มิเป็นไร แค่บอกไป คลายเศร้าสร้อย
ตัวน้องน้อย มิสะอื้น แค่ตื่นไหว
ผ้าซักค้าง ร้างแรมปี มีีที่ไหน...(ก็คงจะที่นี้หล่ะมั้ง 55)
พอตากได้ ให้ฝนตก อกแตกเลย
จึ่งร้องไห้ สะท้อนไกล ไปถึงพี่
บ้านริมโขง โพล้งเต็มที่ มิมีเฉย
ไหนไหนไหน เกิดอะไร กับทรามเชย
ตัวน้องเลย ฉวยคิดไว ได้แผนมา.. ปิ๊งๆ!
หลอกพี่จ๋า ช่วยมา ซักผ้าผ่อน
อยู่นี้ก่อน ค่อนค่ำพลบ สบสิงห์สา
เริ่มงกเงิ่น เดินไม่ดี ตีลังกา
หลังตากผ้า แล้วลากลับ จึ่งหลับสบาย 555...
ปล.อาจกวนออกนอกลู่ทางจุดประสงค์ไปหน่อย แต่อยากแต่งอ่ะนะคะ ...เข้าใจนะคะ หุๆๆ
ให้เป็นงงดงกลอนอ้อน tina
เดี๋ยวก็มาเป็นพี่หนีเป้าหมาย
ยามอยากหลอกเร็วจี๋เรียกพี่ชาย
ยามสบายอ้าปากฝากหัวร่อ...555
ดูสับสนปนเปหักเหจิต
แม้ตามติดยังหลอนงอนแล้วหนอ
สร้างไอเดียเพลียใจยังไม่พอ
โอละพ่อ..สร้างมุข ปลุกอารมณ์..
