**ลืม**
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
05 พฤศจิกายน 2024, 01:01:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: **ลืม**  (อ่าน 8675 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
11 มกราคม 2011, 01:38:AM
ฉันเอง
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 182
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 685


เป็นตัวเองดีกว่า..วุ้ย


« เมื่อ: 11 มกราคม 2011, 01:38:AM »
ชุมชนชุมชน



ยากจะถอน..



อยากจะลืมกลืนสิ้นทุกสิ่งฝัน

ดับตะวันจันทราที่พาเหงา

จบทุกสิ่งที่บั่นทอนถอนใจเรา

จมพาเศร้ากับทุกวันนั่นเหลือเกิน


แค่ว่าลืมทำไม่ได้ใจยังรัก

ให้หน่วงหนักมากรักสุดจะเขิน

ครั้งก่อนเก่ารักเราเฝ้าสุขเพลิน

เดี๋ยวนี้เหินห่างไกลทำใจตรม


เธอเปลี่ยนไปใจจากไม่อยากคบ

คงได้พบกับคนหวานไม่พาลขม

สร้างรังใหม่ทิ้งฉันไว้ให้ซานซม

ทิ้งให้จมกับอดีตที่กรีดใจ


คงยากหนอที่จะลืมเธอที่รัก

ดั่งทวนหักปักคาอกยากยกได้

มันทิ่มแทงทะลุใจเข้าภายใน

หากถอนไปฉันคงได้วายชีวี




ฉันเอง..

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : แป้งน้ำ

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ขอแต่งโลกสวย  ด้วยคำกลอน
09 กุมภาพันธ์ 2011, 07:58:PM
ฉันเอง
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 182
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 685


เป็นตัวเองดีกว่า..วุ้ย


« ตอบ #1 เมื่อ: 09 กุมภาพันธ์ 2011, 07:58:PM »
ชุมชนชุมชน


รักกลับลืมเธอทำได้อย่างไรหนอ
พี่เฝ้ารอที่จะลืมขืนสุดฝัน
ทำไม่ได้ที่จะลืมในทุกวัน
เธอทำได้อย่างไรกันนั่นเก่งจริง

สอนพี่หน่อยได้คอยลืมอย่างเธอบ้าง
จะได้จางห่างรักในทุกสิ่ง
พี่ยิ่งลืมกลับจำช้ำใจอิง
กลับรักยิ่งยากลืมฝืนใจตัว


ฉันเอง..

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : แป้งน้ำ

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ขอแต่งโลกสวย  ด้วยคำกลอน
10 มีนาคม 2011, 06:34:PM
กัลมลี*
Special Class LV3
นักกลอนผู้มากผลงาน

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 77
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 138


รักคือแรงบันดาลใจ


« ตอบ #2 เมื่อ: 10 มีนาคม 2011, 06:34:PM »
ชุมชนชุมชน




    หรือเธอไม่อาลัยในวันห่าง
หรือเธอลืมทุกอย่าง...ได้ง่ายง่าย
หรือเธอจะขบขัน...ฉันเดียวดาย
หรือเธอคลายความรัก...ตามเวลา

หรือเธอคิดเรื่องใด...ไยไม่ตอบ
หรือเธอชอบเห็นคน...ตาหม่นพร่า
หรือเธอแสร้งใส่ใจ...ใช้มารยา
หรือเธอมาเพื่อฝาก...ความเจ็บช้ำ

แต่ฉันลืมเธอจากใจไม่เคยได้
จึงหลั่งรินร้องไห้...ทั้งเช้า-ค่ำ
เธอโหดร้ายเพียงใดหรือใจดำ
ฉันก็จำแต่สิ่งดี...ที่สร้างมา


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : แป้งน้ำ

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

10 มีนาคม 2011, 10:47:PM
สายลมสีขาว
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 261
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 823


จงพัดพา ความเป็นไปได้


« ตอบ #3 เมื่อ: 10 มีนาคม 2011, 10:47:PM »
ชุมชนชุมชน

"ลืม" สิ่งนี้ที่ฉันปรารถนา
ตลอดเวลาอยาก"ลืม"ความหวั่นไหว
"ลืม"ให้สิ้นความรู้สึกที่ตรึกใจ
จากหนึ่งใครที่เคยรักและภักดี

อยากจะ"ลืม"น้ำเสียงเคยเคียงหู
"ลืม"หัวใจที่รับรู้ เพื่อหลีกหนี
อยากจะ"ลืม"ให้สิ้น รักเคยมี
แม้ธุลียังไม่คิดอยากจะจำ !

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : แป้งน้ำ

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
10 มีนาคม 2011, 11:19:PM
ดาวระดา
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 369
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 595



« ตอบ #4 เมื่อ: 10 มีนาคม 2011, 11:19:PM »
ชุมชนชุมชน

หลังเมฆเทาเงาดำกระทำทับ
ลำแสงจับขอบจ้าเหนือฟ้าใส
รุ้งเรียงร้อยสร้อยสีมณีใน
ผ่องอำไพเพลินพิศวิศิษฐ์แท้

เหมือนถูกลอกหมอกมัวความกลัวหาย
ประหนึ่งคล้ายข้ามเขตภัยเภทแผ่
หลุดจากโลกโศกซึมเมฆครึ้มแพ
เปลี่ยนฟ้าแค่เสี้ยวช่วงไม่หน่วงนาน

เพราะใจปลื้มลืมคลั่งไม่ชั่งจิต
ลืมใช้สิทธิ์ปิดตามาเป็นฐาน
ก่อให้เกิดเจ็บปวดรวดร้าวราน
เมื่อวันวานเพราะใจไม่คิด....ลืม

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : แป้งน้ำ

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
11 มีนาคม 2011, 10:24:AM
ตะวันฉาย
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 427
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,159



« ตอบ #5 เมื่อ: 11 มีนาคม 2011, 10:24:AM »
ชุมชนชุมชน




...เขียนคำรักบนกระดาษวาดถ้อยไข
นานวันไปยังลบเลือนเลื่อนความหมาย
แผ่นอาจยับเปรอะน้ำตาทาเรียงราย
บทสุดท้ายก็ร้างลาหาไม่เจอ

...แต่คำรักเขียนลงตรงใจฉัน
กี่ร้อยพันหมื่นราตรีมีเสนอ
เทียวเกาะกลุ่มทุ่มใส่ใจบำเรอ
ชูเสนอมิอาจกลบ..ลบทางลืม...

...เพราะหัวใจรักมากจึงยากดับ
เฝ้าคอยนับรอยข่วนที่ชวนดื่ม-
ด่ำความร้าวก้าวซอยบนรอยยืม
สุดท้ายปลื้มเพียงช้ำที่เขาฝาก...ก่อนจากไป...


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : แป้งน้ำ

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ว่างเปล่า
11 มีนาคม 2011, 10:47:AM
ทอฝัน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 455
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,502

...ทอฝัน ขะรับ...ทอฝัน...!!!


« ตอบ #6 เมื่อ: 11 มีนาคม 2011, 10:47:AM »
ชุมชนชุมชน


...สะท้านไหวในเหน็บจึงเจ็บปร่า
กรีดคมคำวาจามาเพิ่มใหม่
อีกกี่ร้อยรอยแผลเธอแล่ใจ
จนไม่เหลือเนื้อไหนให้ใครแล้ว

...ฉันจะลืมเธอแน่เมื่อแผลหาย
แต่มันกลายเสียก่อนต้องนอนแกร่ว
ถูกจองจำหัวใจไร้วี่แวว
หมดสิทธิ์ลืมเธอแล้วในชาตินี้...

.....................//ทอฝัน

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : แป้งน้ำ

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หัวโขมย...เรียงร้อยจากห้วงใจ มิตรภาพยิ่งใหญ่ ไร้กาลเวลา
11 มีนาคม 2011, 11:33:AM
ยามพระอาทิตย์อัสดง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 691
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,437


~ ทุกถิ่นแถนแดนอักษร ~


เว็บไซต์
« ตอบ #7 เมื่อ: 11 มีนาคม 2011, 11:33:AM »
ชุมชนชุมชน


ก็เป็นคน...ขี้ลืม...ลืมทุกสิ่ง
ลืมเสียจริง...ติงใจ...ไว้เสมอ
ลืมปิดแก๊ซ...หม้อไหม้...ยามเผลอเลอ
ก็ละเมอ...ขี้เซา...เศร้าจริงจริง

ยังจะลืม...ล๊อกบ้าน...เมื่อยามออก
จึงได้บอก...จากใจ...ใช่ทุกสิ่ง
ลืมปิดไฟ...นอกใน...ใจประวิง
ไม่ไหวติง...เที่ยวเล่น...เป็นลั๊นล้า

ลืมกระเป๋า...เฝ้าหา...หายไปไหน
ก็ลืมไง...ที่บ้าน...มัวถามหา
ลืมประจำ...ทุกวัน...ทุกเวลา
นี่แหละหนา...ชีวิต...อัสดง

ลืมโทรศัพท์...นับครั้ง...ไม่มีถ้วน
มั่วแต่ป่วน...ชวนเพื่อน...ไปลืมหลง
พ่อโทรมา...ไม่ติด...เลยยัง.งง
ก็ลูก"ดง"...องค์ลง...หลงทั้งคืน

เที่ยวเสร็จสับ...ไปมา...ลืมกลับบ้าน
เอ๊ะเรือนชาน...ท่านใด...เมื่อยามตื่น
อ้อบ้านแม่...ร้านไทย...หน้าค่อยชื่น
อย่าค้างคืน...บ้านอื่น...ก็เป็นพอ

แต่อย่างหนึ่ง...ไม่ลืม...ไม่เคยลืม
"ดง"เป็นปลื้ม...เสมอ...ที่มีพ่อ
ยังมีแม่...ดูแล...ให้เกิดก่อ
คอยถักทอ...รักนี้...ไม่มีลืม

ยามพระอาทิตย์อัสดง

ปล. ถึงจะลืมจะเหลวไหลไปบ้าง แต่รักที่ป๊าม๊ามีให้ จะไม่ลืม
รักที่สุดก็ 2 ท่านนี้ในดวงใจ ไม่มีวันลืม และ ไม่คิดจะลืม

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : แป้งน้ำ

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

อัสดง..ขอขอบคุณภาพสวยๆจากอินเตอร์เนต..
http://noisunset.blogspot.com/
Thinking about you makes me smile...
11 มีนาคม 2011, 12:16:PM
ดาวระดา
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 369
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 595



« ตอบ #8 เมื่อ: 11 มีนาคม 2011, 12:16:PM »
ชุมชนชุมชน


ลืมก้าวข้ามหนามโง้งริมโค้งฝัน
ความจาบัลย์คั่นใจบางจึงห่างเหิน
เหลือเพียงก้าวสุดท้ายไม่ไกลเกิน
ก็ถึงเนินหลักชัยใกล้ถึงแล้ว

เพราะฉันเผลอหรือเธอลืม..หวังดื่มด่ำ
ไม่ยอมค้ำประคองกันฝันลดแผ่ว
เกิดความพรั่นหวั่นไหวตอนใกล้แนว
ความวาวแววแก้วกลมถูกรมควัน

เหลือเพียงรอยปล่อยแล้งจนแห้งขอด
ทางเคยทอดยาวเหยียดเสียดสวรรค์
ต้องมล้างทางตรงถูกลงทัณฑ์
ต่างจาบัลย์พันรอบในกรอบรัก

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : แป้งน้ำ

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
11 มีนาคม 2011, 11:43:PM
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3,422


นักร้อง


paobunjin
« ตอบ #9 เมื่อ: 11 มีนาคม 2011, 11:43:PM »
ชุมชนชุมชน




ลืมไม่ลง

คำว่าลืมสั้นสั้นแต่มันลึก
เฝ้าแต่นึกตรึกตรองอยากมองผ่าน
แต่ทำไมฤทัยท้อทรมาน
ยังซมซานถึงเขาไม่เข้าใจ

เขาผลักไสให้ลบ มันจบแล้ว..!
แต่ยังแว่วคำหวานเคยขานไข
เคยพลอดพร่ำรำพันแบ่งปันใด
สองฤทัยย่อมรู้อยู่แก่ตัว

เรารักกันมั่นใจเฝ้าใฝ่ฝัน
ทุกคืนวันรักลิ้มได้ยิ้มหัว
เจ้าแสนงอนอ่อนใจไม่เคยกลัว
พี่เย้ายั่วหยอกเอินสะเทิ้นอาย

เราเคยร่วมสร้างฝันสวรรค์เปิด
รักเตลิดลอยล่องประคองว่าย
มิให้จมบ่มรักสลักลาย
สองเคียงกายร่วมฝันคืนจันทร์เพ็ญ

เจ้ายิ้มรับขยับสู้ไม่รู้เบื่อ
แก้มแดงเรื่อเจือจานจนมานเต้น
สองดื่มด่ำฉ่ำหวานซ่านกระเซ็น
จนมองเห็นหาดสวรรค์ที่ฝันปอง

แต่วันนี้สวรรค์เบี่ยงเจ้าเลี่ยงหลบ
ไม่อยากพบรักเก่าที่เราสอง
ร่วมสร้างสรรค์ฟันฝ่าไม่มามอง
ให้พี่ท่องคำ"ลืม"จนซึมเซา

 มองไม่ไว้ใจ

"ปรางค์  สามยอด"

 ลาตายดีกว่าตู

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : แป้งน้ำ

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

12 มีนาคม 2011, 12:38:AM
ณัฐชรี
Special Class LV3
นักกลอนผู้มากผลงาน

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 106
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 126


ยิ่งมืดยิ่งเห็นดวงดาวชัดเจน


« ตอบ #10 เมื่อ: 12 มีนาคม 2011, 12:38:AM »
ชุมชนชุมชน

ลืมไม่คง...คงไม่ลืม...รักดื่มด่ำ
เชื่อน้ำคำออดอ้อนอันอ่อนหวาน
เชื่อในตัวของเจ้าเยาวมาลย์
ข้าชายชาญฝังใจ...ลืมไม่ลง

รักละมุนหอมชื่นวันคืนก่อน
กลิ่นนวลนอนแนบผ้าข้าเคลิ้มหลง
เศษผมเจ้าติดหมอนข้านอนชม
นวลหน้ากลมแก้มนิดเคยชิดกัน

มือน้อยน้อยของเจ้าหยอกเย้าข้า
สองดวงตาคมฉายประกายฝัน
ผิวเนื้อนิ่มนวลทองพิศผ่องพรรณ
พักตรานั้นติดตาข้าจดจำ

คงเป็นเพราะบุญข้าทำมาน้อย
เอ็งจึงพลอยห่างหนทิ้งคนต่ำ
แม้นเอ็งลืมวันเดือนเคลื่อนคืนคำ
แต่ข้าช้ำ... "ลืมไม่ลง คงไม่ลืม"

วรรณศิลป์

เสาร์ ๑๒ มีนาคม ๒๕๕๔

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : แป้งน้ำ

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

we will be forever
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s