หาจจะกล่าว...ราวจะเลว...เหลวและแหลก
คงไม่แปลก...แยกประเด็น..เห็นจะได้
บ้างอ้างรัก..เป็นเหตุผล..ที่ง่ายดาย
เป็นเหตุผล..คนมักง่าย...ร่ายมนตรา
หากจะเอ่ย...เผยปัญหา...มายาเจ้า
ไม่ซาเซา...เข้าใจ...มากหนักหนา
เป็นเช่นชาย...อกสามศอก...บอกกันมา
แต่น้ำหน้า...หาผ้าถุง....มานุ่งจริง
เป็นเพราะมัก..รักมาก..ยากจะหลบ
พาลพาคบ..คนนู้นนี้...ไม่ละทิ้ง
คนนี้ชอบ..คนนู้นรัก..วุ่นวายจริง
จริต..มารยานิ่ง...หญิงใดเทียม?
ปากพาลพา..วาจาปด...หมดศรัทธา
ลิ้นรัวล้า...น่าเวียนเศียร...ช่างโหดเหี้ยม
ความเป็นคน..ยังมีเหลือ...ฤาไหม้เกรียม
ช่างยอดเยี่ยม...เทียมปัญญา...นาเชิดชู?