ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดอกกระเจียว]

ขอส่งใจให้นักฝันวันแห่งรัก
ไปฟูมฟักสมหวังได้ดั่งฝัน
ถึงตัวเล่าเศร้าใจไร้ผูกพัน
ประสพการณ์่ผานผันอันน้อยนัก

แต่ยินดีปรีดาต่อทุกคู่
ถึงหดหู่เพียงใดไร้ที่รัก
แต่ชื่นชูทุกคู่ใจผู้ใฝ่ภักดิ์
ณ สำนักแดนเดียวไม่เที่ยวลอง

ใครหลายใจให้เหมือนเราเข้าสักครั้ง
มานึกนั่งหมองกมลเพราะหม่นหมอง
เป็นฉันใดคราวไร้รักที่จักปอง
เฝ้าใตร่ตรองเมื่อถึงวันวาเลนไทน์

[สายไหม]

มอบหััวใจ เติมฝัน วันแห่งรัก
ฝากทายทัก คนดี ที่ห่วงหา
แทนกุหลาบ ช่อใหญ่ จากใจมา
มอบความรัก ล้นค่า วาเลนไทน์

ส่งยิ้มให้ "คุณครับ หลับฝันหวาน"
คนในฝัน อันภิรมณ์ ใช่ผมไหม
ฝันวันนี้ คุณนั้น ฝันถึงใคร
ฝันถึงผม เมื่อไหร่ รักตายเลย ฮิ้ว!!!!


---สายไหม---

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

วาเลนไทน์ไม่เคยมีคนที่รัก
คนดั้งหักจะเอารักมาจากไหน
ก็แค่เหล่สาวสาว  แล้วทำใจ
ฮึ..ทำไม เราไม่มีบ้างสักคน   

เห็นขาวๆ  สวยๆ  หมวยๆอึ๋ม
ที่เซื่องซึมเริ่มหายคลายหมองหม่น
ใจหวิวๆ ไหวๆ เกินจะทน
ตาถลน จ้องอวบขาว เพราะชอบมอง 

เห็นนุ่งสั้น สายเดี่ยว แล้วเสียวมาก
แทบไม่อยากละสายตาเมื่อคราจ้อง
ถอนหายใจ เฮ่อ เฮ้อ เฮ้อร่ำร้อง
หมดสิทธิ์ครอง เช่นใครๆ ทำไงดี.... 

[บอม ซอง ดุ๊ก]

~วาเลนไทน์~


กลิ่นกุหลาบภาพฝันวันแห่งรัก
ล้านใจถักร่วมร้อยรอยทางฝัน
สองไมตรีพลีอกพกรำพัน
นี่ใจฉันนั่นเธอ..เสมอกาล

กลิ่นน้ำตาภาพเศร้าเคล้าร่วมอยู่
ล้านอดสูกู่ช้ำคำหักหาญ
สองสัมพันธ์บั่นลงตรงร้าวราน
ด้วยจิตค้านมานหลง..ไม่ตรงใจ

วันแห่งรักดักจิตผู้คิดคด
ผู้กำหนดกฎเสี่ยงเพียงหวั่นไหว
จิตสะท้านกาลเปลี่ยวเกี่ยวร่วมไป
สุขเพียงใคร่ได้ยล..พ้นเพียงคืน

วาเลนไทน์ไหลล่วงสู่บ่วงช้ำ
ดั่งหนามกรรมตำร่างให้ครางฝืน
เมื่อสุขสร่างทางพร่องต้องกล้ำกลืน
เพราะชมชื่นครืนล้มอารมณ์แปลง

มนต์ดอกไม้สวยหอมย้อมดวงจิต
นั้นเร้นพิษริดรอนร้อนแอบแฝง
เสพตัณหาคราอิ่มเข้าทิ่มแทง
ยามขัดแย้งแพร่งสุขทุกข์นำไป

วันของเราเข้าถึงด้วยซึ้งซาบ
กั้นจิตบาปภาพพร่าพาอ่อนไหว
รักแลกรักหนักหน่วงมิล่วงใจ
วาเลนไทน์เพียงคำจงย้ำเตือน

สุขปีนี้มีเผื่อเพื่อปีหน้า
สองแววตาจงมั่นแม้นวันเคลื่อน
มอบรักจริงพิงไว้ไร้ปีเดือน
ให้เสมือนวาเลนไทน์..ในทุกคราว

O


บอม ซอง ดุ๊ก

[สายลมสีขาว]

วาเลนไทน์ ร่ายร้อย ถ้อยภาษา
โปรยให้ทั่ว อักษรา ซ่อนความหมาย
จับมาว่าง เป็นคำ พร่ำระบาย
สาธยาย ไม่หมด ทุกบทตอน

ใช้กุหลาบ สื่อออก บอกความคิด
นำประดิษฐ์ ใส่ไว้ ในอักษร
เป็นกุหลาบ ในคราบ ภาพบทกลอน
สื่อสะท้อน คำพูด ภายในใจ

คำบางคำ เรื่องบางเรื่อง คนบางคน
สิ่งบางสิ่ง ซึ่งวกวน ซ่อนเงื่อนไข
ฉันไม่รู้หรอก ความจริง คืออะไร
แม้ภายใน ยังสับสน กระวนมาน

ก็รู้ดี ฉันไร้สิทธิ์ จะบอกรัก
จึงฟูมฟัก ใส่กุหลาบ ฉาบประสาน
แต่คำพูด ที่มากมาย เกินร่ายกานท์
ในกุหลาบ สีแดงฉาน ฉันจารลง

รักเธอนะ เกลียดเธอนะ ชอบเธอนะ
ความรู้สึก ถูกปนปะ คล้ายงมหลง
ความรู้สึก สุดท้าย คล้ายจะปลง
ท่ามกลางเสียง พะวง จากภวังค์ ... !