ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

<a href="http://www.youtube.com/v/4SsEhjW90BQ&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/4SsEhjW90BQ&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

เอามาฝากจ้ะ 

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

<a href="http://www.youtube.com/v/1JS_hqPmZIM&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/1JS_hqPmZIM&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

แถมอีกเพลงค่ะ

[สมนึก นพ]

ทุยช่วยงานทุ่งไกลให้ลำบาก
ดินแห้งผากแตกระแหงแฝงฝุ่นฝง
คมผานไถบิ่นหมดกดไม่ลง
เขายังคงดื้อรั้นตะบันไป

ควายเจ้าถิ่นตัวนั้นมันรู้แกว
เคยโดนแล้วแสร้งเสเถลไถล
ประกบคู่สองกำลังมีครั้งใด
มันปล่อยให้ทุยลากอยู่ฝากเดียว

ทำทิศทางกำหนดคดสลับ
จึงโดนขวับโดนหวดหลังปวดเสียว
นำกิ่งไม้ใหญ่แสนแทนไม้เรียว
รอยช้ำเขียวแตกนี้มีเลือดนอง

เหลือบแมลงวันได้กลิ่นมากินดูด
ที่บวมปูดเน่าเสริมเริ่มกลัดหนอง
และอีกาตัวนั้นมันหวังปอง
ไม่ทันมองจิกเจ็บแทบสิ้นใจ

ทุยตามขวิดกันอยู่รู้ออกห่าง
มันหาทางฟ้องเอี้ยงเพียงปดใส่
เอี้ยงก็เกินแล้วนั้นนั่นกระไร
จิตหลงไหลในคำอำเท็จมา

มีให้กินอยู่บ้างก็ฟางแห้ง
โดนกลั่นแกล้งทุกเมื่อชักเบื่อหนา
คิดจะหนีหายไปให้ลับตา
ก็กลัวว่านายเก่าเขาชิงชัง

เอี้ยงจ๋า...ทุกเวลาว่าคิดถึง
เฝ้ารำพึงอยากชิดใกล้ดังใจหวัง
เสร็จงานนาเขาก่อนย้อนกลับวัง
อยากจะฟังเสียงใกล้ใช้ปลอบใจ

และเช้านี้มีเพลงบรรเลงแว่ว
มาสองแนวเหน็บควายนี้มีเพื่อนใหม่
หาว่าทุยใจดำทำเกินไป
ลืมกันได้นั้นหรือ.....คือคิดเอง.
........


นพ
30 มิ.ย.54

[--ณัชชา--]

ทุยช่วยงานทุ่งไกลให้ลำบาก
ดินแห้งผากแตกระแหงแฝงฝุ่นฝง
คมผานไถบิ่นหมดกดไม่ลง
เขายังคงดื้อรั้นตะบันไป

ควายเจ้าถิ่นตัวนั้นมันรู้แกว
เคยโดนแล้วแสร้งเสเถลไถล
ประกบคู่สองกำลังมีครั้งใด
มันปล่อยให้ทุยลากอยู่ฝากเดียว

ทำทิศทางกำหนดคดสลับ
จึงโดนขวับโดนหวดหลังปวดเสียว
นำกิ่งไม้ใหญ่แสนแทนไม้เรียว
รอยช้ำเขียวแตกนี้มีเลือดนอง

เหลือบแมลงวันได้กลิ่นมากินดูด
ที่บวมปูดเน่าเสริมเริ่มกลัดหนอง
และอีกาตัวนั้นมันหวังปอง
ไม่ทันมองจิกเจ็บแทบสิ้นใจ

ทุยตามขวิดกันอยู่รู้ออกห่าง
มันหาทางฟ้องเอี้ยงเพียงปดใส่
เอี้ยงก็เกินแล้วนั้นนั่นกระไร
จิตหลงไหลในคำอำเท็จมา

มีให้กินอยู่บ้างก็ฟางแห้ง
โดนกลั่นแกล้งทุกเมื่อชักเบื่อหนา
คิดจะหนีหายไปให้ลับตา
ก็กลัวว่านายเก่าเขาชิงชัง

เอี้ยงจ๋า...ทุกเวลาว่าคิดถึง
เฝ้ารำพึงอยากชิดใกล้ดังใจหวัง
เสร็จงานนาเขาก่อนย้อนกลับวัง
อยากจะฟังเสียงใกล้ใช้ปลอบใจ

และเช้านี้มีเพลงบรรเลงแว่ว
มาสองแนวเหน็บควายนี้มีเพื่อนใหม่
หาว่าทุยใจดำทำเกินไป
ลืมกันได้นั้นหรือ.....คือคิดเอง.
........

