เปรียบฉันเป็นเช่นไม่เท้าเก่า
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
05 พฤศจิกายน 2024, 05:30:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: เปรียบฉันเป็นเช่นไม่เท้าเก่า  (อ่าน 5183 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
15 กรกฎาคม 2011, 01:15:PM
สล่าผิน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 532
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,034



« เมื่อ: 15 กรกฎาคม 2011, 01:15:PM »
ชุมชนชุมชน





เคยได้อยู่คู่ชิดสนิทนัก
เคยฟูมฟักกกเกยเชยชิดก่าย
เคยร่วมกันสันต์สุขคลุกเคล้ากาย
เคยร่วมหมายสวรรค์อันวิไล

เธอบอกฉันนั้นว่างอย่างโดดเดี่ยว
เธอเปล่าเปลี่ยวกายจิตคิดหมองไหม้
เธอเอ้กาว้าเหว่เกทับใจ
เธอบอกไร้ซึ่งผู้มาดูแล

เห็นว่าเธอเจอเหงาและเปล่าเปลี่ยว
จึงตามเที่ยวเอาใจไปแยแส
คอยอยู่ใกล้ให้ใช้สอยคอยเทคแคร์
จะได้แก้ความเหงาให้เบาบาง

มาวันนี้เธอทำให้ช้ำจิต
เคยใกล้ชิดกลับเมินทำเหินห่าง
บอกคนเก่าเขาหวนชวนร่วมทาง
จึงทิ้งขว้างฉันได้ไม่ปรานี

เหมือนไม้เท้าเอาใช้ในยามป่วย
ไม้เท้าช่วยป่วยหายบ่ายหน้าหนี
เอาไปพิงทิ้งไว้มิใยดี
ลืมตอนที่เคยใช้ให้ป่วยคลาย

มองไม้เท้าเหมือนฉันในวันนี้
เพราะได้มีแต่ช้ำทำรักหาย
เพียงสุขศรีมีคู่เธอดูดาย
ช่างใจร้ายทิ้งขว้างอย่างเลือดเย็น

สล่าผิน

15กค.2554

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : --ณัชชา--, รพีกาญจน์, ♥ กานต์ฑิตา ♥, สะเลเต, บ้านริมโขง, ลมหนาว, (ฟ้า) มารสุรา, ปนิตา, คอนพูธน, ...สียะตรา.., สายใย, pinklady

ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ชายใจคอนโด
15 กรกฎาคม 2011, 01:42:PM
--ณัชชา--
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2081
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 2,304


เวลาเปลี่ยนไปใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง


pim
« ตอบ #1 เมื่อ: 15 กรกฎาคม 2011, 01:42:PM »
ชุมชนชุมชน

มิใช่จะทิ้งไปให้โหยหา
คำสัญญาเดิมเดิมเริ่มมองเห็น
เธอกล่าวหาฉันคิดผิดประเด็น
ฉันลำเค็ญเหลือดีพี่ปักปรำ

เปรียบไม้เท้าคู่กายมิไกลห่าง
อยู่เคียงข้างหน้าแข้งใช่แกล้งขำ
ฉันยังใช้เช้าเย็นเป็นประจำ
ใช้มันค้ำไปเรื่อยเหนื่อยจึงคลาย

แต่ใช้ไปนานนานมันพานผุ
มันทะลุไม่ระวังก็พังพ่าย
ถ้าใช้ต่อคงซี้มีหวังตาย
นึกเสียดายไม้ค้ำ ..เลยทำฟืน
natcha

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สล่าผิน, ♥ กานต์ฑิตา ♥, รพีกาญจน์, สะเลเต, บ้านริมโขง, ลมหนาว, เพรางาย, (ฟ้า) มารสุรา, ปนิตา, คอนพูธน, ...สียะตรา.., สายใย, pinklady

ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

15 กรกฎาคม 2011, 03:44:PM
สะเลเต
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1101
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,335


ขอขอบคุณ..ภาพจากอินเตอร์เน็ต


« ตอบ #2 เมื่อ: 15 กรกฎาคม 2011, 03:44:PM »
ชุมชนชุมชน

โถ๋โถ๋โถ๋....อย่าเศร้าไม้เท้าท่าน
หากใช้นานผุพังยากรั้ง..ขืน
ทุกทุกสิ่งเปลี่ยนไปไม่ยั่งยืน
มีสิ่งอื่นแทนกันฉันใช่ทิ้ง

ให้นึกช่วงดีๆ.....ที่ผาสุก
เคยร่วมทุกข์ยามยากลำบากยิ่ง
อดีตเคยชิดแนบและแอบอิง
เธอคือสิ่งสูงค่า.....อย่าน้อยใจ

 --- สะเลเต ---

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บ้านริมโขง, ลมหนาว, รพีกาญจน์, สล่าผิน, (ฟ้า) มารสุรา, --ณัชชา--, ปนิตา, คอนพูธน, ...สียะตรา.., สายใย, pinklady

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
17 กรกฎาคม 2011, 03:38:PM
สล่าผิน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 532
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,034



