ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Music]

ณ.นาทีนี้..แต่ที่อื่น

๐ ฉันเดินทางมาไกลมิได้พัก
 ผ่านลมรัก.ลมร้าว จนหนาวสั่น
 เห็นศาลาอาศัยรู้ไม่ทัน
 ทั้งแมลงวันแมลงวี่แถมมีแตน

 ๐ เหมือนลำธารไหลรินแว่วยินเสียง
 เปลี่ยนเป็นเถียงเอียงท่าดูว่าแค้น
 มีชิงรักหักสวาทแย่งมาดแมน
 ละครแฟนช่องเจ็ดช่างเอ็ดอึง

 ๐ ฉันถอยหลังหลายก้าว..จึงเข้าบ้าง
 อารมณ์ว่างแหว่งเว้ากลัวเค้าซึ้ง
 เลยเขียนกลอนลูกผสม..ไม่กลมกลึง
 อยากทะลึ่งทะเล้น..ก็เว้นลง

 ๐ เหมือนผูกเปลทิ้งไว้ในขนำ
 เช้า-บ่าย-ค่ำ-เวียนวนเหมือนคนหลง
 ถ้าเห็นใครพักผ่อน..มาอ่อนองค์
 จะรีบตรง..มาไคว..คนในเปล

 ๐ อยากให้เธอ..แวะกลับ..มาหลับบ้าง
 อย่าทิ้งร้าง..เถียงน้อย..เหมือนร้อยเล่ห์
 ด้วยคนรอ..ร้อนลุ่ม..อยากทุ่มเท
 ฉันอยากเฮ..อยากฮา..ภาษากลอน

 ๐ ท้องนาเราลงกล้า..ห้าเดือนก่อน
 เก็บรวงอ่อน.รอเคียว.มาเกี่ยวฟ่อน
 ลืมกลิ่นดิน-ถิ่นนา..เคยอาวรณ์
 เหมือนตัดทอน..หัวใจ..เมื่อไกลกัน

(พรุ่งนี้..ผมจะดีขึ้น..ใช่ไหม?)

[ตะวันฉาย]

...ณ  นาทียังเลื่อนมิเยือนพบ
คนอยากสบ(ตา)อยู่ไกลเกินใจฝัน
ทุ่งรวงทองรอเคียวเกี่ยวสัมพันธ์
มีเธอฉันร่วมข้างเก็บฟางใจ

...สายลมพริ้วริ้วว่าวส่งข่าวหา
ล่วงทิวามิหวนครวญหวั่นไหว
แว่วสะนูเหมือนลานำอาลัย
ย้ำเตือนไปให้คนคอย...กับรอยจำ

...ขอคนไกลกลับมาบ้านนาหวัง
เสียงปี่ซังข้าวร้องก้องเช้าค่ำ
สกุณาเคียงคู่ชูปีกรำ
ร้อยหมื่นคำหากจะไป...ขอใจคืน

...ณ  นาที ที่เดินเผชิญหน้า
คราบน้ำตายังกรุ่นอุ่นให้ตื่น
ณ นาทีนี้...แต่ที่อื่น
เธอหยิบยื่นดวงใจ...ให้ใครชม...

[Music]

๐๐ ร้อยหมื่นคำหากจะไป...ขอใจคืน
เธอกล้ายื่นข้อเสนอมาเผลอข่ม
ที่ผ่านมาใครเก็บ..เจ็บระบม
เป็นเสียงลม..พัดผ่านเถอะหวานใจ

๐๐ ไม่มีหรอกห้วงทหัย..ใครทั้งนั้น
ฤดีฉัน..นับประสายากหาได้
เธอหยิบยื่นเพียงกำมือแล้วยื้อไป
ทิ้งให้ใคร?..กี่คน?..กี่หนกัน

๐๐ มิรู้เลย..ใจเจ้าเคยเข้าอยู่
จึงอดสูเจ็บปร่าเหมือนฟ้ากั้น
ช่วยกลับมาคืนนี้พูดดีกัน
รอนับมันทุกนาที...แค่นี้นะ

(((คืนนี้..พี่จะรอ)))

 

[ดิษฐา]

หนึ่งนาทีที่หลบ ซบอกอุ่น
ไอจางกรุ่นคุ้นเคย เอ่ยผวา
น้ำตาร่วงทวงคำ ใจจำลา
ความเย็นชาถาทับ เข้าจับใจ

