ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[นักรบขี้เหงา]

เมื่อความเหงามันเข้ามาเกาะกุมจิต
คอยแต่คิดถึงเธอนั้นที่ใกลแสน
เพราะตัวเราต้องมาเฝ้าอยู่ชายแดน
ยืนกอดปืนแทนเธอ เฮ่อ..เหงาจัง

[hort39]

อยู่ชายแดนดงป่าทำหน้าที่
ขอคนดีส่งใจให้ความหวัง
ถึงจะเหงากอดปืนยืนระวัง
รวมพลังปกป้องผองประชา

ทุกคืนค่ำย่ำเท้าเฝ้าประเทศ
ประกาศเขตแดนไทยใจหาญกล้า
แม้นข้าศึกประชิดติดเข้ามา
ยังรักษาหน้าที่ด้วยชีวัน

ขอแรงใจส่งมาหากันบ้าง
หากแรมร้างห่างไปคงไหวหวั่น
อยู่ชายแดนแสนเหงาเฝ้ารำพัน
ได้แต่ฝันถึงเธอเพ้อรอคอย

เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง เสียงลั่น ฝันสลาย
ปืนแนบกายยิงขู่สู้ไม่ถอย
บึ้ม บี้ม บึ้ม ไม่หยุด ชีพหลุดลอย
เหลือเพียงรอย เพียงร่าง ไร้วิญญาณ.........

 

(ขออภัย ถ้ามันเศร้าเกินไป )

[สายใย]

 
อกทหารผ่านเกณฑ์ถึงเวรเฝ้า
แผ่นดินเราจำพรากจากอิสาณ
ตัวคนเดียวเปลี่ยวเหงาเศร้าดวงมาน
อยากประสานใจเจ้าสาวยาวี

มากอดปืนยืนยามท่ามกลางเหตุ
คอยสังเกตุ เภทภัย คนไหนนี่
แยกไม่ออก บอกไม่ได้คนร้ายดี
แม้ฃีวีสิ้นไปยังไม่รู้....

[พิมพิลาไลย]

ส่งแรงใจ ไปสู่ ผู้ไกลแสน
ป้องเขตแดน แคว้นไทย ใครอย่าหยาม
อย่าให้ใคร มาบุก มาคุกคาม
ขอส่งความ หวังดี ที่จริงใจ

รู้ว่าเหงา เข้าใจ ในหน้าที่
อยู่ตรงนี้ ที่พอ จะช่วยได้
ขอเป็นแสง แห่งหวัง พลังใจ
ถึงน้อยไป ใจฉัน นั้นหวังดี


พิมพิลาไลย

[ดอกกระเจียว]

เพียงกำลังใจเป็นหลักเพื่กนักสู้
ต้านศัตรูมิหวั่นไหวในพื้นที่
พิทักษ์แคว้นแดนดินปฐพี
ปราบไพรีอำนาจร้ายทะลายครัน

มือกำปืนยืนหยัดเฝ้าปัดป้อง
ให้เราผองประชาไทยได้หลับฝัน
แผ่นดินไทยใครหมายปองเข้าป้องกัน
ด้วยเกียรติ(ลูกเสือสำรอง)อย่างข้านั้น..ขอเชิดชู
 


 

[ปรางทิพย์]

ในอ้อมแขนแสนหวงที่ห่วงหา
เสมือนว่าอาทรยามอ่อนไหว
มือกอดปืนยืนเฝ้าลำเนาไพร
ปกป้องไทให้พ้นผู้คนพาล

หัวใจเอ๋ยเคยอุ่นหอมกรุ่นขวัญ   
กลับหนาวสั่นหวั่นผวาน่าสงสาร
อยากหนุนตักพักจิตสนิทนาน
ร้อยคำหวานขานขับสดับเนาว์

คืออาทรตอนจากแสนยากเข็ญ
ห่วงเนื้อเย็นเห็นใจให้อับเฉา
หมายโอบกอดพลอดพร่ำลำนำเบา
กอบเก็บเอาเงารักแนบตักนาง

รั้วของชาติวาดหวังอีกครั้งหน
ดวงกมลทนนิดอย่าคิดหมาง
จงมองฟ้าคราเหงามีเงาบาง
แม้กายห่างอย่างนี้มิมีลืม....