ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[khachon]

ขาดปัจจัยชีวิตเดินติดฝุ่น
ขาดต้นทุนหนุนด้านการศึกษา
จบ ม.สาม เลิกฝันชั้นปริญญา
ถือจอบเสียมถากหญ้าค่าคนจน

อาบน้ำคลองท้องร่องคล่องปลูกผัก
ถึงไม่รักต้องกล้าสู้ฟ้าฝน
เตี่ย-แม่สอนลูกไว้ให้อดทน
ชีวิตคนชาวสวนไม่ชวนมอง

ผิวกายคล้ำมือด้านเพราะงานหนัก
กลิ่นโคลนปลักติดหัวผิวมัวหมอง
ไวท์เทนนิ่งอยากใช้ให้เนื้อทอง
ราคาของสูงไปไม่มีเงิน

อาหารหลักผักน้ำพริกตำบ่อย
บ้านหลังน้อยโกโรไม่โมเดิร์น
สาวชาวสวนใครเห็นเป็นต้องเมิน
ไร้บัตรเชิญคบหาเพราะว่าจน

[ปากะญอ]

ขาดปัจจัยชีวิตเดินติดฝุ่น
ขาดต้นทุนหนุนด้านการศึกษา
จบ ม.สาม เลิกฝันชั้นปริญญา
ถือจอบเสียมถากหญ้าค่าคนจน

อาบน้ำคลองท้องร่องคล่องปลูกผัก
ถึงไม่รักต้องกล้าสู้ฟ้าฝน
เตี่ย-แม่สอนลูกไว้ให้อดทน
ชีวิตคนชาวสวนไม่ชวนมอง

ผิวกายคล้ำมือด้านเพราะงานหนัก
กลิ่นโคลนปลักติดหัวผิวมัวหมอง
ไวท์เทนนิ่งอยากใช้ให้เนื้อทอง
ราคาของสูงไปไม่มีเงิน

อาหารหลักผักน้ำพริกตำบ่อย
บ้านหลังน้อยโกโรไม่โมเดิร์น
สาวชาวสวนใครเห็นเป็นต้องเมิน
ไร้บัตรเชิญคบหาเพราะว่าจน

หากชีวิตเลือกได้ดั่งใจคิด
เนรมิตเงินทองกองอีกหน
บ้านหลังโตโอ่อ่าตั้งท่าปน
รวยให้ล้นคงแสนสุขทุกข์อย่ามี

เป็นชาวสวนชวนมองอย่าหมองหม่น
ค่าของคนใช่ฐานะละศักดิ์ศรี
น้ำใจงามทรามวัยในชีวี
อย่ามองที่รวยจน...คนเหมือนกัน

หากไม่ว่าอย่างไรขอใจทัก
กายาพักสวนงามตามเสกสรรค์
คนบ้านนาหลังเขาเผ่าพงศ์พันธุ์
หวังจำนรรคำซึ้งตรึงใจนาง

คนต้อยต่ำดำด่างต่างจังหวัด
มิเทียบวัดคนกรุงปรุงแต่งร่าง
ภาษาคดลดเลี้ยวยังเทียววาง
หวังนำทางหรือปิดลงตรงอำลา

[ดอกกระเจียว]

ถึงรวยจน"คนเมือนกัน"ไร้ขั้นขอบ
จะหมายมอบเหมือนซื่อส่งสื่อหา
ผ่านบทกลอนวอนพร่ำหวังนำพา
เห็นภาพล้วนจากฟ้าพาใคร่ครวญ

หนุ่มก่อสร้างยังเหงาจึงเข้าเน็ต
เที่ยวเตร่เตร็ดต่อกลอนออดอ้อนหวน
ไม่หวังใดในคำทุกสำนวน
เพียงชี้ชวนเบิกบานสราญใจ

