ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[masapaer]

" ครั้งที่เท่าไหร่ "

 

ต้องโดนหลอกครั้งนี้ที่เท่าไหร่
กับหัวใจถลำช้ำเห็นเห็น
แต่ไม่วายทำเบือนเลือนประเด็น
รักกระเซ็นไม่จำพร่ำจะเอา

จะวิ่งตามรักไปถึงไหนนะ
ไม่ลดละบ้าบิ่นถวิลเขา
โหยหารักจากเธอเพ้อมัวเมา
รู้ทั้งรู้แค่เงาอาจเฝ้าลวง

ไม่เคยนับหัวใจที่ใครหลอก
เฝ้าคอยบอกรู้สึกอย่านึกห่วง
ทนมาได้ตั้งนานรักผลาญทรวง
คงผ่านล่วงอีกครั้งช้ำช่างมัน

ต้องโดนหลอกครั้งนี้ที่เท่าไหร่
ถามหัวใจตัวเราที่เฝ้าฝัน
หวังจะรอต่อรักปักนิรันดร์
จะมีวันไหนเล่าใจเจ้ากรรม

ต้องโดนหลอกครั้งนี้ที่เท่าไหร่
ตอบตัวเราเหตุใดใยถลำ
รอรักจากผู้ใดใจไม่จำ
สร้างเงื่อนงำช้ำชอกหลอกตัวเอง


อย่างนี้ทุกที..จริง ๆ เลย 

[จ้อง เจรียงคำ]

ฉันถึงได้ไหวหวาดขยาดนัก
เพียงการรักสักครั้งยังเครียดเคร่ง
หวั่นวิตกอกยับเหมือนกับเพลง
ที่ชอบกลั่นบรรเลงวังเวงใจ

หากจะนับกับการดวงมานพลั้ง
เจ็บกี่ครั้งทั้งฤดีที่เท่าไหร่
หารอยร่องหมองหม่นที่หนใด
ยังขาดใครไหนเหน็บให้เจ็บลึก

รับรู้ได้ใจเราบางเบาเปราะ
จึงจำเพาะเจ็บอยู่ตรงรู้สึก
เพียงแอบชอบลอบห่วงในห้วงนึก
พอสิ้นศึกแพ้พ่าย..เสียดายจัง

อยากถลำเหลือเกินเดินเข้าใกล้
หนึ่งผู้ใด…ใจปรี่เหมือนมีหวัง
กำแพงกั้นความอายทลายพัง
ก็เมื่อครั้งแรกพบเธอสบตา

ฉันยังคงไหวหวาดขยาดรัก
ถ้าหนนี้อกหัก...อาจหนักหนา
แต่ถ้าแววขวยเขินเชื้อเชิญมา
คงเสียดายยิ่งกว่า..ถ้าผ่านเลย

ถ้าถามฉันครั้งนี้ที่เท่าไหร่
คำตอบอยู่ที่ใจเธอเฉลย
เป็นครั้งแรกดอกรักจักงอกเงย
หรือดอกโศกเล่าเอย..เผยที่เธอ

อาร์ตี้ 

[พิมพิลาไลย]

เป็นครั้งที่ เท่าไร ไม่เคยนับ
ที่ซึมซับ รับเล่ห์ เสน่หา
เพราะขาดรัก ไม่ได้ ไร้วิญญา
ยอมน้ำตา ทาปราง อย่างเนืองนอง

เป็นครั้งที่ เท่าไร ใจบอบช้ำ
ไม่เคยจำ ทำไม ไร้สมอง
กี่ครั้งหน คนไหน ก็ไม่มอง
คงแค่ลอง ข้องใจ แล้วไม่จริง

เป็นครั้งที่ เท่าไร ที่ไหวหวั่น
ได้ไม่นาน พาลเรา เขาก็ทิ้ง
หวังให้เป็น คู่ใจ ได้พึ่งพิง
แต่แล้วสิ่ง ที่ได้ ไม่ใช่เลย



พิมพิลาไลย

แฮะ แฮะ ผิดอีกแล้ว ขอบอก ขอบคุณ คุณลุงปรางค์ ค่ะ ภาษาไทย ผิดอีกแล้วครับท่าน อายจัง