ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[หนึ่งหยดพิรุณ]

๛ ปฏิพัทธ์คราพบ ประสบภักตร์
รอยยิ้มจับห้วงใจ ที่ไหวอ่อน
หวิวหวิววาบผัสสา* ยามลาจร
ให้รุ่มร้อนหนาวเร้น ไม่เว้นวาย

ดั่งดอกดาวพราวฟ้า ไร้ค่าชื่น
ปานวันคืนผ่านไป อย่างไร้หมาย
หลงคว้าเงากอบฝัน พรรณราย
มาทดใจซึมรับ ซับชีวา

แข*เอย..ยามนี้ใจพี่โศก
เจ้าคือโลกทั้งใบ ที่ใจหา
ค่าประดุจน้ำค้าง กลางนภา
พนิดา*เจ้าเป็น เช่นดวงใจ ๛
 

[ใบลาน]

เพียงแรกพบ สบตา พาไหววูบ
อยากประคอง เคียงจูบ เจ้าจอมขวัญ
แปลกนะที่ วจี มีหมื่นพัน
หากตัวฉัน มันนึก ไม่ออกเลย

ได้แต่ยืน อึ้งอึ้ง อยู่เงียบเงียบ
จะหาใคร มาเปรียบ คนบื้อเอ๋ย
นางคงคิด ว่าเรา เลือกเฉยเมย
แล้วจะเปรย เอ่ยคำ ข้อความใด
*******************

[ดอกกระเจียว]

งามจริตคิดรักตระหนักแน่
งามผิวพรรณดั่งทองแท้งามไฉน
งามยามยิ้มแย้มฉายจากภายใน
งามจิตใจทั้งวจีที่เจ้าแจง

งามแสนงามความในหลายภาพพริ้ง
คล้ายความจริงจรัสในดวงใจแฝง
เพียงพบผ่านซ่านซึ้งไร้ความแคลง
มันแสดงหมายถึงรัก..เฝ้าหนักใจ

[แม่ค้าหน้าหวาน]

...ครั้นแรกพบเต้นไหวหัวใจนั้น
แล้วค่อยสั่นทรวงทราบรสวาบหวาม
ยามสบตาตื่นรับสดับความ
ถึงรสหวานลุกลามผ่านล่ามนัย

...ต่อต้านฤากระหวัดมารัดเข้า
ฝังรูปเงาโรยผ่านสุดต้านไหว
สายตาอ้อนส่งซึ้งมาตรึงใจ
ยากผลักไสหวานชื่นที่ตื่นตัว

...แรงอาวรณ์ปรารถนาปรากฏอยู่
หมายให้รู้มาแต้มคอยแย้มยั่ว
ด้วยเอียงอายตรึงกมลจนสั่นรัว
สะท้านทั่วรสจูบที่ลูบโลม

...ใจเจ้าเอยซ่อนเร้นจึงเห็นว่า
เมื่อแววตาวอนวนเพื่อยลโฉม
แลชม้ายคอยดูผู้จู่โจม
ดั่งไฟโหมแสงพร่างที่กลางทรวง

~แม่ค้าหน้าหวาน~

http://www.phrapiyaroj.com/diawkhim/page7.html  กดเพลงฟังตามลิ้งค์เลยค่ะ

[ฉันเอง]

แรกรัก..


ยามแรกพบสบพักต์ความรักเกิด

มองตะลึงพรึงเพริดจิตหวั่นไหว

เพียงแค่เห็นก็นึกรักเธอทันใด

มันช่างไวดั่งใจคิดจิตตามทัน


ผ่านร้อนหนาวห้องหอรอคอยรัก

ไม่ประจักษ์รักใครได้แต่หัน

แรกก็รักนานไปเปลี่ยนเป็นเพื่อนกัน

เสมือนฟ้าสาปฉันให้ร้างรอ


ทำไมหนอใจฉันมันช่างคิด

จิตตามติดยากหักไปไม่ได้ขอ

อยากไปหาแลหน้าเธอไม่รั้งรอ

ใจจดจ่อแต่เธอพร่ำเพ้อนาง


นี่นะหรือที่เขาเรียกกันว่ารัก

มันคึกนักจดจ่อยากขัดขวาง

ได้แต่คิดทำอย่างไรได้ร่วมทาง

ใจอ้างว้างจะได้สุขสงบ..จบเสียที


ฉันเอง..

