ลืมกันไปหรือเปล่า
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
01 พฤศจิกายน 2024, 08:24:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ลืมกันไปหรือเปล่า  (อ่าน 2612 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
11 พฤษภาคม 2011, 01:11:PM
Pamoo
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 53
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 169



« เมื่อ: 11 พฤษภาคม 2011, 01:11:PM »
ชุมชนชุมชน

พ่อ-แม่ ให้ชีวิต            ลูกเล่าคิดให้สิ่งใด

หรือเจ้าจะลืมไป           จึงเผลอไผลไม่ใยดี

ท่านสู้ฟูมฟักเจ้า           คอยนั่งเฝ้าเป่าพัดวี

รักเจ้าเท่าชีวี               รักลูกนี้กว่าดวงใจ

ร้องหิวท่านรีบหา           แม่รู้ว่าชอบสิ่งใด

จัดให้ด้วยหัวใจ            ด้วยหวังให้ได้อิ่มกาย

ยามเจ้าเจ็บกลับมา        รีบหายาทาเพี๊ยงหาย

ทั้งปลอบประโลมใจ       เอารักเป็นเช่นตัวยา

วันนี้ท่านแก่เฒ่า           อยู่กับเหย้าเฝ้าเคหา

นั่งรอลูกกลับมา            แค่เห็นหน้าก็ดีใจ

ขอลูกทำหน้าที่            บุพการีอย่าลืมไป

ดูแลและใส่ใจ              พระผู้ให้กำเนิดตน....



ขออนุญาต นำ คำสอนของท่าน ว.วชิรเมธี (2วรรคแรก) มาเริ่มต้นบทกลอนนี้นะคะ


                                                                       Pamoo............ 






[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บัณฑิตเมืองสิงห์, ♥ กานต์ฑิตา ♥, บ้านริมโขง, สะเลเต, ไพร พนาวัลย์, (ฟ้า) มารสุรา, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ลมหนาว, คันไถ, กาญจนธโร, มหาซัง, รพีกาญจน์, สุวรรณ

ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

สิ่งดีๆที่เข้ามาในชีวิต
    จะสนิทแนบในดวงใจฉัน
       แม้วันหนึ่งล้มหายตายจากกัน
         สิ่งดีนั้นยังอยู่ได้แม้นวายวาง
05 กรกฎาคม 2011, 08:29:PM
เพรางาย
ผู้ดูแลบอร์ด

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 553
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,312


ทุกคำถามจะนำมาซึ่งคำตอบ


« ตอบ #1 เมื่อ: 05 กรกฎาคม 2011, 08:29:PM »
ชุมชนชุมชน



 น้อยใจแล้วด้วย

กระดาษที่เธอใช้
คือหนึ่งไม้ที่สิ้นชนม์
ฉีกทิ้งกลิ้งเกลื่อนกล่น
ไม่ต่างคนเนรคุณ

ข้าวเหลือที่เบื่อรส
เหงื่อกี่หยดเป็นต้นทุน
กว่าข้าวขาวหอมกรุ่น
มาถึงจานเหนื่อยนานนัก

คุ้นเคยเลยลืมหลง
จึงประสงค์เตือนประจักษ์
ประหยัดอนุรักษ์
ฟูมฟักไว้คู่ใจเรา

 ฉลองกัน

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : (ฟ้า) มารสุรา, ทอฝัน, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ลมหนาว, ♥ กานต์ฑิตา ♥, คันไถ, กาญจนธโร, ไพร พนาวัลย์, panwat, มหาซัง, รพีกาญจน์, สุวรรณ

ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

คนที่กำลังไล่ตามความฝัน  ท่ามกลางความผกผันของเวลา
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s