อ่อ เกือบลืม อันนี้ด้วยฮะแม้มิได้เป็นหงส์ผู้ทรงศักดิ์ ก็จงรักเป็นโนรีที่หรรษา
แม้มิได้เป็นน้ำแม่คงคา จงเป็นธาราใสที่ไหลเย็น
แม้มิได้เป็นมหาหิมาลัย จงพอใจจอมปลวกที่แลเห็น
แม้มิได้เป็นวันพระจันทร์เพ็ญ ก็จงเป็นคืนแรมที่แจ่มตา
เป็นอะไร เป็นให้ดีที่สุด
แม้มิได้เป็นดอกกุหลาบหอม ก็จงยอมเป็นเพียงลดาขาว
แม้มิได้เป็นจันทร์อันสวาว จงเป็นดาวดวงแจ่มแอร่มตา
แม้มิได้เป็นหงษ์ทนงศักดิ์ ก็จงรักเป็นโนรีที่หรรษา
แม้มิได้เป็นน้ำแม่คงคา จงเป็นธาราใสที่ไหลเย็น
แม้มิได้เป็นมหาหิมาลัย จงพอใจจอมปลวกที่แลเห็น
แม้มิได้เป็นวันพระจันทร์เพ็ญ ก็จงเป็นวันแรมอันแจ่มจาง
แม้มิได้เป็นสนต้นระหง จงเป็นพงอ้อสะบัดไม่ขัดขวาง
แม้มิได้เป็นนุชสุดสะอาง จงเป็นางที่มิใช่ไร้ความดี
อันจะเป็นอะไรนั้นไม่แปลก ย่อมผิดแผกดีงามตามวิถี
ประกอบกิจบำเพ็ญให้เด่นดี สมกับที่ตนเป็นเช่นนั้นเทอญ
ฐะปะนีย์ นาครทรรพ