[masapaer]

ครั้นแรกพบสบตาก็บ้าฝัน
ครั้นผ่านวันก็เพ้อละเมอหา
เร่งคืนวันผ่านพ้นย่นเวลา
รอเธอมาบรรจบพบอีกที

ครั้นแรกเห็นเป็นสั่นสะท้านไหว
แรกสบตาคราใดใจเต้นถี่
ไร้จังหวะระรัวมั่วสิ้นดี
ใจอย่างนี้เจ้ากรรมชอบทำตัว

แรกรู้จักทักทายก็อายม้วน
รักเชิญชวนยวนหยอกเหมือนหลอกยั่ว
เหมือนภวังค์บังนัยน์ให้พันพัว
ระริกรัวหัวใจไยอ่อนแอ

แรกยินเสียงเพียงนิดจริตป่วน
แทรกรัญจวนยวนใจในกระแส
จินต์เตลิดเชิดไกลไปลับแล
ตามดวงแดไม่ทันฉันแทบตาย

เมื่อแรกรักทักให้ใจก็ชื้น
ลืมตาตื่นฟื้นฝันพลันใจหาย
เขาแค่ผ่านหว่านยิ้มอันพริ้มพราย
เพียงทักทายเพื่อนบ้านเท่านั้นเอง..             


ฮือ..อออออออ!  แรกพบทุกวันเลย!

                                 

[เมฆา...]

ครั้นแรกพบสบตาก็บ้าฝัน
ครั้นผ่านวันก็เพ้อละเมอหา
เร่งคืนวันผ่านพ้นย่นเวลา
รอเธอมาบรรจบพบอีกที

ครั้นแรกเห็นเป็นสั่นสะท้านไหว
แรกสบตาคราใดใจเต้นถี่
ไร้จังหวะระรัวมั่วสิ้นดี
ใจอย่างนี้เจ้ากรรมชอบทำตัว

แรกรู้จักทักทายก็อายม้วน
รักเชิญชวนยวนหยอกเหมือนหลอกยั่ว
เหมือนภวังค์บังนัยน์ให้พันพัว
ระริกรัวหัวใจไยอ่อนแอ

แรกยินเสียงเพียงนิดจริตป่วน
แทรกรัญจวนยวนใจในกระแส
จินต์เตลิดเชิดไกลไปลับแล
ตามดวงแดไม่ทันฉันแทบตาย

เมื่อแรกรักทักให้ใจก็ชื้น
ลืมตาตื่นฟื้นฝันพลันใจหาย
เขาแค่ผ่านหว่านยิ้มอันพริ้มพราย
เพียงทักทายเพื่อนบ้านเท่านั้นเอง..             


ฮือ..อออออออ!  แรกพบทุกวันเลย!

                                 

 

...เพียงแรกเจอ เผลอหลง พะวงคิด
...เพียงแรกจิต ก็เพ้อ ชะเง้อหา
...เพียงแรกจ้อง ก็ละม้าย คล้ายคุ้นตา
...เพียงแรกจ่า ก็มาจับ ฐานหลับใน...อิอิ

อยากแซวอ่ะครับคุณมะสะแปร์...

[ภู กวินท์]

มาจากไหนไม่รู้เธอผู้กล้า
หอบศรัทธาฝ่าฟันไม่หวั่นไหว
หลงรอยยิ้มเอิบอาบกำซาบใจ
สะท้านในโลกดับ…เมื่อหลับตา

หรือมาจากเปลวเพลิงร่ายเริงแสง
บ่งบอกการเปลี่ยนแปลงแฝงคุณค่า
โดยไม่มีสาเหตุเจตนา
สู่ชายคาเป็นหลัก…ให้พักพิง

หรือมาจากสายน้ำยามฉ่ำชื่น
ปลุกให้ตื่นรับสุขอยู่ทุกสิ่ง
ให้หยัดยืนฝืนสู้รู้ความจริง
ไม่หยุดนิ่งเงียบเฉย…ดั่งเคยเป็น

สบตากับฉันเถิดผู้เฉิดฉาย
ยิ้มเผยยายเข้าไว้มาให้เห็น
ในคืนที่หนาวเหน็บเก็บความเย็น
ความสุขเร้นซ่อนซุก…อยู่ทุกคราว.