สาวชาวสวนเหมือนนามอยากถามทัก
เพื่อหมายรักเหมือนมิตรจะผิดไหม
หรือเป็น-ป้า-น้า-อา คบหาไป
ช่างเหมือนใคร..ที่ขายผักเคยรักกัน

อยู่ชมรม"จันทบุรี"นี้จำแน่
อย่างถ่องแท้ชื่อเพี้ยนอาจเปลี่ยนผัน
อยากทักคนมากหน้าสารพัน
ตามถ้อยพจน์ที่แต่งสรร..เหมือนคนเดิม



ถ้าทายผิดจับแพ้

[จ้อง เจรียงคำ]

เครื่องนุ่งห่มสมค่าคือผ้าถุง
พับเหน็บพุงนุ่งพันเชยขั้นเฉิ่ม
ผิวประทินกลิ่นไคลเหงื่อไหลเยิ้ม
นวลหน้าเสริมเติมอิ่มแต่ยิ้มตัว

เป็นสาวแส้แต่ต้องคล่องงานหนัก
ขลุกสวนผักฟักแฟงปลูกแตงถั่ว
ตะวันลับกลับบ้านคล่องงานครัว
เป็นดอกบัวเบ่งบานทานแดดลม

มีความฝันขั้นฝืนคือยืนหยัด
เพื่อสลัด วัตร,กิจ..การติดหล่ม
หลุมความจนทนโท่แสนโสมม
ที่เพียรถมเท่าไหร่..เต็ม ไม่เคย

ยกมือวาดปาดน้ำไหลตามหน้า
ก่อนหยดใหม่ไหลมาปรากฎเผย
ต่อแสงแดดสายลมที่ชมเชย
ช่างละเลยหนอโลกโชคชะตา

สาวชาวสวนพรวนดินชินเหงื่อเค็ม
ที่ทยอยแทะเล็มเหนียวเต็มหน้า
ชินกับความยากไร้ใต้ผืนฟ้า
แต่ไม่ยอมเสียท่า..ยถากรรม!!

[เมฆา...]

…เห็นชาวสวน นวลน้อง ริมคลองไหล
เช็ดเหงื่อใคล ซับจาง อย่างงามขำ
พี่แอบมอง น้องยา ท่าประจำ
ช่างสวยล้ำ งามเลิศ เกิดความนัย

...พี่เรือโยง โคลงเคลง วังเวงนัก
อยากจอดพัก สักครา จะว่าไหม
ด้วยชาวเรือ ไร้เรือน และเพื่อนใจ
อยากอาศัย ใกล้ฝั่ง นั่งชมนวล

…มันมะเขือ ข้าวโพด ลูกโดดพริก
มองน้องพลิก พรวนดิน เหมือนชินสวน
อีกผักกาด ผักหวาน ผักก้านกวน
ก็เกิดล้วน จากนาง อย่างชาวดิน

....อยากจะแจก แลกปลา อาหารให้
ที่ตกได้ หลายตัว ก็กลัวหมิ่น
ว่าคนเรือ เกลือแกง ตะแลงกิน
หวั่นยุพิน เกลียดชัง รังเกียจเอา

...แต่ถ้าโชค วาสนา เมตตาพี่
บันดาลใจ คนดี โสภีเจ้า
รับไมตรี ศรีขวัญ สัมพันธ์เรา
พี่จะพา นงเยาว์ เฝ้าเรือพาย

...แลจะช่วย พรวนดิน ถิ่นเรือกสวน
ตามกระบวน ชาวบ้าน ไม่คร้านสาย
จะขยัน ขันแข็ง ทะแมงกาย
ปลูกผักขาย พร้อมปลา ประสาไพร

...แต่ค่ำนี้ พี่คง พะวงนัก
กลัวว่าจัก ต้องหมอง ครองร่ำไห้
ด้วยหลงรัก สาวสวน นวลวลัย
จึงจำใจ ทอนสมอ ขออำลา.....


***เมฆา...***


ปล.มาตามท่านอาร์ตี้รูปหล่อคร้าบ....

