ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

..ผมขอสนับสนุนและขอชื่นชมความคิดของทุกท่านนะครับ..
..ที่จะร่วมกันสร้างสรรค์ผลงานเพื่อในหลวงของพวกเรา..
..แต่การสร้างสรรค์ผลงาน ที่เป็นคำประพันธ์เกี่ยวกับพระบรมวงศานุวงศ์..
..คือเรื่องที่ละเอียดอ่อนมาก....คิดกันง่ายๆคำประพันธ์ ๑๐,๐๐๐ บท..
..ใช้บุคคลที่เป็นแนวหน้าของบ้านกลอนไทย ๒๐ ท่านๆละ ๕๐๐ บท..
..อย่างน้อยข้อผิดพลาดก็จะไม่มากและแบ่งหัวข้อรับผิดชอบกัน..
..เพื่อเนื้อหาจะได้ไม่ซ้ำกัน..  ตรงนี้อาจจะมีความเป็นไปได้..
..เพราะว่าต่างคนต่างเขียน ทั้งมีอิสระทางความคิด โดยไม่มีความคิดของใครชี้นำ..
..แต่..ผู้นั้นจะต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญคำราชาศัพท์ตัวยงเลยทีเดียว..
.. เพราะเขียนไปไม่ถึง ๕๐ บท ถ้าคำศัพท์ไม่แน่นพอก็จะตันครับ..
..ถ้าหากว่ารักที่จะกระทำความดีเพื่อพระองค์ท่านจริงๆ..
..ครั้งนี้เป็นงานใหญ่ครั้งแรก..น่าจะเริ่มกันที่ ๙๙๙ บท กันก่อนนะครับ..
..ส่วนปีหน้า จะได้ใช้เคสนี้เป็นตัวอย่าง..
..จากใจจริง..ระนาดเอกครับ..
.
..ปล.การแต่งกลอนนั้น อาจจะพอกระทำได้ แต่การแก้กลอนนั้นยากกว่า..
.. ยิ่งเป็นเรื่องการแก้กลอน ที่ผิดฉันทลักษณ์และคำราชาศัพท์ด้วยแล้ว..
..ยิ่งยากเป็นเท่าตัว..และที่สำคัญ บางท่านเขียนกลอนยังไม่ผ่านฉันทลักษณ์ในขั้นพื้นฐาน..
..คือเขียนแบบครูพักลักจำ..ไม่มีความละเอียดพอ..
..ซึ่งบางท่าน เขียนสัมผัสซ้ำจนเป็นเรื่องปกติหน้าตาเฉย..ถ้าเข้ามาต่อกลอน..
..จะทำให้งานยิ่งยากขึ้น..ด้วยภาระจะมาตกอยู่ที่ผู้แก้..
..เดี๋ยวจะพลอยมองหน้ากันไม่ติดครับ..

 

[สายใย]

เห็นด้วยกับท่านระนาดเอก ครับ ....ลองดูตัวอย่างจากนักกลอนรางวัลพระราชทาน กันนะครับ....
             
เพชรน้ำหนึ่ง

๏...กลอนเก้าคำ จำไว้ ด้อยไพเราะ   
เขียนให้เหมาะ แปดคำ เพชรน้ำหนึ่ง
แต่ละวรรค หนักแน่น ดุจแกนกลึง
กลอนจะซึ้ง ติดใจ และให้คุณ

..คำสุดท้าย วรรคแรก แยกพิเศษ
สามัญเขต หวงห้าม ตามเกื้อหนุน
ท้ายวรรคสอง ต้องรู้ อยู่เป็นทุน
เอก-โทจุน จัต วาประพนธ์

..ท้ายวรรคสาม วรรคสี่ นี้จำมั่น
เสียงสามัญ -ตรีใช้ ได้ทุกหน
สัมผัสซ้ำ จำจด งดปะปน
จงคิดค้น  ถ้อยคำ ที่จำ เป็น

..ไม้ไต่คู้ใช้กับ ไม้ไต่คู้
เมื่อฟังดู เด่นดี ดั่งที่เห็น
เสียงสั้นยาว ก้าวก่าย หลายประเด็น
อย่าบำเพ็ญ พ้องกัน นิรันดร

..อย่าเขียนให้ ใจความ ตามเพ้อนึก
จงตรองตรึก ตระหนัก เรื่องอักษร
คติธรรม นำใส่ ให้สังวร
รวมสุนทร ถ้อยไว้ ให้งดงาม

..จุดจบก็ ขอให้ กินใจหน่อย
มิควรปล่อย เปะปะ เหมือนสะหนาม
จบให้เด่น เห็นชัด จำกัดความ
ให้ตรงตาม เค้าโครง เรื่องโยงใย

..เขียนเสร็จสรรพ กลับมา ตรวจตราผิด
ตรวจชนิด เรียงตัว ทั่วกันใหม่
เมื่อเห็นเพราะ เหมาะดี จี้หัวใจ
จึงเผยให้ ประชา ชนตราตรึง

..กลอนเก้าคำ จำไว้ ด้อยไพเราะ
เขียนให้เหมาะ แปดคำ เพชรน้ำหนึ่ง
แต่ละวรรค หนักแน่น ดุจแกนกลึง
ผู้อ่านจึง จะชอบ ชมขอบคุณ ๚๛ 

ส. เชื้อหอม    ผู้ประพันธ์

[ระนาดเอก]

^
^
^
^
^
..พี่สายใยคนนี้ล่ะครับ..มือทองท่านหนึ่งเลยทีเดียวของบ้านกลอนไทย..
..วางตัวง่ายๆสบายๆ..แต่ฉายแววทุกสำนวนเลยครับ..

 

[ดาวระดา]

เห็นด้วยกับพี่ระนาดเอกครับคุณสายใยเป็นคนหนึ่งที่กลอนมีมาตรฐานสูง
เขียนได้ดี   คุณระนาดเอกก็พอๆกันมีมาตรฐาน

สำหรับผมยังผันเสียงผิดๆถูกๆต้องใช้เวลาในการเรียบเรียงตรวจสอบตัวเองก่อนลงกลอน
คำมักเกินแต่ส่วนใหญ่ที่เกินเพราะตั้งใจมากกว่าซึ่งคงแก้ไม่ยาก

ปัญหาผมคือราชาศัพท์ครับ..............
แต่ผมว่าเราลองตั้งกระทู้และทำดูก่อนไหม
ถ้าไปไม่รอดจริงๆก็ล้มไป อิอิ
ผมเชื่อประสบการณืเราได้แน่ๆ
จะง่ายในการคิดทำในครั้งต่อไป
เวลาจะมากขึ้นด้วย

[Kotchanan]

ข้าพเจ้าก็มีปัญหาเรื่องการใช้ราชาศัพท์เหมือนกัน     แถมฝีมือยังอ่อนหัดนัก
แต่ถ้ามติลงตัวว่าอย่างไร........ก็จะช่วยในส่วนที่ถนัดสุดความสามารถค่ะ 
(ที่พอทำได้ก็มีตรวจทานคำผิดค่ะ ...ถึงจะทำได้ไม่ดีนักก็เถอะนะ...เพราะบัวเองก็ยังใช้ผิดบ่อยๆ )




เอ...แล้วถ้านำความเห็นของคุณแงซายกับป้ากุลฯ แล้วก็คุณระนาดเอก มาผสมผสานกันจะดีไหม  (หรือว่ายุ่งยากกว่าเดิม  ช่วยกันคิดนะ)
คือ   หลักเอา ๙๙๙ บทตามความเห็นคุณระนาดเอก   แต่งโดยอาสาสมัครผู้มีฝีมือและแบ่งหมวดหมู่เนื้อหาฯลฯ  (จำนวนบทกำหนดทีหลังตามความเหมาะสมก็ได้)