« ตอบ #3 เมื่อ: 17 กรกฎาคม 2011, 03:38:PM »
ชุมชนชุมชน

มิใช่จะทิ้งไปให้โหยหา
คำสัญญาเดิมเดิมเริ่มมองเห็น
เธอกล่าวหาฉันคิดผิดประเด็น
ฉันลำเค็ญเหลือดีพี่ปักปรำ

เปรียบไม้เท้าคู่กายมิไกลห่าง
อยู่เคียงข้างหน้าแข้งใช่แกล้งขำ
ฉันยังใช้เช้าเย็นเป็นประจำ
ใช้มันค้ำไปเรื่อยเหนื่อยจึงคลาย

แต่ใช้ไปนานนานมันพานผุ
มันทะลุไม่ระวังก็พังพ่าย
ถ้าใช้ต่อคงซี้มีหวังตาย
นึกเสียดายไม้ค้ำ ..เลยทำฟืน
natcha


ถึงไร้ค่าน่าเหน็บเอาเก็บไว้
ก่อนนั้นได้คุ้นเคยและเชยชื่น
เคยช่วยให้ได้สุขทุกวันคืน
กลายเป็นอื่นให้ช้ำหนอน้ำใจ

เคยค้ำข้างย่างก้าวเคยน้าวช่วย
พอก้าวสวยเดินดีหนีกันได้
ยามเธอช้ำค้ำจิตชิดอุ่นไอ
ยามสดใสกับปลีกหลีกได้ลง

คนอะไรใจดำทำฉันได้
พอสุขใจไยรีบถีบหัวส่ง
ไร้คำสัตย์ไม่ถือความซื่อตรง
ฉันจำปลงหลีกทางให้ย่างไกล

สล่าผิน

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, ปนิตา, สะเลเต, ลมหนาว, คอนพูธน, ...สียะตรา.., pinklady

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ชายใจคอนโด
17 กรกฎาคม 2011, 06:32:PM
คอนพูธน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 345
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 130


ร้อยคำพวงบรรเลงเพลง


« ตอบ #4 เมื่อ: 17 กรกฎาคม 2011, 06:32:PM »
ชุมชนชุมชน

ก็เพราะรัก..ควรหรือรักมาหักอก
ยากจักยกหยิบโยน..ถึงยุ่งใหญ่
เคยมีใจนัยรสกลับหมดใจ
ลืมสิ้นไซร้ทุกสิ่ง..เธอทิ้งเรา

แล้วหลีกห่างแลหามาหลีกหาย
เพลงแพ้พ่ายเพลิงผลาญพิษแผดเผา
พิษแผดพร้อมผุพังดังไม้เท้า
หมดค่าลงคงเก่า..จึงทิ้งกัน
คอนพูทน

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, บ้านริมโขง, สะเลเต, สล่าผิน, ...สียะตรา.., ปนิตา, สายใย, ลมหนาว

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

๏ ขอบคุณทุกภาพครั้น  จากเนตหยิบมานั้น  พร่างนี้พลอยสนาน  เพียงนา๚ะ๛
17 กรกฎาคม 2011, 08:26:PM
สล่าผิน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 532
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,034



« ตอบ #5 เมื่อ: 17 กรกฎาคม 2011, 08:26:PM »
ชุมชนชุมชน

ก็เพราะรัก..ควรหรือรักมาหักอก
ยากจักยกหยิบโยน..ถึงยุ่งใหญ่
เคยมีใจนัยรสกลับหมดใจ
ลืมสิ้นไซร้ทุกสิ่ง..เธอทิ้งเรา

แล้วหลีกห่างแลหามาหลีกหาย
เพลงแพ้พ่ายเพลิงผลาญพิษแผดเผา
พิษแผดพร้อมผุพังดังไม้เท้า
หมดค่าลงคงเก่า..จึงทิ้งกัน
คอนพูทน

นี่แหละหนอใจคนเวียนวนได้
เปลี่ยนมาไปพาวิโยคพาโศกศัลย์
พอได้ดีมีปลื้มลืมเร็วพลัน
ลืมสัมพันธ์เคยมีที่แล้วมา

เกิดเป็นคนใจดีนี้ก็ผิด
มาโดนพิษรักได้ไม่เป็นท่า
เธอได้ดีมีสุขซุกอุรา
ฉันน้ำตาตกในไปอีกนาน

อุตส่าห์ปลอบประโลมใจในวันเหงา
อุตส่าห์เฝ้าให้ทุกข์คลายหลายวันผ่าน
อุตส่าห์ปรามยามรักแยกรักแหลกราน
อุตส่าห์สานไมตรีดีต่อเธอ

กลับยื่นความระทมความขมขื่น
กลับมาต้อนก้อนสะอื้นยื่นเสนอ
กลับยื่นคำย้ำให้ไม่อยากเจอ
กลับปรนเปรอรักใหม่ให้คนเดิม

สล่าผิน

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ปนิตา, สะเลเต, สายใย, รพีกาญจน์, ลมหนาว

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ชายใจคอนโด
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s