ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[gizon]

ถ้าอำลาจะอาลัยไหม..ใจอยากรู้
ตอนนี้อยู่..ก็ไม่ได้ลึกซึ้งถึงที่หวัง
จากกันไป..อาจจะได้รู้ว่า..ใจจริงจัง
แต่ถ้าทำอย่างนั้นก็คงต้องนั่ง..เสียน้ำตา

ถ้าไม่รัก..ไม่อาลัย..ใจก็จบ
เราไม่ต้องมาพบ..กันดีกว่า
แต่ถ้าเกิดรักซ่อนอยู่ภายในใจ..ก่อนลา
คงคิดถึง..โหยหา..พาคร่ำครวญ

[..ทักษมน..]

ถ้าหมดรัก หมดเยื่อใย ใจยอมจบ
แต่ถ้าพบ คนใหม่ ไปด้วนด้วน
จะไม่ยอม จะยื้อ...ถือว่าดวล
เน้นว่าควร...ไปมือเปล่า?เหมือนเจ้ามา

[พิมพร]

ไม่อยากกล่าวคำลาน้ำตาร่วง
เมื่อรักลวงล่วงล้ำเกินคำไข
เจ็บและจำสำนึกผนึกใน
เก็บแล้วใจ..ต่อไป..อย่าหมายเจอ

[/color][/size]

[ชมพูไพร]

ไม่ต้องแคร์แม้ฉันฝันสลาย
ยังคงหายใจอยู่แม้ขื่นขม
เมื่อเธอหมดรักแล้วเคยชื่นชม
คงสาสมเธอหนาเมื่อลากัน
ขอลาก่อนละครรักเคยพักดี
ลาตอนนี้ที่รักหักใจฝัน
ลาก่อนนะกระไอกลิ่นสิ้นผูกพัน
ขอลากันวันนี้สิ้นเยื่อใย

[gizon]

จากดีไหม เมื่อหัวใจ มันอยากจบ
ไม่อยากพบ หน้ากัน ให้หวั่นไหว
เพราะเมื่อพบ มีแต่เศร้า หนักเข้าไป
ในเมื่อใจ สิ้นไร้ ความผูกพัน

ถ้าทนอยู่ พบหน้า ยิ่งพาเจ็บ
อยากขอเก็บ เรื่องราวไว้ ในใจฉัน
ให้คิดถึง วันเก่า เราใกล้กัน
จำว่ามัน เคยซาบซึ้ง ถึงดวงใจ

ตอนนี้มี แต่เรื่องราว ให้เศร้าทุกข์
ฉันขอลุก ไปยืน ยังที่ใหม่
อำลาแม้ น้ำตา ยังอ่าใจ
ดีว่าฝืน อยู่ใกล้ ให้ทุกข์ทน

[สายใย]

ถ้าขืนอยู่ดูเขายิ่งเศร้าหนัก
คำว่ารักหล่นหายตั้งหลายหน
อยู่หรือไปไม่ต่างห่างกมล
เขาไม่สนใจแม้จะแลมา

ไม่ใช่คนสำคัญแม้ฝันเพ้อ
อาจทำเธอรำคาญมานผวา
แม้หัวใจปวดร้าวถ้ากล่าวมา
ขออำลาคนดี...แต่ นี้ ไป...

[ชมพูไพร]

เธอขีดเส้นเน้นไว้ให้ฉันเดิน
รักห่างเหินเมินสิ้นผินหันหลัง
เธอเลือกทางอย่างใดไว้ก็พัง
หมดกำลังรั้งเธอพร่ำเพ้อครวญ
ด้วยหัวใจใยแบ่งแปลงเป็นสอง
ไม่อาจครองร้องสิทธิ์คิดกลับหวน
คนมาก่อนนอนหนาวร้าวเซซวน
เป็นรอยข่วนป่วนในเมื่อไร้เธอ
ตัดใจแล้วแคล้วกันหันหลังหนี
รักเคยดีมีใจให้เสมอ
เมื่อสิ้นรักหักสวาทมิอาจเจอ
น้ำตาเอ่อเพ้อแว่วเพียงแผ่วลา

[พิมพิลาไลย]

ถ้าจะไปตัดใจให้ได้ก่อน
อย่าแค่งอน หงุดหงิด คิดง่ายง่าย
เมื่อจะลาจากกันจงมั่นใจ
ว่าจะไม่หวนกลับมารับกรรม

ใครจะอยู่ใครจะไปจงไกล่เกลี่ย
ไม่ใช่เสียศักดิ์ศรีที่ถลำ
เหตุที่เกิดรู้ไหมใครคนทำ
แล้วจะจำไว้ทำไมเรื่องไม่ดี

คำ"อำลา"อาลัยใจแทบขาด
ยกมือปาดน้ำตาเมินหน้าหนี
รู้ว่าทำไม่่ได้ใจไม่ดี
เลิกเสียทีทิฐิมิควรทำ

พิมพิลาไลย

[..ทักษมน..]

เมื่อกายอยู่ ดูไป...แต่ใจจาก   
ที่เคยฝาก ศรัทรา....แล้วมาชิ่ง   
เมื่อต้องเจอแบบไม่จบ หลบระวิง   
เคยแอบอิง กลับอึดอัด...ต้องตัดใจ   

ไม่ขอห่วงห้วงสนิท...เคยคิดถึง   
ที่เคยซึ้งเมื่อสาย...ก็หายได้   
ระยะทางพิสูจน์ม้า...ว่ามันไว   
พิสูจน์ใจ..กลับออกตัว...น่ากลัวจัง