เสียงกระซิบผ่านรุ้ง ปลายทาง
หวังโอบรักนวลนาง ซ่อนไว้
สะพานเชื่อมถึงปราง หมายบอก
ไออุ่นสองแขนไซร้ พี่น้องโหยหา ฯ
จากใจหนึ่งซึ้งนักประจักษ์จิต
ช่วยพิชิตพิษเน็ตช่างเข็ดเหลือ
หลายวันคืนฝืนหาแม้ล้าเจือ
แต่ไม่เบื่อเมื่อเพื่อนร่วมเตือนคอย
"ไม่รู้ใจ" ไขว่คว้าตามหาเหตุ
เธอแจ้งเขตเลศข้อไม่ท้อถอย
อีกถามไถ่ไขขานประสานรอย
ใช่เลื่อนลอยถ้อยคำฉ่ำอุรา
"ลุงเวป" หรือคือผู้อยู่เบื้องหลัง
เข็ญพลังหวังช่วยด้วยสรรหา
ข้อบกพร่องตรองดูสู้ยิบตา
ฝากกราบมาครานี้ตรงที่ใจ
เพราะอยู่ไกลในแดนอันแสนหนาว
มองห้วงหาวดาวเดือนยามเคลื่อนไหว
เกิดความเหงาเศร้าหม่นล้นฤทัย
หมายอาศัยใบบุญไว้หนุนนอน.....
สวัสดีค่ะ เพื่อน ๆ ทุกท่าน ลุงเวป คุณปรางค์สามยอด คุณ (วิ) ไม่รู้ใจ คุณระนาดเอก ฉันมันก็แค่นี้ ยามพระอาทิตย์อัสดง แม่ค้าหน้าหวาน พลังศรัทธา
และเพื่อน ๆ อีกหลายท่านที่ไม่ได้เอ่ยชื่อ คอยเป็นกำลังใจให้ ปรางทิพย์ ตื้นตันในน้ำใจไมตรีค่ะ กลอนบทนี้ปรางพยายามลงอยู่ หลายครั้งมาก เพี้ยง...ขอให้ครั้งนี้สำเร็จทีเถิด...