ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุวรรณ]

ตะวันโรยราล้าแรง
สิ้นลับอับแสง
หลุบเร้นลงรางธารา

จุ่มดวงด่ำลึกเลือนลา
โบกโบยขอบฟ้า
เปลี่ยนม่านกาลกลหม่นเทา

ทำเอาวันนี้เงียบเหงา
ซ่อนเร้นคนเศร้า
ตรงโค้งขอบคุ้งทุ่งโรย

มองพืชเหี่ยวแห้งระโหย
ปลิดปลิวหล่นโปรย
ด้วยฤทธิ์พิษร้ายภัยใด

พาเอาใจคนหม่นไหม้
หมดแรงแข็งใจ
จะแข็งจะขืนยืนเดิน

อ่อนล้าแรงใจเหลือเกิน
กลัวการเผชิญ
ก้าวพบผิดหวังอีกครา

[สายใย]

จำใจก้าวไปข้างหน้า
แม้จะอ่อนล้า
อย่าแพ้แก่ใจในตัว

เย็นย่ำค่ำมืดหม่นมัว
หนทางสลัว
ราตรียังมีแสงโสม

นวลผ่องส่องเย็นเช่นโคม
มาปลอบประโลม
ให้เห็นเส้นทางร้างไกล

ชึวิตลิขิตเองได้
จะเกรงกลัวไย
เดินไปไขว่ฝ่คว้าหาฝัน

ฤดูหมุนเปลี่ยนเวียนกัน
สิ้นหน้าแล้งพลัน
วสันต์โปรยปรายสายฝน

พฤกษาเริงรื่นชื่นชล
ผลิดอกออกผล
ใจคนไม่หม่นไหม้หมอง

[สุภาพบุรุษทรชน]

ผู้คนเยื้อแย่งแบ่งจอง
เหลือใดให้ครอง
รู้สึกนึกคิดผิดไป

เราเดินทางมาแสนไกล
เพราะฝันจึงไขว่
ป่ายปีนเขาสูงมุ่งมั่น

บางครั้งบางคราวหนาวสั่น
ล้าบ้างบางวัน
ระหกระเหินเดินทาง

คืนมืดมัวสลัวลาง
สั่งอุษาสาง
พากเพียรไปไม่ผันแปร

หวังไว้ในใจเพียงแค่
ไม่ยอมอ่อนแอ
กายไหวติงไม่ทิ้งทาง