รอยอดีตกรีดช้ำย้ำเป็นแผล
เขาเปลี่ยนแปรแพ้พ่ายสลายฝัน
ใจดวงน้อยลอยคว้างไม่ต่างกัน
เคยดื้อรั้นพลันท้อทรมาน
สัญญารอคลอเคล้าเศร้าหนักหนา
คราบน้ำตาครานี้ที่ถูกผลาญ
แม้เจ็บปวดรวดร้าวมิยาวนาน
ด้วยสงสารกานต์ตัวมืดมัวมน
มองภาพเขาเย้าหยอกแสนยอกนัก
หัวใจภักดิ์หักคว้างร้างสับสน
ดึงความหลงปลงหยุดหลุดวังวน
หวังออกพ้นหนทางอย่างยากเย็น
เก็บรอยเศร้าเขาทำซ้ำข่มเหง
แม้วังเวงเกรงอยู่ดูยากเข็ญ
รับความจริงยิ่งหมายคล้ายลำเค็ญ
หลีกหลบเร้นเช่นนี้ขยี้ใจ
ขยี้ใจ เท่าไร ใยเจ็บหนัก
ช่างยากนัก จะหลบลี้ หนีจางหาย
แม้จากไกล ใจเจ้ากรรม ยังมิวาย
คิดฟูมฟาย งมงาย คิดถึงเธอ
