มองทะเลเหว่ว้าฟ้าสีหม่น
สีเทาปนส้มเเซมไม่แจ่มใส
ตะวันรอนลับหล้าขอบฟ้าไกล
รอเมื่อไหร่ดวงเดือนจะเคลื่อนมา
ฟ้ายามนี้เหมือนเราเศร้ารันทด
ฤาจะหมดแรงใจไปแล้วหนา
กรรมเก่าคงขีดเส้นเกณฑ์ชะตา
ให้เกิดมาอาภัพอับจนจริง
เมื่อมีทุกข์จงอดทนอย่าท้อแท้
มีทางแก้ข้างหน้าอย่าเฉยนิ่ง
หมั่นปลุกปลอบตังเองเร่งช่วงชิง
ไม่เกรงกริ่งอิงโศกโชคชะตา
มีสมองสองมือทั้งลำแข้ง
ที่กล้าแกร่งเด็ดขาดไม่หวาดผวา
สักวันหนึ่งถึงฝั่งฝันนั้นสักครา
คงเงยหน้าดูพระจันทร์ได้เต็มดวง
ปรางค์ สามยอด
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
