ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[chaipan1999]

ขอวันนี้ เราอย่าเห็น กันดีกว่า
เพียงเพราะว่า อยู่ใกล้ สุดเอื้อมถึง
แต่เหมือนถูก คอยยื้อ ยุดฉุดดึง
ตอกติดตรึง หนทาง ให้ห่างกัน

ทั้งที่รู้ เราสอง ต่างรักใคร่
อยากอยู่ใกล้ คู่ทาง คอยสร้างฝัน
แต่เธอกลับ มาสลัด บอกปัดกัน
ทำอย่างนั้น ให้ฉัน ต้องน้อยใจ

ได้อยู่ใกล้ แต่ใย ไม่มีหวัง
ทำคล้ายคน ชิงชัง ให้หวั่นไหว
อย่าเห็นกัน ดีกว่า ขอห่างไกล
ยอมอดไว้ ทนให้ไฟ เผาอุรา

ทั้งที่รู้ กันอยู่ ว่าเรารัก
ปรารถนา ยิ่งนัก สุดฟากฟ้า
แต่ฉันทน อกหัก รักกานดา
แค่นิดเดียว ยังไม่กล้า ให้ช้ำตรม

อย่าเห็นกัน ดีกว่า ถ้าอดไม่ไหว
เดี๋ยวเธอโกรธ เคืองไป ให้ระทม
เจ็บเหลือเจ็บ ทนเก็บ แผลระบม

รอเพียงวันได้ชื่นชม...
จะชื่น..ให้สม..ให้สา..แก่ใจ...


 

[จ้อง เจรียงคำ]

ใช่เกลียดเธอ..ถ้าฉันจะหันหน้า
หลบสายตา..เธอบ้าง..อย่างผลักไส
หากเธอรู้..เงื่อนงำ..ที่ทำไป
จะเห็นใจ..สักนิด..ไม่คิดรู้

หากต้องพบ สบพักตร์..แล้วรักปิด
ฉันขอติด.ม่านบัง..ขังตา-หู
ใช่ชิงชัง.รังเกียจ..เต็มประตู
แค่อยากอยู่..ทำใจ..ไปสักพัก

เธอจักไม่มีใจ..ฉันไม่ว่า
แต่อย่ามา..ย้ำเน้น..เค้นใจหนัก
น้ำที่ตา..มันไหล..ไม่อยากทัก
เกรงจะหัก..หัวใจ..ไม่สัมฤทธิ์

ถ้าไม่รัก..พักหนี้..จงหนีหน้า
เห็นเธอเหมือนโดนฆ่า..ผ่าหัวจิต
ถ้าหัวใจ..ไม่เหลือ..เผื่อสักนิด
ฉันขอสิทธิ์..ส่วนตัว..รัวน้ำตา..

[คนไร้ค่า]

ไม่ขอพบขอเห็นอีกดีกว่า
จะขอหย่าขาดกันสิ้นเพียงชาตินี้
ขอให้ท่านจงอย่าตามมาราวี
ไม่อยากมีเรื่องบาดหมางร้างเมื่อไกล

ไม่ขอเห็นขอเจอท่านแม้สักครั้ง
ไม่ต้องหวังว่าข้าจะขมาไหว้
ไม่ต้องหวังว่าจะมีคำเอ่ยไป
ไม่ต้องหวังสิ่งใดจากตัวข้า

ข้าหวังเพียงให้ท่านจงไปซะ
อย่ามาเป็นภาระหนักอุรา
ตัวข้าเองข้าจะไปให้ไกลตา
ขอจงอย่าได้ตามราวีกัน

[pearpunwa]

ใช่เกลียดเธอ หากถ้าฉันจะหันหน้า
หากทว่าบางสิ่งใช่ดั่งใจฝัน
ดีแค่ไหนหากหัวใจได้รักกัน
ได้ผูกพันดั่งรอยฝันวันผ่านมา

ไม่เห็นหน้า  ฤๅ เพราะว่า..กลัวความรัก
ที่ปกปักดวงใจให้ถวิลหา
ซับรอยโศกแห่งโลกร้าวเงาน้ำตา
ทุกเวลาช่างมีค่าคราชื่นชม

เงาไม่สมอารมณ์ใจใช่ไม่รัก
กุมเก็บกักใจแห่งรักช่างขืนข่ม
อารมณ์ไหวสู่ใจโลกดั่งโศกตรม
ใช่คำคมคือคำข้า..ว่ารอยใจ

ไม่เห็นหน้าใช่เพียงว่าจะไม่รัก
หากตระหนัก-รัก-คิดถึง..ซึ่งส่งให้
ม่านน้ำตาอาลัยฟ้าคราห่างไกล
“ไม่เห็นใจ”  ดั่งคำฆ่าคราห่างกัน

[ชมพูไพร]

เสียดายใจในรักที่ปักป้าย
ทำเครื่องหมายหลายแห่งไม่แบ่งสอง
หวังเธอเคียงเพียงฉันมั่นรักปอง
ให้ใจดองครองคู่อยู่ยืนยง

หวังใจคิดสนิทแนบแอบอกอุ่น
ชอบกลิ่นกลุ่นละมุนหวลยวนใจหลง
สายใยรักปักแน่นแม่นมั่นคง
ตามประสงค์ตรงจิตที่คิดควร

แต่เมื่อเธอเจอใครที่ใช่กว่า
ก็ตั้งท่าลาฉันไม่หันหวน
ดั่งสายฟ้าผ่าอกตกเซชวน
ให้ปั่นป่วนกวนจิตฤิทธิ์รักทำ

อย่าเห็นกันหันหนีคงดีกว่า
เกรงน้ำตาถาหลั่งรั้งรอยช้ำ
เรื่องเก่าเก่าเหล่านี้ที่เจ็บจำ
ปล่อยตามกรรมร่ำไรไปป่วยการ

[สุดสาย]

มากไปไหมขอใจอย่าใกล้กัน
ขอแค่วันที่ต้องอยู่เพื่อสู้ใหม่
อย่าเห็นกันดีกว่าเธอว่าไหม
ฉันขอใจออกห่างบ้างสักวัน

ในเมื่อรักเราห่างอย่างที่บอก
เธอมาหลอกใจเจ็บเกินเก็บฝัน
ปล่อยฉันทุ่มเทใจทำไมกัน
แล้วมาหั่นบั่นทอนถอนหัวใจ

อย่าเห็นกันดีกว่าฉันล้าหนัก
ขอหยุดพักเก็บแรงเพื่อแข่งใหม่
ขอเวลาตั้งต้นนะคนไกล
ฉันขอใจที่เธอรับเอากลับคืน


..nara..

[พิมพิลาไลย]

อย่าเห็นกัน มันสลด หดหู่นัก
คนไม่รัก หักใจ อย่าไปฝืน
ถ้าต้องทน หม่นช้ำ ทุกค่ำคืน
ก็เหมือนยื่น คมมีด มากรีดใจ

เธอไม่เป็น เช่นฉัน นั้นไม่รู้
ว่าต้องสู้ อยู่เดียว เปลี่ยวแค่ไหน
แต่ถ้าเห็น เช่นนี้ ขอหนีไกล
เพราะอยู่ไป ไม่ดี กว่าที่เป็น


พิมพิลาไลย