รู้ทั้งรู้ต้องเจ็บและเหน็บหนาว
ต้องปวดร้าวราวมีดกรีดใจนี้
ยังทนเจ็บเหน็บหน่วงดวงชีวี
แม้ป่นปี้ธุลีร่างมิห่างไป
รู้ทั้งรู้อยู่ไปได้แต่ทุกข์
จะขอรุกบุกบั่นมิหวั่นไหว
แม้นขวากหนามหลามล้อมสักเท่าใด
จะฝ่าไปแม้ใจเจ็บจะทนรอ
ต้องปวดร้าวราวมีดกรีดใจนี้
ยังทนเจ็บเหน็บหน่วงดวงชีวี
แม้ป่นปี้ธุลีร่างมิห่างไป
รู้ทั้งรู้อยู่ไปได้แต่ทุกข์
จะขอรุกบุกบั่นมิหวั่นไหว
แม้นขวากหนามหลามล้อมสักเท่าใด
จะฝ่าไปแม้ใจเจ็บจะทนรอ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
