ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปรางทิพย์]

ดวงตะวันลาลับดับเคลื่อนคล้อย
พาให้ใจหงอยเหงาเฝ้าครวญหา
หวนคิดถึงคะนึงรักที่จากลา
พาลให้หยาดน้ำตารินล้นทรวง

ด้วยฤทัยยังไม่สิ้นใยสวาท
ตัดไม่ขาดดั่งหลงพะวงห่วง
ยังคะนึงรักนี้ยังตรึงทรวง
ยังห่วงหาอาทรมิคลอนคลาย

สายสวาทขาดสิ้นถวิลหา
หยาดน้ำตาอาวรณ์มิห่อนหาย
ภาพความหลังดังผ่านวันวานวาย
รักที่หมายกลายเปลี่ยนดังเสี้ยนใจ

จึงเจ็บแปลบแสบทรวงเมื่อลวงหลอน
ดั่งละครย้อนคืนสะอื้นไห้
ฤาเขาปล่อยลอยคว้างยิ่งห่างไกล
แต่นี้ไปไร้คู่อดสูจริง

[ปรางทิพย์]

ซบไออุ่นหนุนแม่นอนเมื่อตอนเด็ก
เป็นลูกเล็กขี้แยท่านคอยกล่อม
ชี้ชมโน่น นี่ นั่น จนใจยอม
หลับในอ้อมกอดนั้นอย่างอุ่นใจ

ยังคะนึงถึงรักมากทุกครั้ง
ใจจดจำรักฝังแม่ฝากไว้
เนิ่นนานวันผันกาลผ่านเยาว์วัย
จนเติบใหญ่ยังคะนึงถึงในรัก[/center]

มือไกวเปลเห่กล่อมถนอมเจ้า
คำปลอบเบาเคล้าคลอพะนอรัก
โอบไออุ่นกรุ่นละมัยให้ประจักษ์
แม้เหนื่อยหนักจักคอยเพียงกลอยใจ

ยามคะนึงถึงท่านมิผ่านเฉย
แม่ชื่นเชยเคยเป็นเช่นสดใส
ยังจดจำคำสอนก่อนลาไกล
คำปลอบใครไหนเล่าจะเท่านาง

[ปรางทิพย์]

ราตรีหนาวร้าวจิตเมื่อคิดถึง
ห้วงคะนึงหนึ่งชายที่หมายฝัน
เขาลาร้างหมางเมินเกินรำพัน
คำปลอบขวัญบั่นทอนสะท้อนทรวง

ใต้เงาจันทร์วันเก่ามีเราสอง
กลับมาต้องหมองหม่นระคนหวง
แอบร่ำไห้ไยเขาจึงเฝ้าลวง
คำว่าห่วงดวงใจไฉนลืม..........(ปรางทิพย์)

@.ใจที่มอบให้ไปไยแห้งเหือด
เหมือนถูกเชือดเลือดใจให้ใครดื่ม
ความรักความห่วงใยให้ใครยืม
หรือหลงปลื้มผู้ใดไยหมางเมิน

@.คะนึงหาทุกนาทีไม่มีลด
ให้ไปหมดทั้งใจไยห่างเหิน
อาจเป็นเพราะความต่างหนทางเดิน
หรือเผอิญมีใหม่ไม่บอกกัน...........(อักษรศิลป์)

ด้วยรักด้วยห่วงจึงทวงถาม
ไยก้าวข้ามความรักและภักดิ์มั่น
เสมือนเป็นเส้นเงาเศร้านิรันดร์
สายสัมพันธ์พลันขาดสวาทวาย

นี่หรือรักจักมอบคอยปลอบขวัญ
พอห่างกันผันเปลี่ยนเวียนสลาย
บทบรรเลงเพลงรักเคยทักทาย
กลับมลายหายกลืนกับคลื่นลม.....(ปรางทิพย์)

[Kongklon]

มองดูจันทร์ นวลตา พาใจเศร้า
ครั้งสองเรา เคยเคียงชม สมใจหมาย
แต่ตอนนี้ นั่งไร้คู่ สุดเดียวดาย
มองจันทร์ฉาย ฉ่องแสง กลางนภา

แสงจันทร์นวลหวนคิดด้วยผิดหวัง
ภาพความหลังครั้งเก่าเฝ้าโหยหา
ยามเดียวดายสายใยใกล้โรยรา
ปวดอุราครานี้ฤดีตรม

แสงจันทร์นวล ชวนคิดถึง สุขเหงาเศร้า
ทำให้เรา ได้รู้จัก รักคิดถึง
วาสนา พาสองเรา เคล้ารำพึง
รายกลอนซึ้ง บอกผ่าน บ้านกลอนไทย

[ปรางทิพย์]

แสงจันทร์นวล ชวนคิดถึง สุขเหงาเศร้า
ทำให้เรา ได้รู้จัก รักคิดถึง
วาสนา พาสองเรา เคล้ารำพึง
รายกลอนซึ้ง บอกผ่าน บ้านกลอนไทย

