ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

อ้อนฟ้า...ท้ารัก!!

กล่าววาจาท้าทายที่ปลายผา
ตะโกนก้องท้องนภาเวหาหาว
จะรักเจ้าเฉกโสมชะโลมสกาว
ฤๅดวงดาวพราวแสงจำแลงตน

ขออุ่นไอใจรักหนุนตักน้อง
มาร่ำร้องปรองดองมาคล้องผล
ประดุจรักปักใจในกมล
ที่ยินยลจนพี่แจ้งคลี่คลาย

ความห่วงใยที่มีฤดีสม
สนิทสนมน้องนวลชวนขวนขวาย
ด้วยครองรักสลักใจไม่วางวาย
ถึงมลายวายปราณก็ยินดี

ขอเพียงได้เชยชิดเป็นมิตรมิ่ง
ละทุกสิ่งทุกสรรพประดับศรี
เพื่อให้น้องเชื่อใจในวจี
ทุกพจน์มีถ้อยคำมานำรัก

บัณฑิตเมืองสิงห์

[บอม ซอง ดุ๊ก]

~สัมผัสรัก~

ถ้าตะวันสะเทือนเดือนสะท้าน
หากดวงมานร้อนเร่าเจ้าอย่าแปลก
เพราะนั่นคือสำเนียงเพียงครั้งแรก
ที่ข้าแหวกม่านฟ้าส่งหานาง

จากอารมณ์เคลิบเคลิ้มเติมด้วยหลง
แล้วจบลงด้วยฝัน..อันอ้างว้าง
ความโดดเดี่ยวเปลี่ยวรักชักนำทาง
ให้อิงอ้างรำพัน..สนั่นไป

ข้าไคร่ครวญทวนทบจนพบเจ้า
ที่รุมเร้าทรวงเพ้อจนเอ่อไหล
มันทะลักหนักหน่วงห้วงหัวใจ
จึงอยากให้เจ้าเห็น..ว่าเป็นจริง

รักข้าหนอบริสุทธิ์ดุจโกสุม
ที่แผ่พุ่มเผยพรรณอันเพริศพริ้ง
แต่แข็งแรงแฝงเงาให้เจ้าพิง
คือทุกสิ่งเพียงใจ..อยากให้เป็น

หากคิดถึงซึ้งซาบมองภาพออก
โปรดช่วยบอกเป็นสาร์นผ่านแลเห็น
ว่าสัมพันธ์นั้นหวานผ่านจันทร์เพ็ญ
ว่าความรัก ใสเย็น..ผ่านฟ้าไกล

O

บอม ซอง ดุ๊ก

[สายลมสีขาว]

ยืนท้าลม ชมคลื่น ซัดภูผา
สะท้อนเสียง เรียงมา อย่างแผ่วใส
เงาสีจาง ส่องตัว กลัวอะไร
กับหนึ่งใคร ซึ่งมองฟ้า ด้วยท้าทาย

แสงนวลผ่อง ของจันทร์ อันแจ่มเจิด
ได้ก่อเกิด ความคิด ที่หลากหลาย
คลอเคล้าแวว แพรวดาว พราวประกาย
ยิ่งทำให้ สาธยาย ร่ายเรื่องราว

จะตะโกน กู้ก้อง ทั่วท้องฟ้า
เพื่อบอกว่า รักเธอ ผ่านเวหาว
สะท้อนผ่าน เสี้ยวจันทร์ อันสกาว
ร้อยเรียงดาว ถักรัก ให้เด่นคืน

"ฉันรักเธอ ฉันคิดถึง ฉันเป็นห่วง"
"ฉันมาทวง ฉันมาหา" วันฟ้าชื่น
เห็นฉันมั้ย คนนี้ ที่หยัดยืน
ฉันจะปลุก เธอให้ตื่น จากน้ำตา

ใครทำร้าย เธอมา ฉันไม่รู้
ที่เห็นอยู่ ฉันเป็นห่วง "ช่วยรักษา"
รอก่อนนะ ฉันจะรีบ ก้าวเข้ามา
เพื่อเยียวยา สายลม ผู้ตรมใจ

ฉันท้าทาย ชะตา ที่ลิขิต
ด้วยเสียงสิทธิ์ แห่งรัก อันฝันใฝ่
เพียงหนึ่งเธอ เท่านั้น ฉันตามไป
สุดทางไกล ไม่หวั่น สักนิดเดียว !