ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

ชีวาวาย รักมลายสิ้น

ด้วยอับจน คนเรา ไม่เอาไหน
จะมีใคร มารัก ทักสนอง
จะมีใคร มาเกี่ยว เที่ยวปรองดอง
ไยไม่ตรอง ตนเอง ละเลงรัก

อันตัวเรา นั้นแย่ ขี้แพ้หรือ
ความรักจึง ไม่ถึงมือ ยื้อตระหนัก
ดั้นด้นหา คราก่อน อ่อนกายนัก
ไยความรัก ไม่ยักถึง ซึ่งมือเรา

ไม่เคยพบ ประสบสุข ทุกข์หมองหม่น
ด้วยอับจน คนรักแนบ แบบใครเขา
ไม่มีใคร คอยแนบชิด คิดบรรเทา
อารมณ์เหงา เศร้าตรม ระทมกาย

มาครานี้ ขอตัดพ้อ ต่อโชคหนา
ที่ไม่เคย เชยชิดมา ตามข้าฯหมาย
ทั้งไม่เคย เผยย่อหย่อน จิตผ่อนคลาย
ทำดวงใจ ใกล้มลาย วอดวายรัก

บัณฑิตเมืองสิงห์

[พระจันทร์สีน้ำเงิน]

ต่อสิ้นลมสุดท้ายสัมปรายภพ
ฤาอาจลบรอยหวานพันสลัก
ความอาทรอ่อนละมุนยังกรุ่นนัก
สองใจภักดิ์มั่นหมายไขว่คว้าครอง

ตราบโลกแห่งความตายมลายผลาญ
จนดับดิ้นวิญญาณสังขารล่อง
อยู่ในรูปภูตพรายไม่น่ามอง
ยังใฝ่ปองทุกชาติเป็นทาสเธอ

อธิษฐานผ่านเมฆสรรเสกซึ้ง
วอนสายลมรำพึงคะนึงเพ้อ
ขออำนาจ พรหม,ดล ผลบำเรอ
ให้พบเจอสมเหตุเจตนัย

ด้วยรากรักหยั่งลึกตราตรึกแน่น
ขวั้นเกลียวแก่นยากคลอนหรือถอนไถ่
นับแต่วันอำลายังอาลัย
ซากดอกรักกลางใจยังหอมอวล

ในรอยโศกกลับหวานปานรสทิพย์
ผวาหยิบดอมดมเมื่อลมหวน
ในรอยเศร้ายังสุขทุกรอบครวญ
ผวาหวั่นรัญจวนทุกส่วนทรวง

เสียงกระซิบร่ำพากษ์เฝ้าฝากฝัง
จากภวังค์ไหววนระคนหวง
ใช่พูดพล่ามความพล่อยชะรอยลวง
แต่ทั้งปวงล้นหลากออกจากจินต์

พระจันทร์ฯ มาร่วมแจมค่ะ แต่ไม่ค่อนถนัดกลอนรัก เอาพอกล้อมแกล้มไปนะคะ.........

[กระรอกขาว]

รักสลายวายกลิ่นสิ้นความหวาน  ทรมานดวงใจใครทั้งผอง
แต่ก่อนไร้ใครเคียงเรียงคู่ครอง   ก็หมายปองลองเสี่ยงเมียงมองไป
จนมาได้เจอพบประสบรัก   คนน่ารักรักกันพลันหวั่นไหว
มาวันนี้ที่รักพรากจากลาไกล  เพราะอะไรใยไม่คิดจิตตรองดู

กระรอกขาว

[sati]

      โอ้ความรักที่ว่าหวานปานน้ำผึ้ง
จิตคนึงโหยหามิรู้หาย
กลิ่นหอมหวนรัญจวนมิเสื่อมคลาย
ชีพสลายชีวาวายมิอาจปลง
      รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส
วางเรียงจัดไว้ชวนใหลหลง
แม้มีรักสักเพียงครั้งดั่งจำนง
ตัวฉันคงชุ่มชื่นอิ่มเอมใจ
     โอ้ความรักที่ว่าหวานกลับเป็นขม
ใจตรอมตรมข่มจิตคิดไฉน
ในเมื่อรักที่เคยมอบให้ไป
สิ่งที่ได้กลับมาคือน้ำตา
      รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส
ที่เคยชัดกลับไร้ซึ่งคุณค่า
จะทำอย่างไรกับรักที่เป็นมา
เมื่อความปรารถนาไม่ยั่งยืน

                                       

[frontman]

แม้อับจน ควรคิด ผิดฉะไหน
ไม่มีใคร หัวใจ ควรเข็มแข็ง
อุปสัค ทำให้ ใจอ่อนแรง
ควรเข้มแข็ง สู้สุดแรง แห่งหัวใจ


อันคนเรา มีดีแย่ อย่ายึดถือ
หมั่นฝึกปรือ  ให้ยึดถือ ในคำสอน
สมหวังบาง ผิดหวังบาง ดังบทกลอน
เปรียบละคร ในโลกนี้ ที่มีเรา



แม้ไม่เคย พานพบ ประสบสุข
ใจเป็นทุก เพราะสุข นั้นจางหาย
แต่ยังมี กายนี้ ไม่เปรียนไป
ทุกแค่ใจ แต่กายนี้ มีพลัง...

---
แพ้อะไร ก็แพ้ได้ แต่อย่ายอมแพ้ในโชคชะตาครับ