ต่อจากบทที่๙๙๙  สมาชิกท่านอื่นๆ ก็ร่วมแสดงพลังตามความสามารถ  เนื้อหาก็คือ   แสดงความรู้สึกของเราในฐานะประชาชนคนหนึ่ง
ซึ่งแสดงออกมาจากใจ  บรรยายความรู้สึกของเรา......ความรู้สึกเป็นเรื่องซ้ำกันได้   ถึงจะรู้สึกเหมือนกันแต่ต่างคนกัน  ก็ยังงดงามนะ   
ข้อดีตรงนี้คือ   ทำให้ผู้แต่งหลีกเลี่ยงการใช้ราชาศัพท์ได้มาก  คนที่เพิ่งหัดแต่งหรือฝีมือกลางๆ ก็จะมีส่วนร่วมได้  (ข้าพเจ้าก็หนึ่งในกลุ่มนี้)   
 แต่เพื่อแบ่งเบาภาระของผู้ดูแล .........ผู้แต่งเองก็ต้องแต่งโดยระวังเรื่องพื้นฐานคือ รับ- ส่งสัมผัสนอก, สัมผัสซ้ำ, เสียงยาว-สั้น และตรวจทานคำผิดในเบื้องต้นก่อนเช่นกัน 
สุดท้าย...........ได้เท่าไหนก็เอาเท่านั้น  (ลอกพี่ hort 39 มา) แต่ให้ลงท้ายด้วยเลข ๙


(อยากมีส่วนร่วมแสดงความเห็นน่ะค่ะ  เลยเสนอบ้าง )




ป.ล......คุณสุวิจักขณ์ถ่อมตัวเกินไปแล้ว    ถ้างานนี้ลงตัวคุณก็ต้องเป็นหนึ่งในทัพหน้าเหมือนกัน หุหุ (มัดมือชก)

[~..ผู้ได้รับบาดเจ็บ..~]

เป็นแนวคิดที่ดีมากนะคะ ขอเป็นผู้ดูดีกว่าเพราะไม่ ชำนาญขนาดนั้นคะ

สู้ ต่อไปจะคอยเป็นกำลังใจให้ เชื่อว่าหากคนเราทำอะไรด้วยความตั้งใจต้องทำได้  สู้ต่อไป ทาเกชิ ...........!!!!!


 

[ทอฝัน]

..."ความรู้สึกถ่ายทอดเป็นบทกลอน"ใช่เลยค่ะ!!!
เขียนจากตัวเราเองออกไป ประมาณซาบซึ้งสำนึกคุณ
แล้วตั้งปณิธานว่า...จะทำความดีอะไรเพื่อพ่อ
ซึ่งซ้ำกันได้ แต่กลอนที่แต่งสำนวนไม่ซ้ำกันแน่นอน
ถ้าแบบนี้จะหลีกเลี่ยงการใช้คำราชาศัพท์ได้มากกว่าการเขียน
ถึงพระราชกรณียกิจ และสมาชิกทุกท่านก็สามารถเขียนได้
คือเข้าใจค่ะ...ว่าเรามีความรู้สึกที่สวยงามเหมือนกัน
แต่ความสามารถในการถ่ายทอดไม่เท่ากัน มันเจ็บปวดนะคะ...
......................................................................................
...คืออยากให้สื่อออกมาในลักษณะที่แสดงถึงความสมัครสมานสามัดคี
และความจงรักภักดีค่ะ
...สรุปแล้วเหมือนจะเห็นด้วยกับพี่บัวค่ะ

[มารเงา]

เมาฯ ก็อยากร่วมด้วยขอรับ
แต่ฝีมือยังไม่ถึงขั้น+คำราชาศัพท์ไม่รู้เรื่อง
ก็เลยขอเป็นผู้ชมต่อไปดีกว่า

เป็นกำลังใจให้ทุกท่านขอรับ