พรหมลิขิตขีดเส้นเกณฑ์ชีวิต
จะถูกผิดอย่างไร ใครข่มเหง
ขอเพียงยืนยืดร่างแม้คว้างเคว้ง
จำต้องเก่งเคร่งครัดเข้าวัดดวง
แม้ทุกข์ทนหม่นหมองครองความเศร้า
มิใช่มีเพียงเราที่จวนร่วง
คนอื่นเขาสาหัสโดนตัดทรวง
ที่พรหมลวงกลั่นแกล้งดั่งแล้งใจ
ชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหนทนอีกหน่อย
คงจะค่อยดีขึ้นยืนยิ้มได้
ปลายอุโมงค์คงสว่างชี้ทางไป
คงสดใสสักวันอย่าหวั่นเลย
เราเกิดมาใช้กรรมที่ทำไว้
ดั่งหมาไล่ตามทันนั่นแหละเหวย
ไม่ทำชั่วเพิ่มอีกหลีกแล้วเอย
กรรมที่เคยคงหมดลดน้อยลง
เมื่อหมดเวรพ้นกรรมที่ซ้ำซาก
ดั่งหมดขวากหนามคมข่มเป็นผง
เรือลำน้อยถึงฝั่งดั่งใจจง
ชีวิตคงหมดคลื่นยืนเต็มตัว
ปรางค์ สามยอด
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