หนึ่งนาที่ที่เก่า เศร้าเจือหม่น
น้ำตาหล่นบนทาง อ้างถึงไหน
ที่เก่าเดิมเริ่มโรย โบกโบยไกล
คว้าจับไว้ไร้แล้ว ไม่แคล้วลา

ณ นาที ที่นี้ มีแต่ทุกข์
วันคืนสุขเฝ้าคอย ลอยมาหา
นับวันคืนกลืนกร่ำ ช้ำน้ำตา
รอเวลาพารัก มาปักคืน

[Music]

หนึ่งนาทีที่หลบ ซบอกอุ่น
ไอจางกรุ่นคุ้นเคย เอ่ยผวา
น้ำตาร่วงทวงคำ ใจจำลา
ความเย็นชาถาทับ เข้าจับใจ

หนึ่งนาที่ที่เก่า เศร้าเจือหม่น
น้ำตาหล่นบนทาง อ้างถึงไหน
ที่เก่าเดิมเริ่มโรย โบกโบยไกล
คว้าจับไว้ไร้แล้ว ไม่แคล้วลา

ณ นาที ที่นี้ มีแต่ทุกข์
วันคืนสุขเฝ้าคอย ลอยมาหา
นับวันคืนกลืนกร่ำ ช้ำน้ำตา
รอเวลาพารัก มาปักคืน

๐ อยากให้เธอ..ดูแลใจคนในบอร์ด
อยากให้เธอ..สวมกอดแบบหวานชื่น
อยากให้เธอ..จับไหล่เพื่อให้ยืน
อยากให้เธอ..ปลุกตื่นบางคืนคราว

๐ เหมือนว่าเธอเข้าใจ..แต่ไม่กล้า
จะมอบบ่าให้ซบเพื่อหลบหนาว
ในค่ำคืนอ้างว้างน้ำค้างพราว
ฉันเจ็บราว..ขาดใจไร้ใครดู..

๐ รับปากฉันสักคำจะทำให้
แม้ยากบอกเมื่อไหร่ให้ฉันรู้
แค่เพียงวางอักษรา..ว่าเอ็นดู
ก็เหมือนปูทางใจ.....แม้ในกลอน

 

[ดิษฐา]

๐ อยากให้เธอ..ดูแลใจคนในบอร์ด
อยากให้เธอ..สวมกอดแบบหวานชื่น
อยากให้เธอ..จับไหล่เพื่อให้ยืน
อยากให้เธอ..ปลุกตื่นบางคืนคราว

๐ เหมือนว่าเธอเข้าใจ..แต่ไม่กล้า
จะมอบบ่าให้ซบเพื่อหลบหนาว
ในค่ำคืนอ้างว้างน้ำค้างพราว
ฉันเจ็บราว..ขาดใจไร้ใครดู..

๐ รับปากฉันสักคำจะทำให้
แม้ยากบอกเมื่อไหร่ให้ฉันรู้
แค่เพียงวางอักษรา..ว่าเอ็นดู
ก็เหมือนปูทางใจ.....แม้ในกลอน

 

ฟังคำอ้อนป้อนไว้ ให้ใจคิด
ก่อนขอปิดฤทธิ์รัก ถักอักษร
เกินถลำช้ำใจ ใครเว้าวอน
ข่มตานอนกลอนนี้ ให้ชี้ไกล

รับปากว่ากระไร ไม่แจ่มชัด
บอกยากนักชักหวง คำลวงใกล้
อักษราท้าวาง ถึงข้างใจ
ปูทางไหม?  ไม่นะ!! จะบอกเอง 

[Music]

      

๐ ด้วยมิได้บังคับ..ให้รับรัก
อาจทอถักหว่านจีบแบบรีบเร่ง
เพียงใจหนึ่งอยากล้อ..แต่ก็เกร็ง
อ้างบทเพลงใดหนอ?..อยากขอใจ

๐ แต่หวั่นกลัวใจตนเป็นโจรป่า
คิดลักพากายเจ้าก็เอาได้
แต่ถ้าเจ้าหลงคำ..จะทำไง?
ด้วยมีใครอีกคน..คอยปรนเปรอ

๐ แม้ว่าเจ้าเกิดชอบ.."ขอบใจนะ"
รู้-เลิก-ละ-ลด-หลง-พะวง-เผลอ
ด้วยไม่มี.เวลา.บ่อยมาเจอ
กลัวว่าเธอ..จะ"คิดถึงลึกซึ้งเกิน"