ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไม่รู้ใจ]

เหมือนบางครั้ง เราขัง ฝังทุกข์โศก
ครวญวิโยค จนจิต คิดสับสน
มันนิ่งนาน พานช้ำ ย้ำเวียนวน
อยากหลุดพ้น หม่นเศร้า เหงาฤดี

แม้วาดหวัง ก็ยัง พลั้งพลาดเจ็บ
ต้องเกี่ยวเก็บ ร้อยลวง บ่วงวิถี
บทเรียนหนัก ก้าวผ่าน นานนับปี
ทุกนาที ที่มืด จืดจางลง

ตราบเท่ากาย ยังฝืน ยืนขึ้นสู้
ลอบมองดู ทิศทาง อย่าพรางหลง
ทิ้งปัญหา ลาไกล ใจปลดปลง
แล้วดำรง คงช่วย ด้วยปัญญา

ไม่รู้ใจ

[masapaer]

~คือบ่อยครั้ง~


อาจบ่อยครั้งขังเถ้าเผาดวงจิต
ด้วยโมหะจริตสะกิดหา
อาจมีบ่อยปล่อยมารกั้นมรรคา
เวทนาซ้อนบ่วงถ่วงทุกกาล

คงบ่อยครั้งวิโยคความโศกเศร้า
เกาะเป็นเงาเร้ารุมสุมไฟผลาญ
เข้าเฉือนเชือดเดือดดับทับวิญญาณ
หดหู่ท้อทรมานทุกกาลไป

เพราะอะไรในเราที่เฝ้าหวง
หรือผูกห่วงบ่วงพ่ายสายทางไหน
จึงเป็นทาสนิวรณ์จนอ่อนใจ
และผูกผันกรรมใดให้อ่อนแอ

จับรู้สึกนึกคิดไม่ติดมั่น
เพียงเท่านั้นหมั่นสู้กู้รอยแผล
ปรักอดีตพิษลึกมิสึกแปร
หากจมอยู่รู้แน่แช่ความตรม

อนาคตแม้ใกล้คล้ายไม่ถึง
อดีตดึงขึงรากลำบากข่ม
จับทิศเพี้ยนเพียรตกก็พกลม
จึ่งระทมอยู่ร่ำทำฉันใด





เพียงบางครั้งดั่งปีกหลีกไม่พ้น
เพียงบางหนคนหมองต้องร่ำไห้
เพียงบางทีที่โศกโลกทั้งใบ
คล้ายแหลกล้าปราชัยให้ชะตา

เพียงหนึ่งครั้งหยั่งทิศให้จิตเหิน
ก้าวเผชิญเดินถึงซึ่งเบื้องหน้า
จริงแน่แล้วแก้วมานแห่งปัญญา
เป็นศรพาทางให้ได้ถึงเอง



กำลังใจเพียงเล็กน้อยให้พี่วิค่ะ...

[เมฆา...]

๐ เหมือนทุกครั้ง ๐

 

...เหมือนทุกครั้ง ตั้งหน้า ฝ่าลิขิต
สู้ชีวิต จิตทน คนข่มเหง
รังแกข่วน ป่วนปั่น แสนหวั่นเกรง
ล้วนละเลง เล่ห์ฤทธิ์  ทุกทิศทาง

...แต่ก็เหมือน บทวัด บรรทัดฐาน
ความเชี่ยวชาญ ชีวา กล้าสะสาง
ต่อปัญหา ร้อยพัน พนันวาง
เพื่อมุ่งสร้าง สะสม แก้ปมนัย

...ทุกอย่างล้วน เกิดแหวก แล้วแตกดับ
หากรู้รับ จับจ้อง ด้วยผ่องใส
จักรับรส อิ่มสุข ทุกครั้งไป
หาร่ำไห้ ได้โหย โดยปัญญา

...หากยามใด ใคร่ท้อ ต่อทุกสิ่ง
โปรดหยุดนิ่ง พิงพนัก พักห่วงหา
เปิดรับลม ชมฝัน พรรณนา
ถึงบุปผา คราบาน ซ่านประโลม

...หรือหากเศร้า ไม่สิ้น จินต์ร่ำร้อง
โปรดจงรอง น้ำตา ที่บ่าโถม
เอาไปรด ต้นฟ้า ผกาโพยม
เกิดประโคม โหมประโยชน์ แทนโทษทัณฑ์

๐...แต่ตอนนี้ ผู้เขียน ขอเรียนว่า
น้ำท่วมหน้า แล้วหนอ ท้อรังสรรค์
แผ่นดินไหว ในจิต คิดจำนรรค์
ด้วยยังฝัน ไม่เจอ เบอร์เลขเลย...ฮือๆ..๐


 

แอบเป็นกำลังใจให้ครับ...พี่วิ..แสนสวย..อิอิ


***เมฆา...***

[ฉันเอง]

เป็นบางครั้งเมื่อชีวิตต้องผิดหวัง
ทุกข์ประดังถาโถมโหมเข้าใส่
แทบจะปลิดชีวิตให้สิ้นไป
แต่ก็ยังเหลือไว้..ได้หายเอง

เหมือนบางครั้งยามเราสุข..ทุกข์ก็หาย
ไม่เดียวดายไร้เวลา..มาข่มเหง
ถึงจะไม่ยาวนาน..อย่าหวั่นเกรง
อย่าได้เคร่ง เกลียดโกรธ หรือโทษใคร

.........................................

ฉันเอง..

[รพีกาญจน์]

มีบางครั้ง ยังรับ ว่าสับสน
ในหนึ่งคน เป็นไป ได้มากอย่าง
ดวงชีวิต ขีดเป็น หลายเส้นทาง
เจ้าสรรค์สร้าง โครงเรื่อง ต่อเนื่องกัน

เป็นลิเกเฮฮา ฉีดยาหมอ(เถื่อน)
ช่างจ๊อยซอ พ่อค้าขายน้ำปั่น
ร่างทรงเจ้า เฝ้าโกดัง คลังน้ำมัน
ขับรถบรรทุก หินดินกรวดทราย

ขายข้าวแดง แกงส้ม น้ำ นมขวด
คนตรวจตั๋วรถเมล์ เร่ของขาย
ไล่ล่าเป็น ภัยสังคม นิยมซ้าย
มัคคะนาย ตลก โฆษกงาน

เป็น สอทอ ล่อฉะ ทุจริต
วิทยากร ลูกเสือชาวบ้าน
ครูประถมสอนครบทุกประสบการณ์
รับเกียรติบัตรจากงานวันพ่อไทย

นักกลอนกานท์ บ้านนอก ออกจากถ้ำ
คัดลอกคำ จำบ้าง วางเขียนไว้
ของมากมาย หลายสิ่ง ยอมทิ้งไป
ทิ้งไม่ได้ แน่นอน คือ กลอนกานท์

เหมือนบางครั้ง ยังงง ลงไม่ถูก
ลองแต่งเล่น พันผูก กับลูกหลาน
โดนว่าโซ โง่งม เซ่อซมซาน
คงละบ้านกลอนไทย ไปแน่เอย