นพ
30 มิ.ย.54

เคืองเจ้าควายตัวนั้นมันเอาเปรียบ
เจอจะเสียบซะให้ไปนอนเขลง
มารังแกทุยได้ไม่กลัวเกรง
ทุยจงเร่งหาทางออกห่างมัน

นี่ถ้าเอี้ยงไปด้วยมัน.......แน่
เอี้ยงจะแก้แค้นช่วยด้วยกำปั้น
จะจิกตาจิกหัวเข้าพัวพัน
หรือไม่งั้นจะจับไปทำควายเค็ม

มองเห็นเลือดทุยไหลเอี้ยงใจเสีย
ทุยคงเพลียทนทุกข์ดั่งถูกเข็ม
ขอดูแผลได้ไหมใช่แทะเล็ม
ขอเติมเต็มด้วยพลังความหวังดี

เรื่องอีกาคาบข่าวเอามาบอก
มันจะหลอกหรือไม่ไม่วอรี่
รอแผลหายอีกนิดคิดบัญชี
ดูอีกทีในที่สุดใครพูดจริง

กินฟางแห้งเป็นไงคงได้รส
น้ำลายหยดไหลหลั่งดังติ๋งติ๋ง
ป้อนฟางข้าวเช้าเย็นเป็นระวิง
จะยิงทิ้งให้เดี้ยงถ้าเอี้ยงเจอ

 

[สล่าผิน]

วัวตัวนี้มีใจให้อิจฉา
อยู่กลางนาเห็นเอี้ยงเลี้ยงทุยเกล่อ
วัวอย่างเราเขาไม่ไปปรนเปรอ
ไม่เสนอความสนิทใกล้ชิดวัว

ได้เพียงแต่ชะแง้มองต้องใจหาย
เอี้ยงเลี้ยงควายด้วยใจตามไปทั่ว
จิตเราหม่นทนมองใจหมองมัว
เหลียวมองตัวพาใจหมองไหม้ตรม

เอี้ยงไม่สนบนหลังวัวยังว่าง
วัวอ้างว้างหัวใจได้ขื่นขม
อิจฉาควายสบายใจได้ภิรมย์
เอี้ยงชื่นชมเฝ้าอยู่คอยดูแล

ควายเจ็บป่วยช่วยไปได้รักษา
หากวัวมาเจ็บกายต้องตายแน่
ขาดเอี้ยงมาใส่ใจไยเชือนแช
ปวดใจแท้ขาดเอี้ยงมาเลี้ยงกาย

อยากมีมนต์ดลใจให้เอี้ยงรัก
อยากยิ่งนักอยากได้เอี้ยงเลี้ยงดั่งหมาย
มีให้เห็นแต่เอี้ยงเลี้ยงแต่ควาย
วัวอยากตายมากล้นบนกลางนา

สล่าผิน

[รพีกาญจน์]

ควายยิ้มหัว วัวยิ้มร่า ม้ายิ้มเหย
ควายยืนเท่ วัวยืนท่า ม้ายืนเฉย
ควายชมชัว วัวชมชา ม้าชมเชย
ควายละเลย วัวเลยลอง ม้าลองลุย (วัวมา..ม้าตาม..)

เอี้ยงสวยจำ คำของม้า ว่าได้ไหม
หากทุยดำ ทำนอกใจ ใช่ชุ่ยชุ่ย
ไม่ทายทัก ไม่รักเอี้ยง เยี่ยงที่คุย
ม้าเอาเละ เตะกระจุย ตะกุยโจม (ฟ้องเรียกคะแนน..)

วัวเขาชัน มันแข็ง แรงสล่า
เลือดขึ้นหน้า บ้าระห่ำ ห้ำหักโหม
รักลุ่นลุ่น ใคร่คุ้นเคย เลยเล้าโลม
ถูกถาโถม โซมโซก อก อี๋ อัน ( ใส่ร้ายวัว..อิอิ)

เสนอเอี้ยง เพียงรับ รักกับม้า
นั่งอานพา ทาท่อง ฟ่องสวรรค์
ชมเมฆา ดาราราย รุ้งพรายพรรณ
รวิวรรณ จันทรา พาสุขเอย..(อาวมะ..ปายมะ..)

