัวฝน ต้องลมบน.แรงลู่.เจ้าสู้ไหว ด้วยลุ่มหลง.ทะนงหอม.ไม่ยอมใคร ชูกิ่งดอก.ออกใบ.ให้ใครมอง
๐ ตั้งแต่เช้า.จรดค่ำ.เจ้าร่ำกลิ่น แม้ร่วงหล่น.ปนดิน.ใช่.สิ้นหมอง กลีบเจ้าเล็ก.ผู้จับ.ประคับประคอง เก็บรังรอง.ห้องหอ..อยากคลอเคลีย
๐ ถ้าเปรียบเป็น.หญิงสาว.ขาวพิสุทธิ์ งามประดุจ.เทพี.ไม่มีเสีย เพียงแต่เจ้า"ใจน้อย"ต้องคอยเชียร์ หากโลมเลีย.สะท้านทรวง.ก็ร่วงราน
๐ กลีบของเจ้า.บานตาม.ความรู้สึก อารมณ์ลึก..เจ็ดแฉก..แปลกทุกด้าน บางดอกหก.บางวันห้า.ทำหน้าบาน เจ้าหอมนาน..แต่พี่เหนื่อย..ต้องเมื่อยมอง
ดูซี่..ดอกขวาด้านบนมี.8.กลีบเพิ่งเจอในรูปนี่แหละครับ..จริงๆเจอมากที่สุด5-7 กลีบ ....(เอาใจยากจัง)....
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ...สียะตรา.., panwat, ทอฝัน, เอ๊พ, กาแฟดำ, รพีกาญจน์, เมฆา..., พี.พูนสุข, สล่าผิน, บ้านริมโขง, นพตุลาทิตย์, สะเลเต, --ณัชชา--, รุ่งอรุณ, ไพร พนาวัลย์, ช่วงนี้ไม่ว่าง, กาญจนธโร
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
...อย่าคิดว่ายาก.แต่ทำได้../..ควรทำให้ได้.แม้มันจะยาก...
|
|
|
04 สิงหาคม 2011, 02:54:PM |
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 04 สิงหาคม 2011, 02:54:PM » |
ชุมชน
|
......มลุลีหรือสุรางค์..ต่างก็คล้าย ...มิซัดส่าย...ดั่งภุมรี..กีฏะผิน ...ด้วยหามีสักกระผีก..ปีก...โบยบิน ...ไปเยือนถิ่น...ตามบ่วงห้วง..ต้องการ ......นาง..ก็นั่งอยูบนหอคอตั้งบ่า ...ก็เริงร่า..ตั้งอุบายหมายพร่าผลาญ ...ครั้นเกษมสมกมล..รีบลนลาน ...สู่เรือนชานหลังใหม่ไกลจากเดิม ......อยู่เฉย..เฉย..ก็มาเองนิ...ไปล่อที่หนายยยกัน.. หมายเหตุ...ภาพสวยดีนะคะ มโนภาพวาบไหวในดวงจิต ให้ครวญคิดเหตุใดใครฮึกเหิม จึงกล้าเปรียบนารีมีไฟเติม เป็นฝ่ายเริ่มเบ่งบานปานมาลี
หรือความสวยความสาวคราวแรกรุ่น หอมละมุนเนื้อนางสร้างเสริมศรี จะเปรียบงามไหนเล่าเท่าสตรี เห็นมาลีแรกบานเลยขานคำ
มีสตรีมีชายหมายเคียงคู่ มองเห็นอยู่เพียงนี้ที่คมขำ มาลีหรือคือภมรผู้ชอนชำ เลยได้นำเปรียบชายคล้ายภมร
..สียะตรา..ว่าสตรีนี้อยู่เหย้า คอยมวลเหล่า “เฝ้าผกา” มาสลอน นางนั่งคอตั้งบ่าสายตาวอน รอหนุ่มหนุ่มสัญจร..ช้อนชำเลือง
อาจจะเป็น เช่นนี้.. “สี..” ยังสาว เมื่อเรื่องราวผ่านพ้นจนฟ้าเหลือง หาก “สี..” ยัง คงหวังมะลังเมลือง คงเป็นเรื่องเศร้าหมอง..ของ..สียะตรา..
