ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[masapaer]

" คาตา  "

 
ยืนกำมือตัวชาหน้าผ่าวร้อน
เห็นเธออ้อนฉอเลาะต่อใครอื่น
เสียจริตจิตคลั่งล้มทั้งยืน
อกสะอื้นกลืนสะอึกฝังลึกใน

 ยืนตัวทื่อเป็นหุ่นหมุนเคว้งคว้าง
ในรู้สึกอ้างว้างขว้างเข้าใส่
เมฆทะมึนเคลื่อนมิดปิดตาใจ
น้ำตาไหลใจเต้นถี่คล้ายหรี่ลง
 
แนบหลังพิงอิงเสารักเราจบ
เมื่อค้นพบสบรักฝากแค่หลง
ความมั่นใจให้ไว้..ไม่มั่นคง
ไม่ซื่อตรง..คงเป็นเช่นอย่างเธอ

 เจ็บใจข่มอารมณ์ผสมแค้น
กำมือแน่นแสนช้ำย้ำความเซ่อ
ไม่คาดคิด,ปิดใจในสิ่งเจอ
น้ำตาเอ่อเห่อล้นท้นอุรา

 ได้แต่ยืนตัวสั่นแม้ลั่นโกรธ
โทสะโทษโลดจัดดังกลัดบ้า
ทำได้แค่กำมือยื้อตัวชา
แม้เห็นเธอคาตาว่าควงใคร

หลับตาลบเลือนภาพที่ฉาบกั้น
ยิ่งเหมือนมันชัดเจนเป็นแบบไหน
ลบรอยเก่าคาตามาบาดใจ
ยิ่งกรีดลึกรอยใจให้ค้างคา

 

[ดิษฐา]

มองเหม่อเลือนลอย
ใจพลอย สั่นไหว
นั่งทรุด ทอดเอนกาย
สิ้นแรงไร้ ในพลัง

หลับตา ยังต่อสู้
ภาพคงอยู่ ลากลึกฝัง
ตอกย้ำ จำรักพัง
ใจกลับนั่ง นับคำลา

[ไผ่เดียวดาย]

บอกกับฉัน วันนี้ มีธุระ
ทั้งรีบผละ วางสาย หายไปเฉย
ทั้งท่าที ไม่เป็น เช่นคนเคย
ดูเธอเฉย เย็นชา น่าเคลือบแคลง

แต่ตอนนี้ เข้าใจ ไม่ติดค้าง
คำว่าว่าง  ให้เขา เศร้าแสลง
เห็นคาตา เมื่อเจอ เธอรุนแรง
แสนทิ่มแทง มือเขา เคล้าเอวเธอ

คำว่ารัก มันคลาย หายไปไหน
เธอเคยให้ ทุกวัน มั่นเสมอ
คงหมดแล้ว ที่ให้กัน  วันแรกเจอ
ทิ้งคนเซ่อ ยืนมอง จ้องปวดใจ

[ทอฝัน]

...เห็นคาตา...ยังคาใจ...ในวันก่อน
อ่านบทกลอน...ซ่อนคำ...ย้ำขยาย
จึงรู้ชัด...เธอหลอก...คิดนอกใจ
ใครต่อใคร...หลายคน...หลงกลเธอ
............................................
...น้ำตาริน...ไหลตก...อกจะแตก
หัวใจแหลก...หลอมละลาย...คล้ายคนเอ๋อ
หลงคำวอน...อ้อนตื๊อ...ซื่ออย่างเธอ
พอฉันเพ้อ...เธอสับปรับ...รับไม่ทัน
............................................
...ประจักษ์แจ้ง...แก่ใจ...ในวันนี้
เธอคนดี...โลเล...มาเหหัน
คาตาคง...ไม่หลงคบ...ต้องจบกัน
สิ้นสัมพันธ์...รักลา...ไม่คาใจ...
............................//ทอฝัน

[กุลมาตา(singlemom99)]

แม้คาตา..มาให้เห็น..เธอเป็นอื่น
แต่คาใจ..ไห้สะอื้น..ฝืนไม่ไหว
รักเราจบ..หลบตา..ลาจากไป
คาตาไม่..เจ็บได้เท่า..เขาคาใจ

