ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

~"เล่นขายของ?"~

๐

๐ เสียงเจื้อยแจ้วสาละวนบนแคร่ไผ่
กวักมือไม้เรียกพี่นี้ซื้อของ
พี่ขัดใจไม่เล่นเป็นตาพอง
เห็นหน้าน้องนั่งงอนพี่ผ่อนตาม

๐ เป็นเพื่อนเล่นขายของน้องตอนเด็ก
คราวนั้นเล็กยอมไปไม่ไต่ถาม
แค่น้องชอบรู้ได้จึงไม่ปราม
เจ้ารู้ความดูซื่อตื้อทุกวัน

๐ พี่คอยเก็บใบตองมากองให้
ทั้งใบไม้กะลามาเสกสรร
เจ้านั่งเด็ดฉีกเล่นเป็นรู้กัน
ทั้งจับหั่นทำคล้ายขายข้าวแกง

๐ โตขึ้นหน่อยเพิ่มไฟขายขนมครก
ยังตลกหยอดแคะและตักแบ่ง
ยื้อพี่ชิมส่ายหน้าให้ตาแดง
พี่ก็แกล้งตักขนมข่มใจกิน

๐ จากวันนั้นสิบปีพี่ย้ายบ้าน
ไม่เคยผ่านแวะเรือนกลับเยือนถิ่น
สิ่งเก่าเก่ารางเลือนเหมือนโบยบิน
ไม่ได้ยินข่าวใครในก่อนกาล

๐ มาวันนี้พี่เยือนถิ่นเรือนเก่า
ได้เจอเจ้างามสะพรั่งทั้งอ่อนหวาน
เป็นนางฟ้าขายขนมคนจมบาน
พี่จ้องพานเจ้าสบยิ้มหลบตา

๐ ไม่มีเสียงเจื้อยแจ้วแล้วร้องเรียก
แต่ฉุดพี่พร่ำเพรียกใจเรียกหา
สีชมพูแก้มเจ้าเล่าตอบมา
ชวนพี่ยาเหมาน้องทุกห้องใจ?"

ระนาดเอก

[สุวรรณ]

ขอเก็บความรู้สึกครั้งเก่าก่อน
ในอาทรอ่อนหวานอันสดใส
ด้วยพี่ชายมอบไว้แต่เยาว์วัย
ลุสมัยนานมาไม่ลืมเลือน

น้องเล่นเป็นแม่ค้าขายขนม
พี่มาชมแต่เช้าเฝ้าเป็นเพื่อน
คอยหยิบยื่นของให้ไม่แชเชือน
สองเราเปื้อนดินน้ำตามๆกัน

จนมอมแมม แม่ไล่ไปอาบน้ำ
น้องหน้าง้ำร่ำไห้ พี่ปลอบขวัญ
ประโลมให้หายเศร้าโศกจาบัล
จนชื่นขวัญน้องนั้นจำได้ดี

แม้นานวันผ่านคืนก็ชื่นสุข
สองเราร่วมสนุกสุดสุขขี
มาวันนี้ย้อนอดีตรอยจำมี
แต่สิ่งดีที่พี่มีเสมอมา

[ระนาดเอก]

ขอเก็บความรู้สึกครั้งเก่าก่อน
ในอาทรอ่อนหวานอันสดใส
ด้วยพี่ชายมอบไว้แต่เยาว์วัย
ลุสมัยนานมาไม่ลืมเลือน

น้องเล่นเป็นแม่ค้าขายขนม
พี่มาชมแต่เช้าเฝ้าเป็นเพื่อน
คอยหยิบยื่นของให้ไม่แชเชือน
สองเราเปื้อนดินน้ำตามๆกัน

จนมอมแมม แม่ไล่ไปอาบน้ำ
น้องหน้าง้ำร่ำไห้ พี่ปลอบขวัญ
ประโลมให้หายเศร้าโศกจาบัล
จนชื่นขวัญน้องนั้นจำได้ดี