ปัจจุบัน..โผผลิน บินแข่งนก เหนือ,ออก,ตก อกสั่นครั่นคร้ามหนา จากทางใต้ ล้นขบวน ชวนกันมา สืบเสาะหา..ภมรน้อย..คือข้อยเอง.
"บ้านริมโขง"
|
|
|
|
04 สิงหาคม 2011, 03:40:PM |
...สียะตรา..
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 04 สิงหาคม 2011, 03:40:PM » |
ชุมชน
|
......เปรียบ....อะไร..จึงเหมาะดี..หนอ..ฝีปาก ...เพียงแค่..ถาก....ยังเลือดริ้วผิวเผยอ ...เกิดมา..นานนนนนน...เพิ่งพานพบประสบเกลอ ...อืมมมมม..... ..ปากทิงเจอร์...นี่ล่ะเพราะ..เหมาะจริง จริง
|
|
|
|
04 สิงหาคม 2011, 07:20:PM |
รุ่งอรุณ
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 04 สิงหาคม 2011, 07:20:PM » |
ชุมชน
|
อันมาลีที่ใดในโลกหล้า
หากขาดซึ่งภุมราน่าฉงน
มาลีเปรียบเทียบที่สตรีชน
ภุมราผลเทียบชายว่าคล้ายกัน
มาลีคู่ภมรชอนไชเห็น
ด้วยเพราะเป็นธรรมชาติที่วาดสรรค์
เฉกเดียวกับหญิงงามชายตาม(พัว)พัน
ก็เพราะนั่นถูกสร้างอย่างเจาะจง
๐รุ่งอรุณ๐
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : --ณัชชา--, ไพร พนาวัลย์, นพตุลาทิตย์, ช่วงนี้ไม่ว่าง, ...สียะตรา.., พี.พูนสุข, Music, เมฆา..., รพีกาญจน์, กาญจนธโร, บ้านริมโขง, เพรางาย
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
05 สิงหาคม 2011, 03:35:PM |
พี.พูนสุข
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 1269
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,104
ทิวาฉาย ณ ปลายผา
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 05 สิงหาคม 2011, 03:35:PM » |
ชุมชน
|
|
|
|
|
05 สิงหาคม 2011, 05:47:PM |
|
|
05 สิงหาคม 2011, 05:59:PM |
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 05 สิงหาคม 2011, 05:59:PM » |
ชุมชน
|
หนุ่มหนุ่มเอย..เปรียบเปรยอิสตรี เป็นมาลีคลี่งามยามฉ่ำฝน หนุ่มหนุ่มเอย..เปรียบหญิงเป็นกาพย์กล เป็นค่ายมนต์ยลคำฉ่ำดวงมาน..... ..สาวกะปู..
ช่างมากมายคำเปรยเผยสตรี ช่างมากมีคำชมบ่มคำหวาน ช่างมากหน้าเสาะหายุพาพาล ช่างมากมานผ่านเสนอคล้ายเพ้อครวญ
หารู้ไม่หลากหลายหมายอ้อนหญิง ไม่รู้จริงสิ่งสร้างวางสงวน หลายร้อยเล่มเต็มเกวียนเขียนจากนวล ส่งมาป่วนล้วนหมายให้ตายใจ
เปรียบสตรีดุจมาลีที่มีพิษ อาจเสพติดคิดฆ่าตาใสใส อาจลืมคืนลืมวันผันเปลี่ยนไป อาจถูกล้วงตับไต...ไปแช่เกลือ
คิดมาแล้วขนลุกปลุกตลอด ถ้าอิดออดต่อหน้าฆ่าไม่เหลือ ต้องครับผมชมนางพลางจุนเจือ ยามเธอเงื้อ...เหงื่อแตก..แปลกมาลี..
ขำขำ..นะขอรับ
|
|
|
|
|