[BuaJantra]

๐ ปะคาตา เธอล่าฝัน
จะแบ่งปัน ขยายใจ
นอกจากเรา ยังเล่าใคร
แล้วผลักไส ให้ร้าวรอน

๐ เธอรอออน ฉอเลาะเล่า
สร้างรอยเงา รักเรากร่อน
เกิดก่อความเปลี่ยวยอกย้อน
ทุกทุกตอน เธอสุข.เราทุกข์ทวี

[แม่ค้าหน้าหวาน]

เห็นคาตาว่าเธอมีคนอื่น
เผลอสะอื้นยืนดูแล้วหม่นหมอง
เจ็บเหลือเกินเนิ่นนานที่เฝ้ามอง
น้ำตานองร้องไห้แทบขาดใจ

[ไพร พนาวัลย์]

โอ้ นรกหรือสวรรค์บรรดาลให้
พบคู่ใจควงสาวเข้าแล้วหนา
ยืนตัวทื่อมือเย็นเห็นคาตา
โถ ไม่น่าทำได้หนอใจคน

เธอมีฉันมีลูกผูกใจแล้ว
ไยดวงแก้วลืมตัวมัวสับสน
ฉันบกพร่องใดหนาพ่อหน้ามล
จึงหาทางเขี่ยพ้นคนใจดำ

เมื่อไม่รักก็บอกอย่าหลอกล่อ
เป็นหัวตอตำตามาเหยียบย่ำ
บอกมาเลยเธอจ๋าอย่ามัวอำ
ว่าเธอทำอย่างนี้คิดดีแล้ว?

ขอขอบคุณสวรรค์ให้ผ่านพบ
ได้ประสบกับตาหน้าแจ๋วแหวว
เราจบกันเพียงนี้พี่รีบแจว
พาน้องแก้วเธอไปให้ไกลเลย

เพราะเธออยู่กับฉันไม่สรรค์สร้าง
พอวันว่างฟุ้งเฟ้อเอ้อระเหย
งานไม่ทำซ้ำอ้างอย่างเฉยเมย
เงินไม่เคยเข้าบ้านมานานปี

ไปเถิดหนาหาเกาะผู้หญิงใหม่
เธอทำให้เข็ดขามตามใช้หนี้
แบมือขอเงินใช้ไม่ว่าดี
ขอลาทีเกิดใหม่อย่าได้เจอ

 

“ปรางค์  สามยอด”

ขอแสดงความยินดีด้วย จ้า 

[masapaer]

มันคาตาคร่าใจให้เจ็บแสบ
เสียวลึกแปลบแบบซ้ำย้ำทีเผลอ
ผงเข้าตาบ้าชะมัดปัดยังเบลอ
ผลที่เธอกระหน่ำย่ำลงใจ

ใครหนึ่งคนผลรับซับความเจ็บ
ความหนาวเหน็บเก็บฝังคลั่งเกินไหว
ความอดทนบนรักแตกหักใน
ยื้ออย่างไรไม่คืนฝืนกลับมา

 

[จ้อง เจรียงคำ]

ใจหล่นวูบหวิววาบจากภาพนั่น
จวนเจียนขั้นฟั่นเฟือนเสมือนบ้า
เป็นไปได้เชียวหรือนี่ขยี้ตา
ภาพตรงหน้า..หาผิดเพี้ยน..แปรเปลี่ยนไป

จิตวิตกอกพังจังเบ้อเร่อ
ภาพเขาเห่อเธอมิห่างอย่างของใหม่
บทของเก่า.เป็นเรารั้ง..มิตั้งใจ
เหมือนมีไฟไหม้หมก..ที่อกเรา

เจ็บอื่นใดไยเล่าเท่าเจ็บอก
ถูกโกหก..หักหลัง..หวังสวมเขา
ยิ่งรักมาก ยิ่งยากเก็บ..เจ็บเต็มเปา
เจ็บใดเท่า..เจ็บเห็น..เขาเร้นชู้