รพีกาญจน์ 59

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[สมนึก นพ]

เสร็จงานไถหมายมุ่งกลับทุ่งเก่า
แผลเริ่มเน่าปวดมากยากเฉลย
เจอความโหดอย่างนี้ทุยมิเคย
ไม่อยากเอ่ยเพื่อนเขาของเจ้านาย

ห่างไม่นานเพื่อนบ้านระรานแล้ว
เริ่มส่อแววหลายอย่างต่างความหมาย
เหตุเพราะปล่อยเอี้ยงไว้ให้เดียวดาย
กับเพื่อนชายวัวม้ามาจีบพลัน

อย่าคิดว่าทุยอ่อนแอมีแผลอยู่
จะทนสู้เพื่อรักศักดิ์ศรีนั่น
หากว่าเหตุครั้งนี้จบชีวัน
โดนสองนั้นรุมสกรัมต้องจำทน

จะลงมือลงไม้ได้ฟังก่อน
ความแน่นอนอยู่ที่เอี้ยงเสี่ยงอีกหน
จงถามดูเถิดหนาอย่าวกวน
สามตัวตนยืนเรียงเอี้ยงชอบใคร

จงคิดความตามกระบวนดูถ้วนถี่
ช่องทางมีเปิดวางมุ่งทางไหน
หรือจะคัดทุยออกนอกหัวใจ
เพราะมีแผลมากไปได้ป่วยมา

ขืนทนอยู่ต้องห่วงให้หน่วงหนัก
ไม่ได้พักแผลเก่าเฝ้ารักษา
อยู่ที่ใจเอี้ยงนี้พิจารณา
เป็นดั่งว่าทุยลาพาชีพจร

จะกลับสู่ทุ่งใหม่เคยไถนั้น
ให้เพื่อนฟันขวิดซ้ำย้ำแผลก่อน
เพื่อได้ตายเร็วไวไม่อาวรณ์
จะได้นอนตาหลับพับเรื่องราว

ดีกว่าทนทรมานผ่านใจช้ำ
คอยเหยียบย่ำต่อเนื่องเรื่องผู้สาว
ใจไร้แผลแต่เจ็บเหน็บทุกคราว
มันปวดร้าวไม่ลดหมดทั้งทรวง.

นพ
1 ก.ค.54

[สะเลเต]

แอบรักควายด้วยกันฉันผิดไหม
อยากรักษาแผลให้ใจเป็นห่วง
ความหวังดีทุ่มเทไร้เล่ห์ลวง
อยากมีช่วงดีดี.....มีให้กัน

เห็นเธอเคียงเอี้ยงน้อย...ฉันหงอยเหงา
เหตุใดเล่าระทมขมขื่นนั่น
ต้องพิงคอกหม่นหมองทนมองจันทร์
ยากมีวันสมหวัง...ทั้งมืดมน

ลมพัดโชยโปรยเหงาเข้าหน้าหนาว
ฝากรักร้าวหมองไหม้ไปกับฝน
ช่วยซัดคราบอาลัยในกมล
ฝนที่หล่น...ลบล้างให้จางไป

--- สะเลเต ---

[--ณัชชา--]

เสร็จงานไถหมายมุ่งกลับทุ่งเก่า
แผลเริ่มเน่าปวดมากยากเฉลย
เจอความโหดอย่างนี้ทุยมิเคย
ไม่อยากเอ่ยเพื่อนเขาของเจ้านาย

ห่างไม่นานเพื่อนบ้านระรานแล้ว
เริ่มส่อแววหลายอย่างต่างความหมาย
เหตุเพราะปล่อยเอี้ยงไว้ให้เดียวดาย
กับเพื่อนชายวัวม้ามาจีบพลัน

อย่าคิดว่าทุยอ่อนแอมีแผลอยู่
จะทนสู้เพื่อรักศักดิ์ศรีนั่น
หากว่าเหตุครั้งนี้จบชีวัน
โดนสองนั้นรุมสกรัมต้องจำทน

