....สุดสลดหดหู่มิรู้สิ้น
สุดด่าวดิ้นดวงแดใครแลเหลียว
สุดอนาถอาจนิ่งแท้จริงเชียว
สุดจะเปลี่ยวเดียวดายคล้ายตัดรอน (๗๒๘)
สุดสายตาฟ้ากว้างช่างสับสน
สุดถนนหนทางห่างสิงขร
สุดหัวใจใครเล่าเฝ้าอาวรณ์
สุดอาทรย้อนคืนฝืนอารมณ์ (๗๒๙)
สุดเส้นทางแห่งรักมักเหหัน
สุดสัมพันธ์พาทุกข์หาสุขสม
สุดสวาทขาดสิ้นแม้ลิ้นลม
สุดระทมขมขื่นยืนเดียวดาย (๗๓๐)
สุดเยื่อใยใฝ่หามาทอฝัน
สุดสิ้นกันพลันร้างเริ่มจางหาย
สุดขื่นขมตรมหนักรักละลาย
สุดเสียดายหมายจิตร่วมชิดเชย (๗๓๑)
สุดเสกสรรพรรณนาหาเหตุผล
สุดจะทนหม่นหมองตรองอกเอ๋ย
สุดอาลัยลางเลือนเหมือนไม่เคย
สุดจะเผยเอ่ยอ้างเมื่อนางจร (๗๓๒)
......แงซาย.......
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
24 พฤศจิกายน 2024, 03:39:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: มาแต่งกลอนให้ครบพันบทกันดีกว่า (อ่าน 166529 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: