ไม่มีชื่อ
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 04:04:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ไม่มีชื่อ  (อ่าน 3706 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 3 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
25 ธันวาคม 2010, 12:17:PM
Matchurach
LV2 วัยเร่ร่อนผจญภัย
**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 3
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 8



« เมื่อ: 25 ธันวาคม 2010, 12:17:PM »
ชุมชนชุมชน

   กี่ร้อยพันวันคืนที่ขื่นขม
กี่สายลมพัดมาพาใจหวน
กี่เรื่องราวความหลังยังคร่ำครวญ
กลิ่นความรักยังอบอวลรัญจวนใจ
กี่ถนนหนทางที่ขวางหน้้า
กี่ภูผาบรรพตบังบดไว้
กี่ขอบฟ้ากางกั้นเธอฉันไกล
ทำได้เพียงส่งใจไปตามลม
คิดถึงเธอเหลือเกินยามเหินห่าง
ภาพความหลังเลือนลางพลางขื่นขม
เจ็บรันทดหยดน้ำตาในอารมณ์
หวังชื่นชมกลับต้องห่างร้างรักกัน
หวังแค่รักหวนฟื้นคืนมาใหม่
แม้ต้องตายก็พร้อมยอมทั้งนั้น
แค่เพียงเธอกลับมาใกล้ดูใจกัน
ชีวิตฉันขอตายในตักเธอ


แด่.....คนคนนึง..................... ลาตายดีกว่าตู
ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
25 ธันวาคม 2010, 05:10:PM
my smile
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 333
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,183


รอยยิ้มที่จริงใจ มองทีไรก็รู้สึกดี. ..


« ตอบ #1 เมื่อ: 25 ธันวาคม 2010, 05:10:PM »
ชุมชนชุมชน





เขียนเป็น ..บทกลอนนี้
ไม่ฝัน..ให้มันดี.เลิศเลอ..มากค่า
แค่อยากระบาย..ความรู้สึก..ที่อัดอั้น..ตลอดมา
ให้ใครคนนึง...รับรู้ว่า...ที่ผ่านมา.ฉันสุขใจ

ขอบคุณทุกสิ่ง
ขอบคุณจริงจริง..ทุกเรื่อง..ที่เธอทำให้
ขอบคุณที่เธอ..มอบให้กัน..แต่ความจริงใจ
ขอบคุณ..ที่ไม่ว่าครั้งไหน..เธอก็อยู่.เคียงข้างกัน

บทกลอนนี้..ไม่มีชื่อ
แค่ต้องการสื่อ..ความในใจ..แค่นั้น
บอกเธอว่า...ฉันก็ให้แต่ความจริงใจ...สำหรับเธอ..เหมือนกัน
รับรู้ว่าฉัน..ก็จะอยู่.เคียงข้างเธอเช่นกัน..ตลอดเวลา


ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

25 ธันวาคม 2010, 11:38:PM
ดิษฐา
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 200
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,067



« ตอบ #2 เมื่อ: 25 ธันวาคม 2010, 11:38:PM »
ชุมชนชุมชน



กลอนบทเก่าเล่าถึง เหมือนเพิ่งผ่าน
หมุนตามกาลวานวัน พลันสับสน
ไร้ชื่อเสียงเรียงร้อย ลอยเวียนวน
ละเมอค้นจนล้า ส่งหาใคร

ชื่อผู้รับกลับว่าง อ้างว้างหนัก
ส่งกลอนรักดักฝัน พลันชิดใกล้
เพียงเท่านี้ที่มี ดีแล้วใจ
บทกลอนไร้ชื่อเล่า นำเจ้ามา

ละเมอจับรับฟัง ฤาพลั้งกอด
สายตาทอดเอนกาย ภายใต้ฟ้า
กลอนบทนี้มีใจ ใครนำพา
ตั้งชื่อว่ากลอนไร้ชื่อ สื่อถึงใคร

 ยิ้มกวนตีน
ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s