จะลงมือลงไม้ได้ฟังก่อน
ความแน่นอนอยู่ที่เอี้ยงเสี่ยงอีกหน
จงถามดูเถิดหนาอย่าวกวน
สามตัวตนยืนเรียงเอี้ยงชอบใคร

จงคิดความตามกระบวนดูถ้วนถี่
ช่องทางมีเปิดวางมุ่งทางไหน
หรือจะคัดทุยออกนอกหัวใจ
เพราะมีแผลมากไปได้ป่วยมา

ขืนทนอยู่ต้องห่วงให้หน่วงหนัก
ไม่ได้พักแผลเก่าเฝ้ารักษา
อยู่ที่ใจเอี้ยงนี้พิจารณา
เป็นดั่งว่าทุยลาพาชีพจร

จะกลับสู่ทุ่งใหม่เคยไถนั้น
ให้เพื่อนฟันขวิดซ้ำย้ำแผลก่อน
เพื่อได้ตายเร็วไวไม่อาวรณ์
จะได้นอนตาหลับพับเรื่องราว

ดีกว่าทนทรมานผ่านใจช้ำ
คอยเหยียบย่ำต่อเนื่องเรื่องผู้สาว
ใจไร้แผลแต่เจ็บเหน็บทุกคราว
มันปวดร้าวไม่ลดหมดทั้งทรวง.

นพ
1 ก.ค.54

ทุยพูดมาอย่างนั้นเหมือนหาญหัก
ทุยหมดรักใช่ไหมถึงไม่หวง
พูดเหมือนไล่เอี้ยงไปหาใหม่ควง
อยากประท้วงที่สุดพูดได้ไง

พี่วัวป่ามาจีบใช่รีบรับ
เอี้ยงระงับใจแอบแทบไม่ไหว
เห็นหน่วยก้านพี่เขาช่างเร้าใจ
ยามชิดใกล้ยิ่งนึกยิ่งตรึกตรอง

หันไปมองพี่ม้าก็น่ารัก
เอี้ยงแสนหนักใจแท้แอบแลจ้อง
ยิ่งพี่ม้าเลียบเคียงมาเมียงมอง
ทำให้น้องหวั่นไหวหัวใจจัง

คงเพราะเอี้ยงเนื้อหอมตอมกันหึ่ง
มารุมทึ้งน้องยาทั้งหน้าหลัง
ใจของเอี้ยงผวาระร้าระรัง
แต่ต้องนั่งอ้ำอึ้งดึงเวลา

เอี้ยงยังตัดสินใจไม่ได้แน่
ถามทุยแค่วันวานผ่านมาหา
มีควายใหม่ผ่องใสไฉไลตา
ตามทุยมาคลอเคลียเอี้ยงเสียใจ

แถมบอกรักพี่ทุยเขาคุยข่ม
เขาชื่นชมทุยนักแถมรักใคร่
ทุยนั่นแหละบอกมาว่าเลือกใคร
ควายตัวใหม่หรือเอี้ยงบอกเพียงคำ

ถ้าหากทุยเลือกเขาเราคงจบ
หากขืนคบต่อไปใจถลำ
โอ้นกเอี้ยงตัวนี้มันมีกรรม
ขอแบกช้ำไปหา ม้ากะวัว

[สล่าผิน]

วัวได้เห็นทุยเขาเฝ้าควายสาว
ไว้หางยาวเคียงทุยลุยไปทั่ว
หาหญ้าเคี้ยวเที่ยวท่องกันสองตัว
เอี้ยงไม่กลัวทุยร้างหรืออย่างไร

ม้าหางด้วนอ้วนพีที่ตามหา
ความคิดวัวเห็นว่าอย่าพึ่งใกล้
ม้าแรงมาก วัวว่า อย่าไว้ใจ
หนีให้ไกลก่อนเอี้ยง เลี่ยงให้ดี

ทุยก็ได้แฟนสาวแล้วละหนอ
เอี้ยงจงก่อสัมพันธ์ กับฉันนี่
วัวอย่างฉันมันซื่อดื้อไม่มี
พร้อมจะพลีใจให้เอี้ยงได้ครอง

กลัวแต่เอี้ยงตัดใจใกล้ทุยยาก
เพราะทุยมากเสน่ห์เหล่ตาจ้อง
เอี้ยงตกหลุมรักควายหมายเกี่ยวดอง
หากเอี้ยงต้องผิดหวัง วัวยังคอย