[บอม ซอง ดุ๊ก]

ขอบคุณกูเกิ้ลที่เอื้อเฟื้อภาพครับ

ฮัดช่า!!

ซุ่มมองนาง ถางหญ้า มิกล้าทัก
กลัวเจ้าปัก จนหมอบ ด้วยจอบเสียม
สาวสวนกล้วย สวยแท้ แม่สิเรียม
ชายต้องเจียม เสี้ยมตน แค่คนดอย

ยามขุดร่อง น้องข้า ดูกล้าแกร่ง
เมื่อรดแปรง แรงนี้ ไม่มีถอย
ช่างบึกบึน จริงแท้ แม่เนื้อกลอย
ได้เพียงคอย เฝ้ามอง ด้วยหมองมน

Oo..อยากเปิดเผย ความใน ให้นางรู้
แทบจะกู่  ก้องฟ้า ว่าข้าสน
แต่ถ้อยคำ  พี่ชาย คล้ายพิกล
อาจร้อนรน พ้องผิด...คิมะทัน

ด้วยเป็นหนุ่ม แดนไกล พูดมะชะ
จำต้องกะ กลุ้มใจ ใต้ความฝัน
ถ้าวันหนึ่ง  "ภาษาเรา" นั้นเข้ากัน
พี่จะกลั่น...แน่นหนัก...ฉันระเธอ!!

OoO

 ป.ล.เนื้อกลอนเป็นเพียงมุขตลก มิได้มีเจตนาเหยียดหยามหรือดูแคลนเพื่อนชาวไทยภูเขาครับ

บอ ซอ ดุ๊
 
 

[khachon]

ถึงรวยจน"คนเมือนกัน"ไร้ขั้นขอบ
จะหมายมอบเหมือนซื่อส่งสื่อหา
ผ่านบทกลอนวอนพร่ำหวังนำพา
เห็นภาพล้วนจากฟ้าพาใคร่ครวญ

หนุ่มก่อสร้างยังเหงาจึงเข้าเน็ต
เที่ยวเตร่เตร็ดต่อกลอนออดอ้อนหวน
ไม่หวังใดในคำทุกสำนวน
เพียงชี้ชวนเบิกบานสราญใจ

สาวชาวสวนเหมือนนามอยากถามทัก
เพื่อหมายรักเหมือนมิตรจะผิดไหม
หรือเป็น-ป้า-น้า-อา คบหาไป
ช่างเหมือนใคร..ที่ขายผักเคยรักกัน

อยู่ชมรม"จันทบุรี"นี้จำแน่
อย่างถ่องแท้ชื่อเพี้ยนอาจเปลี่ยนผัน
อยากทักคนมากหน้าสารพัน
ตามถ้อยพจน์ที่แต่งสรร..เหมือนคนเดิม



ถ้าทายผิดจับแพ้

สาวชาวสวนแท้แท้มาแต่ไหน
แต่ไม่ใช่ที่หาเพราะหน้าเฉิ่ม
ปลูกมะม่วงขนุนเป็นทุนเดิม
เพิ่งจะเริ่มเข้าเน็ตงานเสร็จไว

แต่งกลอนมาหลายปีไม่ดีนัก
ไม่มีหลักศึกษาตำราไหน
ฟังเอเอ็มคลื่นโปรดจดตามไป
น้องสอนใช้อินเตอร์เน็ตเอ็ดทุกวัน

หลังขายผักตอนเช้าเข้าทำสวน
ขุดดินพรวนดินไปให้บากบั่น
หนุ่มก่อสร้างทักทายขอบใจกัน
ชมรม"จันทบุรี"นี้ผิดชัวร์

อันสาวใดกันหนาทำว้าวุ่น
อยากช่วยลุ้นพี่ชายให้ยิ้มหัว
จับคนแพ้ฉึกฉักทักผิดตัว
ปรับเป็นวัวสามคอกกับดอกชบา

___________________

ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะคะ