กรรมของแม่เฒ่า
โอ้..แม่เฒ่า เฝ้าปลายนา ห่วงหาเจ้า
ลูกสาวเข้า เมืองใหญ่ ไม่คิดกลับ
นานๆที ที่มาหา เจ้าลาลับ
อ้างไม่กลับ รับจ้างงาน การในกรุง
เจ้าเสแสร้ง แกล้งเอ่ยคำ น้ำตาไหล
อยู่ไปไย ให้คนเยาะ แม่เกาะยุ่ง
ลูกแยกไป แม่ได้ทำ จำหาหุง
แม่พยุง หุงหาเลี้ยง เพียงลำพัง
แสนอนาถ ขาดกตัญญู ชูเชิดแม่
แม่แท้ๆ เฒ่าแก่ทิ้ง ท่านนิ่งนั่ง
น้ำตาไหล ดั่งสายชล ท้นเอ่อพรั่ง-
พรูรินหลั่ง ยังอาลัย ลูกไกลตา
มิได้สอน วอนเจ้า ให้เข้าจิต
ให้รู้คิด จิตกตัญญุตาหนา
ดั่งพุทธวจนะ ธ ตรัสมา
มงคลสูตร วิสุทธา คุณค่าจริง
โอ้..แม่เฒ่า เศร้าเจ็บแปลบ แอบร่ำไห้
ลูกสาวไย ไร้สิ้นคิด ปีศาจสิง
แม่เลี้ยงมา ปีกกล้าแข็ง แกร่งมาทิ้ง
แม่พักพิง อิงยามแก่ มิแลกัน
..
กุลมาตา-singlemom99-
10 กรกฎา 2553
