คงถึงเวลานับถอยหลัง
สำหรับความผูกพันของเรา
ดังก้อนกรวดในทะเลทรายอันว่างเปล่า
ผ่านคืนหนาว..วันเหงา..ไม่มีความหมายอะไร
ความสัมพันอันฉาบฉวย
เริ่มต้นแสนสวย..หากแต่จบด้วยความทรงจำแสนร้าย
ร้องไห้...ปวดใจ...เดียวดาย
ถึงกระนั้นใจทั้งใจก้ไม่ยอมเลิกรักคุณ
ไม่รู้จะอีกนานไม๊
ความรู้สึกของใจ..จะเปลี่ยนคนคุ้นเคยเป็นคนเคยคุ้น
และอีกนานเท่าไร "เมื่อสบตากับคุณ"
หัวใจจะไม่ว้าวุ่น...และวุ่นวาย
ฉันอาจเป็นแค่ใคร..ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตคุณ
อาจเป็นช่วงเวลาอบอุ่น..แต่ไม่มีความหมาย
เพราะสุดท้ายจะมีแค่ฉันที่รักคุณ "จนตาย"
และคุณก็คงมรใคร..ที่ไม่ใช่ฉันคอยดูแล
