๐..ขออนุญาต..คิดถึง..๐
๐ ขออนุญาต คิดถึง สักหนึ่งครั้ง
เพราะเกินยั้ง หยุดได้ แล้วใจนี้
แค่สั้นสั้น นิดนึง ครึ่งนาที
ให้ชีวี ยิ้มได้ ไม่อายดิน
๐ จะว่าไหม ถ้าลาม ถึงความฝัน
ที่ทุกวัน เฝ้ามอง จ้องถวิล
ขอดึงภาพ ซาบซึ้ง ตรึงชีวิน
เป็นอาจิณ รินร่ำ ทุกค่ำคืน
๐ ใบหน้าหวาน กาญจน์เกล้า เย้าเสน่ห์
ดึงใจเซ เป๋ป่วน ชวนระรื่น
แม้เพียงเงา คราวผ่าน ยังอ่านกลืน
จึงอยากยื่น ปืนไป ให้มี..กัน..
๐ คนโซโซ โลละบาท ยังขาดคู่
ทุกวันอยู่ ยิ้มได้ เพราะในฝัน
มีภาพเธอ เคียงคู่ ดูแสงจันทร์
และภาพฉัน จุมพิต ชิดแก้มเธอ
๐ พอยามตื่น คืนพ้น พิกลนัก
มันกระอัก กระอึก รู้สึกเพ้อ
จะต้องทำ ฉันใด ไหนเล่าเออ
จึงจะเจอ ทางแปร แก้อาการ
๐ เมื่ออดรน ทนกลั้น อั้นไม่อยู่
ต้องลองดู สักครั้ง หวังประสาน
งัดตำรับ ตำรา วิชามาร
โปรยกำยาน ลงเสน่ห์ เทใส่เลย
๐ ผลออกมา เป็นอย่างไร นั้นไม่รู้
แค่คิดอยู่ ยังไม่กล้า มิผ่าเผย
กลัวเธอเห็น เป็นเรื่อง เคืองโกรธเอย
จึงต้องเอ่ย ขอคิดถึง..ซึ่งหน้า..เธอ....
***เมฆา...***