สล่าผิน

[สมนึก นพ]

วิบากกรรมชีวิตลิขิตแล้ว
คงไม่แคล้วต่อนี้มีแต่หงอย
มือที่สามแอบใกล้ไร้ร่องรอย
ยังเฝ้าคอยยุแยกเราแตกกัน

ห่วงแต่เอี้ยงแน่นหนักสักเพียงไหน
ฟังบ่อยไปเอนเอียงเสี่ยงได้นั่น
เสาศิลาปักไว้ใช้ยืนยัน
ผลักทุกวันสั่นคลอนผ่อนแรงตาม

หากขึงขังเพราะหวงหน่วงเอี้ยงไว้
กลัวจะไร้อิสระว่าเหยียดหยาม
เห็นแก่ตัวเกินไปไม่ดีงาม
จึงปล่อยความคิดไว้ดูใจเธอ

ตัดสินใจอย่าด่วนควรพินิจ
เรื่องที่ผิดมีบ้างแค่พลั้งเผลอ
ลิ้นกับฟันกระทบได้ยังเคยเจอ
จากเพื่อนเกลอสัญญามากังวล

พอรู้ใครพลีใจให้กับเอี้ยง
เหมือนยินเสียงอื้ออึงถึงสับสน
ความชั่วร้ายไม่เคยมีที่กมล
ครอบงำตนมุ่งมาดอาฆาตวาง

จะขอร้องเอี้ยงไว้ฝืนใจไหม
อย่าเข้าใกล้ม้าวัววางตัวห่าง
หินแกร่งใหญ่น้ำหยดเหมาะยังเปราะบาง
กร่อนเป็นทางแค่น้ำไหลไปครั้งคราว

ใจของทุยใยสับสนได้หนนี้
ไม่เคยมีก่อนหนามาบอกกล่าว
หึงหวงหุ่นไล่กามานานยาว
กลับปวดร้าวกับเพื่อนชิดติดใกล้ตัว

ไม่เข้าใจอยู่ดีที่พูดพร่ำ
ถูกครอบงำใดหนาจึงพามั่ว
หวาดระแวงแฝงลึกให้นึกกลัว
ใจเต้นรัวอกหักเอี้ยงจากจร.

นพ
2 ก.ค.54

[บ้านริมโขง]

มีหนึ่งเอี้ยงหนึ่งทุยกับหนึ่งวัว
ต่างพันพัวมั่วเอี้ยงส่งเสียงขรม
หญ้าไม่กินจะกินนกอกระบม   
แย่งกันชมเอี้ยงงามวาบหวามทรวง   

เอี้ยงตัวน้อยใช่ย่อยเสียเมื่อไหร่
เกาะเข้าไปทุย – วัวตัวใหญ่หลวง
ยามเขาคึกศึกรักหนักแดดวง
ขวิดทะลวงแย่งคู่..อยู่อย่างไร 

เพียงหลงลมหล่มล่าหาอาหาร
เพื่อเจือจารชีวิตคิดไฉน
จะเข้าจองปองหาน่าแค้นใจ
ผิดเหล่าไปให้ห่วงดวงพะยอม

เจ้าหลุดกรงมานานให้ขานรับ
ให้เจ้ากลับคืนคอนก่อนถูกหลอม
เคยเลี้ยงไว้ในกรงหลงดมดอม
ใครจะยอมให้ขี่ทุย...ทั้งลุยวัว..! 

"บ้านริมโขง"

[รพีกาญจน์]

เกาะมั่นคง กรงทอง หม่นหมองจิต
ไม่มีสิทธิ์ ฤทธิ์แสดง แจงความเห็น
พอผิดถูก ผูกเชือด อย่างเลือดเย็น
ไม่เหมือนเช่น เล่นเพลิน กลางเนินนา

เจ้าก็เพียง เอี้ยงดอย จ้อยจิริต
สิ่งแวดล้อม ห้อมจิต ล้วนพิษบ้า
ความแสนซื่อ ฤาพ้น คณนา
มีน้ำตา มาเยือน เป็นเพื่อนใจ

เห็นสุดสวย งวยงง ชอบโผงผาง
ทำท่าทาง ช้างงู มิอยู่ใกล้
แข็งเพียงร่าง กร่างตัว ทั่วทรวงใน
สุกสดใส ใยยอง ผ่องอาภา

คิดล่องลอย อ่อยอี๋เอียง ถึงเสียงหวาน
ถูกวัวลาย ควายงาน คอยผลาญพร่า
เจ้ายังดี ม้าสีหมอก บอกเมตตา
คลานตรงหน้า เข้น้ำโขง จงระวัง !

รพีกาญจน์ 59

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[บ้านริมโขง]

[สล่าผิน]

เข้น้ำโขง โยงใย ไล่จับเอี้ยง
เจ้าจงเลี่ยง ห่างเชียว อย่าเหลียวหลัง
อยู่กับวัว ตัวนี้ จะจีรัง
มอบความหวัง ให้เอี้ยง ไม่เสี่ยงเลย

ม้าพยศ ลดเลี้ยว จะเกี้ยวเอี้ยง
อย่าฟังเสียง เลยหนอ ขอเอี้ยงเฉย
อย่าฟังคำ พร่ำว่า ม้าหวังเชย
วัวไม่เคย คิดคด ทรยศใคร

ทุยก็มี ทุยสาว มีข่าวรัก
เอี้ยงจงหัก จิตลา อย่าอยู่ใกล้
ทุยปากหวาน หว่านคำ วอนร่ำไร
หนีให้ไกล นะเอี้ยง เลี่ยงจากทุย

มองพี่วัว ตัวนี้ ไม่มีพิษ
มีเพียงจิต คิดดี ไม่มีชุ่ย
วัวนี้รัก ศักดิ์ศรี ไม่มีคุย
พร้อมจะลุย เพื่อเอี้ยง แม้เสี่ยงตาย

สล่าผิน

[--ณัชชา--]

คำกล่าวหาเพื่อนบ้านในวันนี้
ทุยดูซีใส่ร้ายให้ปวดหัว
หาว่าเอี้ยงอื้อฉาวชอบเมามัว
เหมือนทำตัวพลิกแพลงแบ่งหัวใจ

ทุยก็รู้ว่าเราพราวเสน่ห์
หลายเหลี่ยมเล่ห์มากจนคนหลงใหล
จะมาว่าตัวฉันกันทำไม
ทุยจงไปประชิดไล่ขวิดเลย

หัวใจเอี้ยงยกให้ทุยไปหมด
ไม่โป้ปดขอย้ำทุกคำเผย
กับพี่วัว พี่ม้า หมายมาเชย
พี่ทุยเอ๋ยที่กล่าวข่าวโคมลอย

หากว่าทุยเชื่อเขาเอี้ยงเศร้าแน่
คงท้อแท้ผิดหวังถึงนั่งหงอย
น้ำตาเอี้ยงรินไหลใช่สำออย
เอี้ยงบุญน้อย ทุยไม่รัก เอี้ยงอยากตาย

[สมนึก นพ]

รู้ความจริงจากเจ้าเช้าวันนี้
ความหวังมีเริ่มใหม่ดังใจหมาย
เหตุสับสนทุกอย่างเริ่มจางคลาย
สุขสบายเสียทีชีวีทุย

ต้องขอโทษเอี้ยงนี้วันที่ผ่าน
เรางุ่นง่านเกินไปหลายเรื่องชุ่ย
ใครใกล้เอี้ยงนั้นหนามาพูดคุย
อยากจะลุยไล่ขวิดปลิดชีวี

ด้วยไม่รู้ความนัยจากใจเจ้า
จึงโง่เขลาทำไปน่าอายนี่
เหมือนดูถูกเอี้ยงไว้อยู่ในที
มาวันนี้รู้แท้แน่แก่ใจ

จะขยันทำนาตั้งหน้าสู้
บนเขาคู่แทนขอนเอี้ยงนอนได้
สองชีวิตดั้นด้นอดทนไป
หนทางไกลเหมือนใกล้ไร้กังวล

ดุจกิ่งทองใบหยกยกขึ้นกล่าว
ไม่ต้องสาวความยืดกางวางหลายหน
หวังตีปลาหน้าไซหลายตัวตน
หมดเล่ห์กลมาทางไหนกลับไปเลย.

นพ
3 ก.ค.54

[--ณัชชา--]

จบแล้วค่ะ