สวรรค์สร้างเรื่องราวละคราวครั้ง
เสมือนพลั้งพลาดผิดวิจิตรศิลป์
ดำหริสร้างเรื่องเศร้าอยู่อาจิณ
โผผิน....เฉไฉ...ไม่อาทร
ดั่งเช่นสร้างหญิงชายให้มาพบ
เร้ารบ....เร่งให้ไฟสุมขอน
หยุดทั้งมวลเพียงใจใคร่อาวรณ์
ยามนอน...ห่อนถวิลสิ้นนิทรา
พอรัก..สลักใจในสามภพ
ก็ประสบทุกข์เศร้าเคล้าสเน่หา
มโนภาพโผล่ผุดสุดจินตนา
ตาพร่า...เลื่อยลอยคล้อยอาลัย
ร่ายกวีทอดอารมณ์จนสมจิต
เนรมิต..ถ้อยคำพร่ำเหลวไหล
เพ้อรัญจวนทวนความสุดห้ามใจ
หลงใฝ่..เฝ้าฝัน..เพราะสวรรค์บัญชา
.กระนั้นฤา....แบบว่า
ภาพจาก...
http://2.bp.blogspot.com/_Qoe5Kq4qtLs/SYmlPff190I/AAAAAAAAC94/BlgFppVki4Q/s1600/fairy3.jpg