แม้นานวันผ่านคืนก็ชื่นสุข
สองเราร่วมสนุกสุดสุขขี
มาวันนี้ย้อนอดีตรอยจำมี
แต่สิ่งดีที่พี่มีเสมอมา..(น้องสุวรรณ)



๐ ระนาดเอกพลิ้วรางอย่างหวานไหว
ความสดใสกระเพื่อมเลื่อมเต็มหน้า
ย้อนอดีตขีดไว้วิไลตา
ถึงแม่ค้านางหนึ่งซึ้งวัยเยาว์

๐ เสียงโหวกเหวกของหล่อนยังอ้อนจิต
รสขนมยังติดฤทธิ์รสเก่า
เคยหลับตากินขนมอมบ้างเรา
พอเห็นเจ้าแง่งอนผลัดผ่อนกิน

๐ สบวงหน้าย้อนจิตฤทธิ์วันนั้น
อัศจรรย์หลงภักดิ์มักลอบผิน
ถึงเจ้าของขนมบ่มชีวิน
รื่นรมย์ลิ้นอุรา!มาวันนี้

๐ จังหวะมองแม่ค้าสาวหน้าหวาน
ยิ่งสะท้านซ่านไหวใจสุขี
ไม่อยากลิ้มขนมชมคนดี
แต่ใจพี่อยากจูงน้อง..คล้องวิวาห์..(พี่ระนาดเอก)

ปล.พล็อตกลอนนะครับ..

[พิกุลแก้ว]

ขอร่วมด้วยช่วยพี่นี้ขายของ
ยืนเมียงมองจ้องดูไม่รู้หนา
ขนมมีมากมายหลายราคา
 emo_29จงเร่มาหาซื้อแย่งยื้อกัน

เห็นชายหนุ่มรูปงามนามระนาด
เดินเยื้องยาตรมาดมุ่งมาหาฉัน
กระซิบตามถามไถ่ดั่งใจพลัน
น้องสุวรรณนั่นหรือเขาคือใคร

อุ้ย! emo_51น้องไม่หลอกบอกใบ้ว่าไม่รู้
ยื่นคำท้ากล้าลองดู..พี่สู้ไหม?
หากเบี้ยน้อยหอยน้อยจนเกินไป
คงตอบได้ให้พอดีที่เงินตรา

ขอคำนวนนับหน่อยอย่าน้อยนิด
อยากสนิทชิดใกล้เสน่หา
จ่ายมาเถิดเมื่อเกิดรักปักอุรา
ถือซะว่าเป็นค่าศร...อ้อนปักทรวง..

แบบว่า  จ้างคิ้วปิ๊ด เป็นแม่สื่อเห๊อะ อิอิ รวยแล้วเรา ฮิฮิ
เอ่อ....แบบนี้เรียกว่า นิสัยแม่ค้าเปล่าค๊ะ ฮ่าๆๆๆ

[ระนาดเอก]

ขอร่วมด้วยช่วยพี่นี้ขายของ
ยืนเมียงมองจ้องดูไม่รู้หนา
ขนมมีมากมายหลายราคา
emo_29จงเร่มาหาซื้อแย่งยื้อกัน

เห็นชายหนุ่มรูปงามนามระนาด
เดินเยื้องยาตรมาดมุ่งมาหาฉัน
กระซิบตามถามไถ่ดั่งใจพลัน
น้องสุวรรณนั่นหรือเขาคือใคร

อุ้ย! emo_51น้องไม่หลอกบอกใบ้ว่าไม่รู้
ยื่นคำท้ากล้าลองดู..พี่สู้ไหม?
หากเบี้ยน้อยหอยน้อยจนเกินไป
คงตอบได้ให้พอดีที่เงินตรา

ขอคำนวนนับหน่อยอย่าน้อยนิด
อยากสนิทชิดใกล้เสน่หา
จ่ายมาเถิดเมื่อเกิดรักปักอุรา
ถือซะว่าเป็นค่าศร...อ้อนปักทรวง..(น้องพิกุลแก้ว)

แบบว่า  จ้างคิ้วปิ๊ด เป็นแม่สื่อเห๊อะ อิอิ รวยแล้วเรา ฮิฮิ
เอ่อ....แบบนี้เรียกว่า นิสัยแม่ค้าเปล่าค๊ะ ฮ่าๆๆๆ

๐ ถ้อยแม่สื่อสาวน้อยแม่ร้อยชั่ง
พลิ้วมนต์ขลังกำซาบดั่งฉาบบ่วง
ช่างฉอเลาะเสนาะหูสู่แดดวง
เข้ามาล้วงคำนัยอะไรกัน

๐ เดี๋ยวแม่สื่ออีกคนโดนย้อนศร
ถูกออดอ้อนช้อนหน้าสบตาฝัน
เถอะดูซิคนเก่งเพลงรำพัน
จะนั่งขันหรือค้อนซ่อนหน้าแดง

๐ ถ้าจะขายขนมเชิญโฉมเถิด
ถ้ารสเลิศฝีมือสื่อแถลง
พี่จะเหมามิให้ใครแทรกแซง
ใช่เสแสร้งงามขำย้ำบอกตน

๐ หากขนมรสกร่อยไม่ค่อยหวาน
จะขอปรับนงคราญพานสักหน
ตามประสาอดสูเสียรู้คน
แก้มหน้ามนต้องยอม..ถูกหอมที..(พี่ระนาดเอก)

ปล.พล็อตกลอนนะจ๊า..ห้ามคิดมาก..

[พิกุลแก้ว]

ป๊าด! ป๊าด! ป๊าด! เล่นงี้ก็เสียเหลี่ยม
ต้องเสงี่ยมเจียมตัวแล้วมั่วหนี
แสนอับอายขายหน้าประชาชี
หลงเปรมปรีนี่เราพลาดหรือไร

แถมย้อนศรวอนวกผกเข้าหา
อะไรหว่า?แล้วหน้าเรา..เอาไว้ไหน
รีบใส่เกียร์หมาโกยเผ่นก่อนใคร
ไม่เอาแล้วก็ได้..สินตอบแทน

แต่ถ้าหากพี่ระนาดตามมาถึง
คงต้องพึ่งรักแร้แม้หวงแหน
นิ้วมือจกยกหมัดตั๊กแตน
กลิ่นมาดามโลดแล่น..หอมชื่นใจ ~~~~(สลบเลย...โอ้วเย่)

ขำๆนะค๊า

[ระนาดเอก]

ป๊าด! ป๊าด! ป๊าด! เล่นงี้ก็เสียเหลี่ยม
ต้องเสงี่ยมเจียมตัวแล้วมั่วหนี
แสนอับอายขายหน้าประชาชี
หลงเปรมปรีนี่เราพลาดหรือไร

แถมย้อนศรวอนวกผกเข้าหา
อะไรหว่า?แล้วหน้าเรา..เอาไว้ไหน
รีบใส่เกียร์หมาโกยเผ่นก่อนใคร
ไม่เอาแล้วก็ได้..สินตอบแทน

แต่ถ้าหากพี่ระนาดตามมาถึง
คงต้องพึ่งรักแร้แม้หวงแหน
นิ้วมือจกยกหมัดตั๊กแตน
กลิ่นมาดามโลดแล่น..หอมชื่นใจ..(น้องพิกุลแก้วววว) ~~~~(สลบเลย...โอ้วเย่)

ขำๆนะค๊า

๐ เหลี่ยมพี่มีเล็กน้อยปล่อยช้าช้า
มิหวือหวา!ทยอยถ้อยคำไข
เหมาะสำหรับสาวแก่นแสนหัวไว
หลบเลาะเลี้ยวเรื่อยไป!คล้ายหน้ามน

๐ เจอเธอพลิกปิดท้าย!ส่ายรักแร้
เคยย่ำแย่ล้มหมอนตอนถอนขน
ภาพยังจำติดตาผวาตน
จมูกย่นทุกที!ยี้กลิ่นเธอ

๐ อาวุธลับพับฐานวิญญาณหลุด
ยักษ์มนุษย์!อาจตายหากไผลเผลอ
ตัวอย่างพระอภัยฯเคยได้เจอ
จนป้ำเป๋อขี่เงือก..หนีเหงือกบาน..(พี่ระนาดเอก)

..ขันๆเช่นกันจ้า..

[chaipan1999]

ขอร่วมด้วยนะครับ

 emo_108เจ้าข้าเอ๊ย! เจ้าข้า!  มาทางนี้
เห็นเขาพร่ำจู๋จี๋ไม่อายฟ้า
ต่างปล่อยเหลี่ยมปล่อยรักแร้ครบศาตรา
ไม่มองมารอบข้างหรืออย่างไร
ผมเห็นแล้วอิจฉาจนตาลุก
ต้องรีบขลุกกดแป้นแสนหวั่นไหว
ไม่มีใครเล่นขายของแล้วหรือไง
ของผมขายไม่ได้ใคร่ซื้อที
คอยนั่งเฝ้าข้างแคร่ของแม่ค้า
เห็นพี่ระนาดเดินมาทำบัดสี
ไม่ไห้เกียรติสิทธิของสตรี
เป็นแบบนี้ใครเขาจะนินทา
จู่จู่มาแผลงศรใส่อ้อนอก
ผมตระหนกตกใจจนร้องหา
ศรพี่ระนาดดันสาดซัดเลี้ยวมา
โดนหัวใจผมพ่อค้าขายถั่วดำ....

 

[พิกุลแก้ว]

อุ้ย!แย่เลย..แบบนี้..ไม่มีมั่ว
พ่อค้าถั่ว..รัวใส่..จนอิ่มหนำ
เจอศรรัก..ปักสวาท..มิขาดคำ
คิดได้เนาะ..พิกุลขำ...ก๊ากกระจาย

   อุ้ย ลืมตัว เหงือกบานเลยเรา 555+   

[ระนาดเอก]

๐ กรรมกรเลิกงานผ่านมาเห็น
ลมเย็นเย็นโบกไสวใบไม้ส่าย
กำลังหิวขนมปมตาลาย
เจอะหนุ่มขายถั่วดำ!หุ่นล่ำดี

๐ ก็กลุ้มรุมกระหายน้ำลายสอ
เข้าเปิดหม้อ!พ่อค้าหน้าเหมือนหมี
ทนไม่ไหวตักเองเบ่งกินฟรี
จกข้าวเหนียวตักถี่บี้ใส่จาน

๐ ทั้งกระทิทั้งถั่วมั่วไปหมด
พ่อค้าหนุ่มเริ่มพจน์บทเริงร่าน
กรรมกรเหมาของเหมือนกองทาน
พ่อค้ากร้าน!แถมตัวทั้งหัวใจ

๐ ขนมหมดถูกหิ้วลิ่วเข้าสวน
ชายเป็นพรวนสนองลองของใหม่
เสียงพ่อค้าหลุดแต๋วแผ่วมาไกล
พรุ่งนี้ฟรี!หม้อใหญ่..ให้..อีก..วัน..

ปล.เพิ่งจะรู้ครับ..ว่ามีพ่อค้าขายถั่วดำเข้ามาร่วมขายอารมณ์ขันด้วยครับ..

 

[ไพร พนาวัลย์]

โอยๆๆๆๆๆ เข้ามาขำน้ำมูกไหล
พรุ่งนี้แถมหม้อใหญ่ให้ขบขัน
เอาพริกไทยใส่ด้วยมาช่วยกัน
เจ้าชัยพันธ์ขายถั่วดำจนร่ำรวย 

เอามาขายข้างโรงงานทั้งหวานหอม
ดอกพยอมยามเย็นใครเห็นสวย
ท้ำเป็นเดินตุ้งติ้งสะอิ้งอวย
พ่อค้ากล้วยบวชชีคงปรีดา น้อ

 

“ลุงปรางค์ หลอยมาตอนดึกๆ จ้า”

[พิกุลแก้ว]

นี่ก็หน้ามะม่วงล่วงเข้าแล้ว
พิกุลแก้วอยากกินจังเลยหนา
จากที่เล่นขายของจ้องหนีมา
เพราะเกรงว่าพี่ระนาดจะกวดทัน

วิ่งมานานจนเหนื่อยเมื่อยจนท้อ
เลียงคนล้อเลียนพี่น่าขำขัน
โอ้ละหนอ..รอโซ้ย..โบ๊ยถั่วดำ
ใครกันนะมาอำ..แอบช่วยเรา 

 emo_15วิ่งไม่ทันน้องแล้วหล่ะพี่ระนาด
ส่ายก้นวาดลวดลาย..คลายหมองเศร้า
หัวเราะคิก.คิกคิก..หยิกเบา-เบา
ทั้งยั่วเย้าหยอกเอินแหม่..เพลินจริง

แลบลิ้นแบร่..แบร่-แบร่..ไม่ทันหรอก
ทำตากรอก..กรุ่กกรั่ก..แล้วออกวิ่ง
โจนทะยาน..ผ่านฟ้า..ดั่งลูกลิง
น้องขอชิง พี่สุวรรณ ไปนะเออ   

[สุวรรณ]

นี่ก็หน้ามะม่วงล่วงเข้าแล้ว
พิกุลแก้วอยากกินจังเลยหนา
จากที่เล่นขายของจ้องหนีมา
เพราะเกรงว่าพี่ระนาดจะกวดทัน

วิ่งมานานจนเหนื่อยเมื่อยจนท้อ
เลียงคนล้อเลียนพี่น่าขำขัน
โอ้ละหนอ..รอโซ้ย..โบ๊ยถั่วดำ
ใครกันนะมาอำ..แอบช่วยเรา 

 emo_15วิ่งไม่ทันน้องแล้วหล่ะพี่ระนาด
ส่ายก้นวาดลวดลาย..คลายหมองเศร้า
หัวเราะคิก.คิกคิก..หยิกเบา-เบา
ทั้งยั่วเย้าหยอกเอินแหม่..เพลินจริง

แลบลิ้นแบร่..แบร่-แบร่..ไม่ทันหรอก
ทำตากรอก..กรุ่กกรั่ก..แล้วออกวิ่ง
โจนทะยาน..ผ่านฟ้า..ดั่งลูกลิง
น้องขอชิง พี่สุวรรณ ไปนะเออ   

นั่งอยู่แคร่แลน้องพิกุลแก้ว
วิ่งจ้ำแจวแล้วหอบหมอบหน้าเจ๋อ
ตรงมุมเพิงเวิ้งไม้นั่นนะเออ
สายตาเธอหลุกหลิกดั่งลูกลิง

เหมือนคอยจ้องระวังภัยกลัวใครเห็น
จึงลงหลบซ่อนเร้นร่างสู่สิง
ข้างฝาไม้ให้เงาเข้าแอบอิง
นั่งลงนิ่งหยุดหายใจอยู่ชั่วคราว

[พิกุลแก้ว]

นั่งอยู่แคร่แลน้องพิกุลแก้ว
วิ่งจ้ำแจวแล้วหอบหมอบหน้าเจ๋อ
ตรงมุมเพิงเวิ้งไม้นั่นนะเออ
สายตาเธอหลุกหลิกดั่งลูกลิง

เหมือนคอยจ้องระวังภัยกลัวใครเห็น
จึงลงหลบซ่อนเร้นร่างสู่สิง
ข้างฝาไม้ให้เงาเข้าแอบอิง
นั่งลงนิ่งหยุดหายใจอยู่ชั่วคราว...( คุณ suwun )

หยุดหายใจ..ตายแน่..คร๊าบพี่น้อง
คงได้ครอง..น้องยม..ห่มกันหนาว ( อุ้ย!!  )
พี่ระนาดหาไม่เจอ.เฮ่อ..คงยาว
กลายเป็น..ผีลิงสาว..สิงฝาเอย.

มีด้วยหรือ....ผีฝาไม้เชอร่า 

เอากล้วยมาเซ่นซะดีๆๆๆๆ   เหอๆๆๆๆๆ

[มหาซัง]

หยุดหายใจ..ตายแน่..คร๊าบพี่น้อง
คงได้ครอง..น้องยม..ห่มกันหนาว ( อุ้ย!!  )
พี่ระนาดหาไม่เจอ.เฮ่อ..คงยาว
กลายเป็น..ผีลิงสาว..สิงฝาเอย...(พิกุลแก้ว)

มหาแอบแนบฝาทำตาโผล่   
ร้องพุทโธโถวิ่งแอบแนบเราเฉย
เราก็นิ่งพิงฝาอยู่อย่างเคย   
พิกุลเอ่ยอุ่นดีวิ่งหนีใคร

(มหาซัง...แวะม่แซวอิอิ)

[พิกุลแก้ว]

แว๊ก!! ..ตกใจ...จนตาเหลือก
ลูกตาเกลือก..กลิ้งโปน..มาจากไหน
แอบจ้องหน้า..ป๊ะกั๋น..โอย~~หวั่นใจ
เผ่นให้ไว..ไปกันเต๊อะ...หู้ย!!อยากเป็นลม

พี่มหานี่เอง...นึกว่าผีหลอก เฮ่อ ....เสียวไปถึงไส้ติ่ง..วิ่งจนตับบาน 

[สุวรรณ]

แว๊ก!! ..ตกใจ...จนตาเหลือก
ลูกตาเกลือก..กลิ้งโปน..มาจากไหน
แอบจ้องหน้า..ป๊ะกั๋น..โอย~~หวั่นใจ
เผ่นให้ไว..ไปกันเต๊อะ...หู้ย!!อยากเป็นลม

พี่มหานี่เอง...นึกว่าผีหลอก เฮ่อ ....เสียวไปถึงไส้ติ่ง..วิ่งจนตับบาน 

อ้าว..ไหนๆ ใครมา หน้าซีดเผือด
ด้วยสีเลือดเหือดหาย นัยน์ตาข่ม
จากเหตุการณ์ป๊ะกันพาขวัญจม
หนูพิกุลแทบล้มหวั่นลมกิน

ได้โอกาสป่า วร้องมีพิมเสน
กลิ่นหอมเย็นชื่นใจ คลายลมสิ้น
แต่ขอเตือนอย่าเผลอลิ้มลองกิน
เดี๋ยวร้อนลิ้นสิ้นชื่อไม่รู้นา

ขวดยี่สิบรีบหน่อยของมีน้อย
ห้าขวดร้อยขาดตัวคุณเจ้าขา
เชิญเลยเชิญทุกคนเร่เข้ามา
สูดพิมเสนชื่นชีวาหายเป็นลม

[chaipan1999]

ต๊าย!!!!!ต๊าย....!!

หลงพิกุลฯจนลืมถั่วหรือผัวขา...
ทั้งพี่suwanพี่มหาฯทำตาหยี
ก่อนกะเราเคยกระทำเคยย่ำยี
มาบัดนี้ไปหลงผีพี่พิกุลฯ

ทีตอนนั้นยังบอกถั่วเป็นของใหม่
เหตุไฉนกลับหลงไหลในของเก่า
ของดีดีอยู่ต่อหน้าดันไม่เอา
ไปคลอเคล้าของเก่ารุ่นลายคราม

......ขำๆนะครับ.....