แสงจันทร์ฉายพรายอุ่นไอกรุ่นหอม
ถ้อยถนอมล้อมผ่านกานท์ไสว
นัยรสชาดปรารถนาทุกคราไป
แนบหัวใจนัยบทจรดนิรันดร์

[Kongklon]

แสงจันทร์ฉายพรายอุ่นไอกรุ่นหอม
ถ้อยถนอนล้อมผ่านกานท์ไสว
นัยรสชาดปราถนาทุกคราไป
แนบหัวใจนัยบทจรดนิรัรนดร์

แสงจันทร์ฉาย เหมือนร่ายมนต์ ดลสะกด
ให้จรด ดวงจิต สถิตฝัน
หอมบุปผา ยามราตรี เหล่าไม้พรรณ
ฝากดวงจันทร์ ฝากดวงใจ ไปให้เธอ

[ปรางทิพย์]

แสงจันทร์นวล ชวนคิดถึง สุขเหงาเศร้า
ทำให้เรา ได้รู้จัก รักคิดถึง
วาสนา พาสองเรา เคล้ารำพึง
รายกลอนซึ้ง บอกผ่าน บ้านกลอนไทย

แสงจันทร์ฉายพรายอุ่นไอกรุ่นหอม
ถ้อยถนอมล้อมผ่านกานท์ไสว
นัยรสชาดปรารถนาทุกคราไป
แนบหัวใจนัยบทจรดนิรันดร์

แสงจันทร์ฉาย เหมือนร่ายมนต์ ดลสะกด
ให้จรด ดวงจิต สถิตฝัน
หอมบุปผา ยามราตรี เหล่าไม้พรรณ
ฝากดวงจันทร์ ฝากดวงใจ ไปให้เธอ

กลิ่นบุหงาราตรีวลีหวาน
ยามเลยผ่านซ่านทรวงห่วงเสมอ
รอยลิขิตติดตามพล่ามละเมอ
เสมือนเพ้อเผลอไผลนัยนิยาม

[Kongklon]

กลิ่นบุหงาราตรีวลีหวาน
ยามเลยผ่านซ่านทรวงห่วงเสมอ
รอยลิขิตติดตามพล่ามละเมอ
เสมือนเพ้อเผลอไผลนัยนิยาม

กลิ่นบุหงา คงหอมคล้าย กลิ่นกายเจ้า
หอมคลุกเคล้า ผ่านสายลม ชวนชมเผลอ
ลิขิตฟ้า ส่งเจ้ามา พาเจอะเจอ
เสมือนเพ้อ เผลอใจ ให้ชื่นชม

[ปรางทิพย์]

กลิ่นบุหงา คงหอมคล้าย กลิ่นกายเจ้า
หอมคลุกเคล้า ผ่านสายลม ชวนชมเผลอ
ลิขิตฟ้า ส่งเจ้ามา พาเจอะเจอ
เสมือนเพ้อ เผลอใจ ให้ชื่นชม

ลิขิตจากฟากฟ้าคราอ่อนไหว
ส่งตรงไปให้ถึงคะนึงสม
ด้วยใจรักอักษราตามอารมณ์
มองสายลมพรมพร่างน้ำค้างริน

อีกบางครั้งฝังจิตด้วยพิษขม
จึงจ่อมจมข่มใจไห้ถวิล
อาจดูเพ้อเก้อบ้างเคว้งคว้างจินต์
แต่มิสิ้นปิ่นรักสลักทรวง

[Kongklon]

อีกบ้างครั้ง ฝังจิต ด้วยพิษขม
จีงจ่อมจม ข่มใจ ให้ถวิล
อาจดูเพ้อ เก้อบ้าง เคว้งคว้างจินต์
แต่มีสิ้น ปิ่นรัก สลักทรวง

สัญญารัก หักลง ณ ตรงนี้   
สิ่งดีดี ที่มอบให้ ไม่เคยลวง
ถึงเจ็บช้ำ คร่ำครวญไห้ ไม่โทษดวง
เจ็บในทรวง โทษตัวเรา ดีไม่พอ

[ปรางทิพย์]

สัญญารัก หักลง ณ ตรงนี้   
สิ่งดีๆ ที่มอบให้ ไม่เคยลวง
ถึงเจ็บช้ำ คร่ำครวญไห้ ไม่โทษดวง
เจ็บในทรวง โทษตัวเรา ดีไม่พอ

โปรดอย่าโทษโกรธตัวให้มัวหมอง
แม้เราสองต้องเจ็บเก็บใจท้อ
คำสัญญาพาจิตเฝ้าคิดรอ
หากรักพอขอเพียงอยู่เคียงกัน

เสียงคร่ำครวญหวนไห้จากใจเขา
ดูหงอยเหงาเศร้าทรวงจากห้วงฝัน
ทุกวลีที่มอบปลอบจำนรรจ์
แม้หวาดหวั่นคั้นจิตผิดหรือไร