ทุกอย่างก้าว เหยียบย่ำ หนามกุหลาบ
เลือดไหลอาบ ซับซึม ลืมว่าหนาม
ภาพที่เห็น เป็นกลีบ กุหลาบงาม
ที่เหยียบย่ำ คือหนาม ความเป็นจริง
แม้ระบม ตรมช้ำ ย่ำไม่หยุด
หวังก้าวไป ให้ถึงจุด หยุดทุกสิ่ง
หลอกใจตน ค้นหารัก ปักใจจริง
แต่ทุกก้าว ร้าวรวดยิ่ง .....ทรมาณ
นานแค่ไหน ใจถึงจุด ให้หยุดพัก
หัวใจรัก ปักด้วยหนาม ตามประหาร
ทุกอย่างก้าว ใจเราเอง เร่งสั่งมัน
ให้มองเห็น เป็นกลีบบาน กุหลาบโปรย
เจ็บปวดกาย ปลายเท้า เราทนไหว
เจ็บปวดใจ รนร้อน อ่อนระโหย
วอนใจโปรด หยุดเถิดใจ ใช่กลีบโปรย
แต่เป็นหนาม ที่หว่านโรย ตามรายทาง"มะสะแป กุหลาบดง หลงทางหัวใจ"
มะสะแป กุหลาบดงหลงทางเอ๋ย....
ลุงปรางค์ขอชมเชยที่สะสาง
หนามกุหลาบแหลมคมบนเส้นทาง
อยู่ข้างล่างกลีบงามที่โปรยปราย
เอาไป+1 เต็มๆเลยนะ โดนใจจริงๆ
เราได้เพชรเม็ดเล็กๆมาประดับบ้านกลอนอีกหนึ่งเม็ดแล้ว
"ปรางค์ สามยอด"
