ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ตะวันฉาย]

...ขอเวลาสักพักนะใจเจ้า
อย่าเพิ่งเฝ้าถามทวงบนห้วงฝัน
นับกาลย้อนยังมาเข้าเคล้าคืนวัน
รอแบ่งปันอันอาทรวอนใครมี

...เมฆทะมึนครื้นเครงเพลงขยับ
สายฟ้าวับวูบวาวราวแสงสี
ฟาดตรงใจลงกลอนพรอัคคี
อัคนีฝากสายร่ายรอยกานต์

...ฤาโทษทัณฑ์ฟันยับนับไม่ถ้วน
ให้ขีดข่วนฤทัยไร้สสาร
ฤาต้องมนต์จำแลงแปลงรูปพาน
หลงซาตานจนสิงสู่มาอยู่ใจ

...หมู่ดาวล้วนหัวร่อเยาะเย้ยยัน
ทั้งพระจันทร์ยิ้มร่าพาไสว
ส่องแสงพราวระยับก็ดับไป
แล้วซุ่มในความมืดดำระบำเพลง

...ฤาฉันโง่อย่างเขายันเพียงนั้นหรือ
สุดท้ายถือบ่วงเศร้าคอยเข้าแหง
เอาน้ำตาลบล้างเขาให้เงาเกรง
ฝากบรรเลงเป็นบทเศร้ากล่อมเข้านอน

...ขอเวลาสักนิดจิตอกหัก
เป็นซากปรักทิ่มแทงหมดแรงถอน
ร่ายความในลงกานท์เป็นทานรอน
เพียงคนจร...ขอพรลืมยืมสักครา...

[มหาซัง]

"ขอเวลาลืม"



ความคับแค้น แน่นลง ตรงกลางอก   
บ่อนรก รุกไหม้ ดุจไฟเผา   
มรสุม รุมล้อม ตอมอกเรา     
ทั้งหนักเบา เข้าหา มิปราณี 

เจ็บครั้งใด ไหนหนา จะมาสู้     
คนเคียงคู่ อยู่ข้าง เดินห่างหนี   
ทิ้งรักเก่า เราไป มิไยดี   
น้ำตาปรี่ฯ ชีช้ำ สุดกล้ำกลืน   

ต้องทนเหงา เศร้าสร้อย มิลอยหาย   
เป็นกับตาย คล้ายกัน มันสุดฝืน
โลกพลิกผัน ฝันล่วง แค่ช่วงคืน   
หลับกี่ตื่น ขื่นขม ตรมฤทัย

หันหลังกลับ ปรับเปลี่ยน ไปเวียนเริ่ม   
จากจุดเดิม เพิ่มก้าว อันยาวใหม่   
ขอหยุดพัก รักนี้ ตรงที่ใจ   
ก้าวเดินไป ในวัน อย่างมั่นคง

ขอเวลา ลืมรัก อันหนักหน่วง   
พ้นจากบ่วง ห่วงเหว เปลวไฟหลง         
ให้ล่วงลับ ดับมิด จนปลิดปลง   
ดับดานดง พงศ์เหตุ กิเลสลวง

...มหาซัง...

[บ้านริมโขง]

ขอเวลาหายใจไว้ให้บ้าง
ไม่อยากวางใจดับพับสังขาร
อยากอยู่ต่อรอดูใครอีกไม่นาน
ขมกับหวานใครขานรับมาทับทรวง

ขอเวลาให้ลืมน่าปลื้มนัก
ส่วนผมผลักปักยันกั้นห่วงหวง
ไม่อยากฝันดันขึ้นให้ฝืนดวง
ขอเวลาลาสรวงดวงจันทร์งาม

บ้านริมโขง

[มานพ]

เพราะเหตุใด ใจหาย หมายตามหา
อยากรู้ว่า จะได้ ไหมใจนั่น
อันความรัก หนักใจ ไปทุกวัน
เหมือนใจฉัน รักเขา เฝ้าแต่รอ

อันความรัก ร้อนรุม กลุ้มใจแท้
ยังอ่อนแอ ฤทัย ทำไงหนอ
กลัวจะเจ็บ ปวดช้ำ น้ำตาคลอ
คิดแล้วท้อ ใจจริง ยิ่งรักเธอ

"มานพ"


 

[บอม ซอง ดุ๊ก]

อีกไม่นาน

อย่าเพิ่งถาม ถึงเธอ ในตอนนี้
อย่าเพิ่งชี้ ทางใหม่ ให้กับฉัน
อย่าเพิ่งย้อน อดีต ที่กรีดกัน
อย่าคาดคั้น ความจริง ฉันยิ่งกลัว

เพราะคำพูด  เพียงเสี้ยว เหมือนเลี้ยวกลับ
เพราะต้องนับ หนึ่งใหม่  อยู่ในหัว
เพราะมีเงา เลือนลาง  อยู่ข้างตัว
เพราะมีเงา สลัว เคียงข้างใจ

ขอเวลา สักนิด มองทิศทาง
ขอฉันย่าง คืนตน พ้นหวั่นไหว
ขอฉันลืม ความร้อน ซ่อนกลิ่นไอ
ขอฉันลบ  กลบไว้  ใต้น้ำตา

อีกไม่นาน จะยิ้ม ด้วยสดใส
อีกไม่นาน จะไร้  ซึ่งปัญหา
อีกไม่นาน จะชื่น  ฟื้นเวลา
อีกไม่นาน หรอกใจข้า......อีกไม่นาน...
 
O

บอม ซอง ดุ๊ก

[น้ำหวาน]

ขอเวลา...ไม่นาน...นับจากนี้
ขอให้เธอ...อยู่ตรงนี้...มีแค่ฉัน
5 นาที...ขอซื้อ...ความผูกพัน
ขอแค่นั้น...แล้วฉัน...ก็จะไป

เพราะรู้ตัว...ว่าเป็น...ได้แค่นี้
เพราะรู้ดี...ว่าไม่มี...หลทางไหน
เพราะรุ้ว่า...เธอนั้น...จะต้องไป
หมดแรงล้า...หวั่นไหว...เศร้าใจจริง