ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุวรรณ]

ถึงว่าล่ะหน้าคะมำแทบคว่ำล้ม
เซคว้าลมโถมหาหน้าดวงแข
เล่นดักทางขวางขาแถวคาร์แคร์
โอย!แทบแย่ อายคนนะน้องนะ

[ทอฝัน]

ถึงว่าล่ะหน้าคะมำแทบคว่ำล้ม
เซคว้าลมโถมหาหน้าดวงแข
เล่นดักทางขวางขาแถวคาร์แคร์
โอย!แทบแย่ อายคนนะน้องนะ

...เป็นเทคนิค...เรียกร้อง...ความสนใจ
ของคนสวย...ใช่ไหม...น้องรู้น่ะ
เผื่อหนุ่มใหญ่...ใครเห็น...เป็นไรจ๊ะ?
โอบกอดซะ...เพื่อรั้ง...หวังประคอง

...น้องดักทาง...อย่างแรง...ใช่แกล้งพี่
เพียงกระตุ้น...ไมตรี...แห่งเราสอง
อบอุ่นนัก...รักอวล...ชวนปรองดอง
คือครรลอง...ผองชน...คนกวี...
.....................//ทอฝัน...จุ๊บ จุ๊บ...!!!

[ทอฝัน]

...ดึงกระทู้กู้ความตามหาฝัน
สานสัมพันธ์ลางเลือนถึงเพื่อนพี่
ทอฝันน้อยคอยรอต่อวจี
นานแล้วที่ห่างหายจึงหมายพบ...

....................//ทอฝัน

[สุดสาย]

นานเหลือเกินที่ห่างทางสายฝัน
อยู่กับวันที่ไหวเอาใจหลบ
ได้แต่นั่งคร่ำครวญเพื่อทวนทบ
กว่าจะพบแสงสว่างที่กลางใจ

กลับมาแล้วความฝันที่ฉันสร้าง
เอาใจวางอิงแอบเพื่อแนบใหม่
จะร่วมเรียงร้อยฝันกันต่อไป
หนทางไกลแค่ใจรู้ ( เรา ) อยู่ด้วยกัน


..nara..

ทักทายด้วยความคิดถึงนะคะ

[ฉันเอง]

ขอถักทอตามฝันที่ปันให้
ด้วยหัวใจตามติดจิตคิดถึง
สู่ห้วงฟ้าปลายฝันอันตราตรึง
เธอผู้ซึ่งทอฝันอันเพริดพราว


ฉันเอง..

[ทอฝัน]

...สำเนียงนำล้ำแนวแว่วประชิด
จุดประกายไฟติดเมื่อมิตรกล่าว
ฝันปะทุคุโชนโผนคำพราว
ที่เคยแผ่วกลับผ่าวมิหนาวแล้ว

ระหว่างทางเดินดงหลงจนล้า
หวาดผวาไหววอนจนนอนแกร่ว
เพียงเสียงหนึ่งซึ้งซับเริ่มวับแวว
เสมือนแว่วคำมั่นจากฝันเดิม...



.......................//ทอฝัน

[แงซาย]

…เสียงกระซิบซึมซ่านผ่านทางฝัน
สุดจะสรรหาสิ่งอิงมาเสริม
นับแต่ต้นไต่เด้าเข้ามาเติม
จากวันเริ่มจวบลาเลิกอาวรณ์

ดุจดังฝนหล่นฟ้าพฤกษาฉ่ำ
ด้วยถลำลึกบ่วงบรรจถรณ์
ติดตรึงใจใหลหลงยามลงนอน
สำเนียงอ้อนอ่อนหวานซ่านซึ้งทรวง

อยากร่วมต่อทอฝันถึงฝั่งฝัน
ทั้งคืนวันฝันไปในแดนสรวง
อยากหลับตาฝันต่อล้อลมลวง
เก็บตักตวงตัดตอนก่อนลืมตา....
          ...แงซาย...

[ทอฝัน]

...เมื่อทางรักอักษรามาบรรจบ
จึงทอทบแรงฝันเพื่อฟันฝ่า
เดินเดียวดายหมายผู้รู้วิชา
เจียดเวลานำล่องชี้ช่องชัด

กระซิบเสียงซ่อนใส่ในลมดึก
จากห้วงลึกอาวรณ์คนอ่อนหัด
ผ่านหนึ่งปีล่วงถึงเวลานัด
ขอบคุณความเคร่งครัดช่วยจัดมา

ดุจดังฝนหล่นฟ้าพฤกษาฉ่ำ...(ยืมค่ะ)
โปรยปรายคำล้ำเรียงคืนเคียงหา
บ่วงแห่งมิตรสถิตไว้ในนิทรา
คงยาวนานยิ่งกว่าเมื่อตาลืม

หากร่วมต่อคงถึงซึ่งฝั่งนั่น
รินน้ำใจรวมกันทอฝันปลื้ม
ยามกระหายจ้วงจิบเพื่อหยิบยืม
เราต่างดื่มด่ำด้นจนปลายทาง...


.............ขอบพระคุณค่ะพี่ชาย แงซาย...//ทอฝัน

[บ้านริมโขง]

จากทอฝัน ดันดึง ถึงปลายฝัน
ต่อจากนั้นหลั่นล้ามาวันนี้
หากว่านานก็นานกาลเป็นปี
แต่ยังมี..ทอฝัน..ให้ฉันชม

จากทอฝันดลใจให้ใฝ่ฝัน
อยากรำพันภาษาพาสุขสม
อยากเขียนกลอนอ้อนเจ้าเฝ้าเชยชม
อยากภิรมย์ร่วมกัน...ฉันและเธอ

เฝ้าหมั่นเพียรเขียนสารไหว้วานอ่าน
นำกลอนกานท์ลงวางอย่างเสมอ
ให้ทอฝันทอแสงแจ้งที่เจอ
คำใดเพ้อพอเพียงหวังเสียงชม

ยังไม่ลืมไมตรีที่ทอฝัน
ยังไม่ลืมรำพันฝันผสม
ยังไม่ลืมคำหวานผ่านลอยลม
ยังไม่ลืมรักบ่มอารมณ์กลอน

จากทอฝันฝากไปได้แรงฝัน
เนิ่นนานวันไม่คลายไม่ถ่ายถอน
ไมตรีเธอมอบทั่วตัวละคร
เธออาทรทุกยามตามดูแล

มาส่งแรงแห่งใจให้ทอฝัน
อยู่เป็นเพื่อนชีวันมั่นกระแส
จากทอฝันวันก่อนอย่าอ่อนแอ
ให้สุขแท้จากกานท์..สานอารมณ์

"บ้านริมโขง"

๘ กรกฎาคม ๒๕๕๔

[ทอฝัน]

จากทอฝันถึงสหายด้วยหมายรัก
จึงทอถักหลั่นล้ามาสร้างสม
หนึ่งปีผ่านกาลล่วงยังห่วงชม
แม้เศร้าตรมก็บ้างบางเวลา

จากทอฝันดลใจให้ใฝ่ฝัน...(ยืมพี่โขงค่ะ)
หากว่าเป็นเช่นนั้นดั่งคำว่า
จะเขียนกลอนตามเทียวช่วยเยียวยา
ยามเมื่อใจอ่อนล้าจะมาเยือน

เฝ้าหมั่นเพียรเขียนวางเพื่อสร้างสรรค์
หวังจำนรรจ์วจีกับพี่เพื่อน
ให้ทอฝันทอแสงเป็นแรงเตือน
อย่าบิดเบือนเบี่ยงบ่ายหรือหน่ายรัก

ยังไม่ลืมไมตรีที่หล่อหลอม
ยังไม่ลืมรอมชอมแม้เหนื่อยหนัก
ยังไม่ลืมรอยหวานผ่านคำทัก
ยังไม่ลืมคนรู้จักคนหนึ่งนี้

จากทอฝันฝากไปได้แรงฝัน...(ยืมอีกค่ะ)
จะมิแปรใจปันจากเพื่อนพี่
จะจดจำแจ้งจิตติดฤดี
ค่าแห่งอาทรนี้ตลอดไป

รับแรงใจให้มาผวากอด
ไม่อิดออดลังเลมิเฉไฉ
คือ...ทอฝันวันก่อนอ้อนอย่างไร
นับแต่นี้...ต่อไป...ก็อย่างนั้น...

.....................ขอบพระคุณ พี่บ้านริมโขงด้วยค่ะ...//ทอฝัน

[ทอฝัน]

๐ แก่อีกปี  พี่เรา  ต้องเข้าวัด
ต้องเคร่งครัด ปฏิบัติธรรม  นำใช้บ้าง
เลิกงมงาย  ปลายฝัน  อันเลือนลาง
จนวนคว้าง  กลางใจ  ในฤดี

๐ ทิ้งทางโลก  โศกใจ  ไว้เบื้องหลัง
แล้วไปนั่ง  ฟังพระ  เถิดนะพี่
หากหมายซึ้ง  ถึงธรรม  นำชีวี
ลองบวชชี  พี่จ๋า  ฟีย่าเชียร์.......คริ..คริ..

นานๆว่างที...ต้องเชียร์พี่สาวซะหน่อย....คริ..คริ...

...ยินคำเจ้าเยาวมาลย์มาขานทัก
ให้พี่พักเข้าวัดใจละเหี่ย
หากหยุดฝันเลิกอ้อนคงอ่อนเพลีย
คงต้องเป็นแบบเนี้ย!ไปอีกนาน

ทิ้งทางโลกโยกใจเพื่อใสว่าง
แล้วจึงวางกังวลทนประสาน
หวังฝากรอยไว้หลังดั่งตำนาน
บันทึกกาลแห่งตนก่อนพ้นภพ...

................ขอบคุณน้องฟี่ย่าจ้า คิดถึงน้าาาา...//พี่ ทอฝัน

[แงซาย]

...เมื่อทางรักอักษรามาบรรจบ
จึงทอทบแรงฝันเพื่อฟันฝ่า
เดินเดียวดายหมายผู้รู้วิชา
เจียดเวลานำล่องชี้ช่องชัด

กระซิบเสียงซ่อนใส่ในลมดึก
จากห้วงลึกอาวรณ์คนอ่อนหัด
ผ่านหนึ่งปีล่วงถึงเวลานัด
ขอบคุณความเคร่งครัดช่วยจัดมา

ดุจดังฝนหล่นฟ้าพฤกษาฉ่ำ...(ยืมค่ะ)
โปรยปรายคำล้ำเรียงคืนเคียงหา
บ่วงแห่งมิตรสถิตไว้ในนิทรา
คงยาวนานยิ่งกว่าเมื่อตาลืม

หากร่วมต่อคงถึงซึ่งฝั่งนั่น
รินน้ำใจรวมกันทอฝันปลื้ม
ยามกระหายจ้วงจิบเพื่อหยิบยืม
เราต่างดื่มด่ำด้นจนปลายทาง...


.............ขอบพระคุณค่ะพี่ชาย แงซาย...//ทอฝัน

…สนธยายามย่ำบอกค่ำแล้ว
แสงวับแววแพรวพุ่งจวบรุ่งสาง
หมู่ดาวดวงควงจันทร์พลันยิ้มพราง
ส่องสว่างกลางนภาคราค่ำคืน

     รัศมีเกิดประกายสุดปลายฟ้า
เด่นเหนือดวงดาราที่ดาษดื่น
จากเกิดก่อ"ทอฝัน"เมื่อวันซืน
วันนี้ยืนยิ้มอยู่คู่กลอนไทย

     เป็น “นางงามมิตรภาพ”ปลาบปลื้มนัก
แจ้งประจักษ์กลอนกานท์ผ่านสมัย
ช่างแพรวพราววาววับเพราะจับใจ
ยากจะหาหนึ่งใดใครทัดเทียม

    จากทอฝัน..ถึงปลายฝัน  จวบวันนี้
ทุกอย่างมีสมหมายไม่อายเหนียม
แสนล้นหลากมากมิตรเพราะจิตเจียม
ไกลเกินเปี่ยมเรียมฝันนิรันดร…
          …แงซาย...

[ทอฝัน]

...เมื่อทางรักอักษรามาบรรจบ
จึงทอทบแรงฝันเพื่อฟันฝ่า
เดินเดียวดายหมายผู้รู้วิชา
เจียดเวลานำล่องชี้ช่องชัด

กระซิบเสียงซ่อนใส่ในลมดึก
จากห้วงลึกอาวรณ์คนอ่อนหัด
ผ่านหนึ่งปีล่วงถึงเวลานัด
ขอบคุณความเคร่งครัดช่วยจัดมา

ดุจดังฝนหล่นฟ้าพฤกษาฉ่ำ...(ยืมค่ะ)
โปรยปรายคำล้ำเรียงคืนเคียงหา
บ่วงแห่งมิตรสถิตไว้ในนิทรา
คงยาวนานยิ่งกว่าเมื่อตาลืม

หากร่วมต่อคงถึงซึ่งฝั่งนั่น
รินน้ำใจรวมกันทอฝันปลื้ม
ยามกระหายจ้วงจิบเพื่อหยิบยืม
เราต่างดื่มด่ำด้นจนปลายทาง...


.............ขอบพระคุณค่ะพี่ชาย แงซาย...//ทอฝัน

…สนธยายามย่ำบอกค่ำแล้ว
แสงวับแววแพรวพุ่งจวบรุ่งสาง
หมู่ดาวดวงควงจันทร์พลันยิ้มพราง
ส่องสว่างกลางนภาคราค่ำคืน

     รัศมีเกิดประกายสุดปลายฟ้า
เด่นเหนือดวงดาราที่ดาษดื่น
จากเกิดก่อ"ทอฝัน"เมื่อวันซืน
วันนี้ยืนยิ้มอยู่คู่กลอนไทย

     เป็น “นางงามมิตรภาพ”ปลาบปลื้มนัก
แจ้งประจักษ์กลอนกานท์ผ่านสมัย
ช่างแพรวพราววาววับเพราะจับใจ
ยากจะหาหนึ่งใดใครทัดเทียม

    จากทอฝัน..ถึงปลายฝัน  จวบวันนี้
ทุกอย่างมีสมหมายไม่อายเหนียม
แสนล้นหลากมากมิตรเพราะจิตเจียม
ไกลเกินเปี่ยมเรียมฝันนิรันดร…
          …แงซาย...

...สดับเสียงเพียงแผ่วที่แว่วหวาน
ทำนองกานท์คำเคียงเรียงอักษร
กอบเมตตาการุณในสุนทร
เก็บสู่ห้วงใจบังอรซ่อนอุ่นไอ

มีรอยยิ้มละไมส่งไปมอบ
แทนคำตอบจากจิตลิขิตไข
ทอดสายตาดวงเดิมเติมฝันไกล
สู่ผู้รับและให้ตลอดมา

ณ ปลายทางว่างเปล่าแม้เหงาเงียบ
อาจเย็นเฉียบหนาวสั่นหวั่นผวา
ระหว่างเดินเพลินชมสมอุรา
ย่อมเหนือกว่าจุดหมายท้ายชีวิน

เมื่อคราหนึ่งถึงวันหันหลังกลับ
ได้ซึมซับรอยฟกการผกผิน
บันทึกสานส์แห่งโลกการโบกบิน
คือจบสิ้นจุดหมายที่ปลายทาง

เพียงหนึ่งผู้รู้เห็นประเด็นชี้
ย่อมเข้าใจวจีนี้กระจ่าง
สร้างกับสรรค์พันผูกปลูกแก่นกลาง
หวังมีบ้างแม้เสี้ยวคนเหลียวแล...


...........ขอบพระคุณอีกครั้งค่ะ...//ทอฝัน

[ดิษฐา]

ไม่พบพานนานปี สุขดีไหม
เป็นอย่างไรบ้างหนอ ทอฝันเอ๋ย
สุขฤาทุกข์เล่าขาน นานเกินเลย
เคยเอื้อยเอ่ยหยอกเหย้า ค่ำ เช้า เย็น


เหมือนห่างหายหน่ายใคร ที่ไหนเจ้า
มีใครเค้ารังแก แพ้  ทุกข์เข็ญ
ฤางานหนักพักบ้าง อย่างเคยเป็น
ยามว่างเว้น มานะ ยังจะรอ

 

[ดาวระดา]

เมื่อความโหยโรยตัวจับขั้วฝัน
เฝ้ากำนัลแรงใจให้ไปถึง
พลังรักแรงเหลือเจือคำนึง
เพื่อจุดหนึ่งซึ่งฝันพบบั้นปลาย

พบคำพอคลอเพียงแค่เคียงพบ
เปรมประสบคบจุดปักหมุดหมาย
ความโหยหิวกิ่วขาดพิฆาตคลาย
ณ ริมฝั่งสุดท้ายแห่งปลายทาง


ดาวระดา