ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[kradan]

ท้อ..ฉันท้อ กับการ เฝ้ารอต่อ
พอ..เหอะพอ บอกใจ ให้ลืมเขา
เหนื่อย..ฉันเหนื่อย กับการรัก อย่างมัวเมา
เศร้า..ยิ่งเศร้า เพราะยัง ไม่แน่ใจ

ถาม..ฉันถาม ถึงอะไร ที่เป็นอยู่
เพราะไม่รู้ กับสิ่งที่ เขามอบให้
ว่ามีฉัน เพื่อเพียง แก้เหงาใจ
หรือแค่ไว้ ควงเล่น ไปวันวัน

บอก..เขาบอก ให้รอนาน กว่านี้หน่อย
คอย..ฉันคอย ให้ถึง ในวันนั้น
ก็ไม่รู้ รออีกนาน แค่ไหนกัน
จึงถึงวัน ที่ทุกอย่าง จะชัดเจน

เกลียด..ฉันเกลียด ความสับสน ในตอนนี้
เขาเหมือนมี บางสิ่ง ที่ซ่อนเร้น
เพราะความรัก มันไม่ มีกฎเกณฑ์
กลัวเขาเบน ใจเปลี่ยนไป ไม่รักกัน

[ดอกกระเจียว]

อ่านฉันอ่านเข้าไว้ไม่ว้าวุ่น
ไอละมุนแห่งรักอาจเสกสรร
แผ่ถึงคนอ้างว้างบ้างสักวัน
โปรดสวรรค์เมตตาและปรานี

ไม่กลัวใดในโลกที่โศกเศร้า
จะเทียมเท่าเหว่ว้าเยี่ยงห่าผี
โหมกระหน่ำซ้ำเติมเราสิ้นดี
จนวันนี้แล้วหนอพอศอใด

เรายังคงโดดเดี่ยวอย่างคนบ้า
ไว้รอท่าบ้าอีกคนหรือไฉน
สุดสับสนเราไขว่คว้าหาอะไร
เฝ้าถามใจตัวเองอยู่เรื่อยมา

[kradan]

ยอม..ฉันยอม ไม่มีใคร มาเคียงคู่
ดีกว่าอยู่ ช้ำชอก อย่างตอนนี้
อ้อนวอนฟ้า เผื่อจะมี ความปราณี
ส่งคนที่ มีรักจริง ให้แก่กัน

อย่างน้อย.. การที่ ต้องว้าเหว่
ดีกว่ารัก คนเกเร ให้ต้องหวั่น
หลงเชื่อใน คำลวง สารพัน
เพราะไม่ทัน คนมารยา จึงช้ำทรวง

[ดอกกระเจียว]

รักไปเถอะคนมากหมู่มันดู่แกร่ง
มีเรี่ยวแรงหัวใจไว้ห่วงหวง
คนเดียวดายไหวหวั่นนึกพรั่นทรวง
เมื่อคู่ควงอาจเหงานะคนดี

ถ้าหากแกร่งเก่งกาจอย่างเฉินหลง
ไม่ภวงค์หรอกหนาฟ้าดินนี้
แต่เผอิญเราเป็นแค่กวี
เมื่อไปเทียบคนไม่ดี..มันต่างกัน

เล่นเป็นเด็กหวงของเมื่อลองนึก
ในการศึกเฉินหลงคงหลีกหัน
ถึงเข้าฉะปะมือพัลวัล
อาจเสียชื่อผิดชั้นต่างกระบวน

แบบหวงแหลกแฟนตูไม่รู้โว้ย
เป็นขโมยเชียวเราแม้เขาสวน
เหงาดีกว่าคิดไปให้ทบทวน
ไม่ขอป่วนแฟนใครหรอกไม่ดี

[อักษรศิลป์]

@.จิตใจฉันวันนี้ที่สับสน
เพราะใจคนค้นยากมากกว่าของ
ที่คบกันจริงใจหรือใคร่ลอง
ให้กลัดหนองหมองหม่นจนล้นทรวง

@.เธอรักกันหรือฉันเป็นเช่นทางเลือก
ที่ไส่เกือกคอยถามตามหึงห่วง
ก็แค่คนจริงใจไม่คิดลวง
ที่ถูกหน่วงเก็บไว้ใช้ยามไร้แฟน

[ปรางทิพย์]

เพราะเส้นทางร้างเหงาเศร้าสับสน
จึงหมองหม่นทนรับกับความหลัง
ยอมพ่ายแพ้แก่ใจไห้ลำพัง
ประดุจฝังขังร่างมิต่างเลย

เก็บหัวใจไร้รักไว้สักหน
เก็บให้พ้นกลลวงทุกท่วงเฉย
เก็บน้ำตาลาจากทิ้งซากเคย
เก็บคำเย้ยเปรยบอกช้ำชอกทรวง

[สุภาพบุรุษทรชน]

ใต้แสงไฟสลัวมัวซัวทาบ
มีแสงอาบคราบเงาสีเทาหม่น
เหมือนถูกสาปให้ไร้ในตัวตน
กลอนของคนหม่นทุกข์รู้สึกชา

เฝ้าหลอกใจตัวเองวังเวงเลือก
จากเกลียวเชือกรัดกลึงตึงมาหา
มิอาจฝืนขืนขัดปัดกายา
ยังสับสนอยู่ทุกครา…ทุกนาที!

.............................
 

[สายใย]

เพราะเส้นทางร้างเหงาเศร้าสับสน
จึงหมองหม่นทนรับกับความหลัง
ยอมพ่ายแพ้แก่ใจไห้ลำพัง
ประดุจฝังขังร่างมิต่างเลย

เก็บหัวใจไร้รักไว้สักหน
เก็บให้พ้นกลลวงทุกท่วงเฉย
เก็บน้ำตาลาจากทิ้งซากเคย
เก็บคำเย้ยเปรยบอกช้ำชอก ทรวง   .......(ปรางค์ทิพย์)

บอกกับฉัน คนนี้ เถิดที่รัก
ว่าใจภักดิ์ สลักจิต ที่คิดห่วง
แค่ทำให้ ใจเธอ เผลอลืมลวง
เพียงเศษห้วง เวลา ใช่ว่ารัก

ได้โปรดอย่าทำให้ใจสับสน
ว่ามีคนมีใจใช่เกลียดหนัก
ถ้าไม่ชอบตอบมาว่าไม่รัก
แม้อกหักรักลาไม่ว่าเธอ

อย่าทำเป็นเห็นใจอาลัยฉัน
ยิ่งนานวัน มันช้ำ ระกำเก้อ
อย่าทำให้สับสนจนละเมอ
หัวใจเธอ เจอหลาย ให้ชายจอง


 

[I love gray]

เธอบอกรักวันนี้แสนสับสน
ฉันยังคงสับสนในดวงจิต
พอนั่งฝันกลางวันทบทวนคิด
ว่าดวงจิตฉันเธอใครบ้ากัน




พินิจคิดดูในสมอง
ใครบ้าจะมองคนอย่างฉัน
มานั่งคิดดูอีกสองวัน
ที่ฉันนั้นคงคิดมากไปกันเอง


 

[kradan]

สับสน..ไม่รู้จะ เลือกทางไหน
ปล่อยเธอไป ทั้งที่ใจ ต้องเศร้าหมอง
หรือก้าวต่อ เพื่อจะ ได้สมปอง
คิดตรึกตรอง เท่าไหร่ ไม่เข้าใจ

ทั้งๆที่ ไม่ใช่ฉัน ที่เริ่มต้น
เธอเฝ้าทน ดูแลยาม ที่อ่อนไหว
แต่สุดท้าย ก็ได้รู้...เธอมีใคร
ที่เคียงใกล้ และเขานั้น ก็แสนดี

ผิดหวัง..เพราะสับสน กับชิวิต
ใครที่ผิด ฉันหรือเธอ ในตอนนี้
ค้นหา..วิถีทาง ที่พอมี
เพื่อหลีกหนี ความชอกช้ำ ที่ยอกใจ