อะไรเอ่ย ๓.๕
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 07:00:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: อะไรเอ่ย ๓.๕  (อ่าน 2571 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
06 สิงหาคม 2011, 03:57:PM
เพรางาย
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 553
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,312


ทุกคำถามจะนำมาซึ่งคำตอบ


« เมื่อ: 06 สิงหาคม 2011, 03:57:PM »
ชุมชนชุมชน



อะไรเอ่ยไม่เคยได้เป็นเอก
เหมือนแกล้งเสกกำเนิดให้เกิดต่ำ
ต้องเดินทางตามเขาเศร้าประจำ
ถูกเหยียบย่ำกดข่มแทบจมดิน



ง่ายใช่ไหมล่ะ  ตอบมาเลยๆ  หัวเราะเยาะ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เมฆา..., รพีกาญจน์, พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

คนที่กำลังไล่ตามความฝัน  ท่ามกลางความผกผันของเวลา
06 สิงหาคม 2011, 04:31:PM
เมฆา...
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 698
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 624


..............


« ตอบ #1 เมื่อ: 06 สิงหาคม 2011, 04:31:PM »
ชุมชนชุมชน



๐ เห็นพระเอกหน้าผ่องพระรองเศร้า
เพราะถูกเขาเป่ามนต์พ่นกสิณ
ให้อยู่ติดชิดขื่น..พื้นธรณิน
รับเท้าชิน..จนช้ำ..ระกำระกา

๐ สูงกว่าหญ้ายอดเตี้ย..ละเหี่ยอก
พระรองฟก..ตกทาส..บาทตัณหา
แล้วแต่เขาคีบลาก..ฝากกายา
เก็บอุรา..จำหมอง..รองเท้าครวญ.....


อิอิ...ถูกไหมเอ่ย..?

 เอ้อ..จริงว่ะ

ปล.ถ้าฟลุ๊คถูกขอเป็นตังค์แทนแต้มน่ะครับพี่เพรา..อิอิ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, เพรางาย, ...สียะตรา.., พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

..สัมผัสทิพย์ปรารถนาอารมณ์แล้ว..
06 สิงหาคม 2011, 04:37:PM
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3,752


ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก


« ตอบ #2 เมื่อ: 06 สิงหาคม 2011, 04:37:PM »
ชุมชนชุมชน



อะไรเอ่ยไม่เคยได้เป็นเอก
เหมือนแกล้งเสกกำเนิดให้เกิดต่ำ
ต้องเดินทางตามเขาเศร้าประจำ
ถูกเหยียบย่ำกดข่มแทบจมดิน



ง่ายใช่ไหมล่ะ  ตอบมาเลยๆ  หัวเราะเยาะ

          ได้กำเนิด เกิดมี อยู่ที่ล่าง
          ต้องเดินทาง เคียงข้างไป ใช่ถวิล
          เฝ้าเคียงคู่ อยู่เรื่อยมา เป็นอาจิณ
          ทาบกับดิน สิ้นท่า ข้าคือเงา

          เฮาถูกหว่าหา..มาหลังคุณเมฆา

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เมฆา..., เพรางาย, พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
06 สิงหาคม 2011, 04:48:PM
เพรางาย
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 553
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,312


ทุกคำถามจะนำมาซึ่งคำตอบ


« ตอบ #3 เมื่อ: 06 สิงหาคม 2011, 04:48:PM »
ชุมชนชุมชน



๐ เห็นพระเอกหน้าผ่องพระรองเศร้า
เพราะถูกเขาเป่ามนต์พ่นกสิณ
ให้อยู่ติดชิดขื่น..พื้นธรณิน
รับเท้าชิน..จนช้ำ..ระกำระกา

๐ สูงกว่าหญ้ายอดเตี้ย..ละเหี่ยอก
พระรองฟก..ตกทาส..บาทตัณหา
แล้วแต่เขาคีบลาก..ฝากกายา
เก็บอุรา..จำหมอง..รองเท้าครวญ.....


อิอิ...ถูกไหมเอ่ย..?

 เอ้อ..จริงว่ะ

ปล.ถ้าฟลุ๊คถูกขอเป็นตังค์แทนแต้มน่ะครับพี่เพรา..อิอิ


มีแต่แต้มไม่มีตังค์นั่งคิดหนัก
หรือว่าจักไม่บวกให้ได้สงวน (เก็บไว้มอบให้คนอื่น)
ก็แปลกแปลกอีกล่ะชักจะรวน
ให้ไปด่วนมอบต่อใครตามใจนะ

ขอแสดงความยินดีกับคุณเมฆา ฉลองกัน  และขอบคุณคุณรพีกาญจน์ ๕๙ ที่มาร่วมสนุก  ขอจุ๊บ..หน่อย(บทบาทพระรองของ “เงา” มันไม่ชัดเท่ารองเท้าค่ะ  เพราะบางทีเงาก็ยาวยืดสูงใหญ่กว่าร่างกายให้เห็นกันอยู่)

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, เมฆา...

ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

คนที่กำลังไล่ตามความฝัน  ท่ามกลางความผกผันของเวลา
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s