ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

"ฉัน-เธอ?"

๐

๐ เริ่มไหวหวั่นเมื่อไหร่ก็ไม่รู้
ความหดหู่ก็คล้ายหายไปด้วย
ท้องฟ้าไยใสพราวราวรื่นรวย
ผีเสื้อสวยงามนกผกโผบิน

๐ ทุกอย่างเกิดคืบค่อยด้วยก้อยเกี่ยว
หวามในเสี้ยวของใจไฟถวิล
ยิ้มกับลมฝนฟ้าที่บ่าริน
เพียงยลยินเสียงเธอเผลอภวังค์

๐ จากสบตาแวบแรกคือแตกต่าง
ความอ้างว้างที่เหมือน-เยือนและฝัง
ก็กลับถูกสลัดตัดภินท์พัง
ส่งเธอนั่งสู่ใจในทันที

๐ ทุกเวลานาทีโลกสีสด
สิ่งงามงดบรรเจิด-เกิดราศี
แคร์เธอทุกย่างก้าวพราวฤดี
เกิดเปรมปรีดิ์เช้าค่ำ-คำว่าเรา

๐ ยามไม่เห็นรู้ดีเริ่มมีทุกข์
ไร้เสียงปลุกรู้ตนก็หม่นเศร้า
กำลังใจโดดเด่นแค่เห็นเงา
ใกล้ก็เร้าเนื้อเต้นเช่นกลองรัว

๐ มันคือรักก่อร่างช่างเปี่ยมฤทธิ์
ภาพเธอจึงสถิตติดในหัว
นับแต่นั้นสองเราเล่ารู้ตัว
ว่ารักอวลอยู่ทั่วยั่วสองเรา..

ระนาดเอก
สวิสเซอร์แลนด์
๑๒มิ.ย.๒๕๕๓

[แม่ค้าหน้าหวาน]

ความรักนั้น...เป็นสิ่ง...ที่มีค่า
กาลเวลา...คือสิ่ง...พิสูจน์ฝัน
จักประคอง...รักเรา...นิจนิรันดร์
จะไม่ทิ้ง...ไว้กลางคัน...ให้เศร้ามน

ในเมื่อใจ...รักแล้ว...ยากถอนออก
เหมือนรากงอก...ชอนไช...ทุกแห่งหน
มาพันเกี่ยว...กระหวัดรัด...ในใจตน
คล้ายเวทย์มนต์...ของความรัก...มัดใจเอย

[พิมพิลาไลย]

เธอกับฉันต่างหันออกเดินห่าง
ไม่มีทางย่างเยื้องสู่เบื้องหลัง
ทิ้งอดีตขีดผิดอนิจจัง
สิ่งที่ตั้งหวังไว้ไม่ใช่เลย

เธอก็หายฉันก็ห่างต่างทิฐิ
ไม่เคยปริปากคำทำเมินเฉย
แค่บอกห่วงสักครั้งยังไม่เคย
โอ้รักเอยเลยจอดถอดใจลา

พิมพิลาไลย

[chaipan1999]

"ฉัน-เธอ?"

๐

๐ เริ่มไหวหวั่นเมื่อไหร่ก็ไม่รู้
ความหดหู่ก็คล้ายหายไปด้วย
ท้องฟ้าไยใสพราวราวรื่นรวย
ผีเสื้อสวยงามนกผกโผบิน

๐ ทุกอย่างเกิดคืบค่อยด้วยก้อยเกี่ยว
หวามในเสี้ยวของใจไฟถวิล
ยิ้มกับลมฝนฟ้าที่บ่าริน
เพียงยลยินเสียงเธอเผลอภวังค์

๐ จากสบตาแวบแรกคือแตกต่าง
ความอ้างว้างที่เหมือน-เยือนและฝัง
ก็กลับถูกสลัดตัดภินท์พัง
ส่งเธอนั่งสู่ใจในทันที

๐ ทุกเวลานาทีโลกสีสด
สิ่งงามงดบรรเจิด-เกิดราศี
แคร์เธอทุกย่างก้าวพราวฤดี
เกิดเปรมปรีดิ์เช้าค่ำ-คำว่าเรา

๐ ยามไม่เห็นรู้ดีเริ่มมีทุกข์
ไร้เสียงปลุกรู้ตนก็หม่นเศร้า
กำลังใจโดดเด่นแค่เห็นเงา
ใกล้ก็เร้าเนื้อเต้นเช่นกลองรัว

๐ มันคือรักก่อร่างช่างเปี่ยมฤทธิ์
ภาพเธอจึงสถิตติดในหัว
นับแต่นั้นสองเราเล่ารู้ตัว
ว่ารักอวลอยู่ทั่วยั่วสองเรา..

ระนาดเอก
สวิสเซอร์แลนด์
๑๒มิ.ย.๒๕๕๓

รักพี่ช่างเปี่ยมฤทธิ์สถิตถวิล
ได้ยลยิน อบอวล เฝ้าครวญเคล้า
เคียงข้างคู่สนองคำ"สองเรา"
เกี่ยวก้อยเอารักแนบแอบอุรา

ผิดกับรักของฉันพลันผกผัน
เฝ้าคอยวันฝันค้างห่างเวหา
ไร้ก้อยเกี่ยวโดดเดี่ยวเปลี่ยวเอกา
อยู่ต่อหน้าเอื้อมคว้ามาเพียงลม

หวังประโลมชมชิดสนิทแนบ
ได้แต่แอบมองเงาเหงาขื่นขม
รักเก็บซ่อนรอยร้าวคราวระบม
ทำหน้าชื่น อกตรม อยู่เดียวดาย

[Pamoo]

"ฉัน"ขี้เหร่....แค่ไหน....ใครก็รู้
"เธอ"นั้นดู....โก้เก๋....เท่ห์เสมอ
ถ้าจับคู่....รวมกัน...."ฉัน กับ เธอ"
เหล่าเพื่อนเกลอ....คงอิจฉา....ตาเป็นไฟ

 

["สายธารศรัทธาธรรม"]

ถึงอนงค์ไกลพี่จากต่างแดน 

นั่งนับแสนเป็นหมื่นคะนึงหา

ทุกวันคืนคอยเฝ้าเจ้ากลับมา

เหมือนนิทราจริงแท้ไม่แปรผัน

เคยชิดชื่นนวลน้องเมื่ออยูใกล้

เจ้าห่างไกลฤทัยเศร้าโศกสัน

ช้ำอุราอกทรวงต้องจากกัน

ต้องบากบั่นรักเรานิจนิรันดร์