ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พิมพิลาไลย]

เฝ้าคิดฝัน วันเก่า ของเราสอง
ยังร่ำร้อง ต้องการ ความหวานหอม
ข่มตาหลับ กับเหงา เราตรมตรอม
ยังไม่พร้อม ยอมอยู่ แต่ผู้เดียว

ความเข้มแข็ง แกร่งแท้ อ่อนแอได้
เมื่อรักกลาย คล้ายฝุ่น ด้วยฉุนเฉียว
ดั่งถูกเชือด เลือดจม ด้วยคมเคียว
เขาไม่เหลียว เกลียวใจ ก็ไม่มี

แต่ไม่รู้ อยู่ทำไม กับใจช้ำ
ยังจดจำ ย้ำจน แทบป่นปี้
รู้ว่าจบ หลบให้ เธอไปดี
ไม่เคยมี สักวัน ฉันลืมเธอ

เพราะไร้สิทธิ์ คิดถึง ซึ้งได้อีก
ก็หลบหลีก ปลีกตัว กลัวจะเผลอ
แต่ยิ่งฝืน ขืนใจ ไม่ให้เจอ
กลับพร่ำเพ้อ เบรอบ้า กว่าที่เป็น

อยู่หนแห่ง แหล่งไหน ใจคิดถึง
เธอคือหนึ่ง ในจิตร คิดอยากเห็น
ในห้วงลึก นึกเฝ้า ทุกเช้าเย็น
ยังคงเห็น เช่นเก่า เรารักกัน



พิมพิลาไลย