เห็น"งามคำ"บังอาจมาสอนหญิง
ใคร่ประวิงรู้ชายพายเรือนี้
เที่ยวร่ายพจน์บทกลอนอ้อนวจี
ให้โฉมงามอ่อนฤดีพลีหัวใจ
ทั้งออดอ้อนออเซาะฉอเลาะนัก
หว่านคำรักเก็บเกี่ยวเที่ยวเฉไฉ
พายเรือเร่แจกจ่ายทั้งใกล้ไกล
หากหญิงใดลุ่มหลงคงติดตาม
ทั้งหัวก่ายท้ายเกยไม่เคยเว้น
เทียวประเคนกลอนกานท์พาลวาบหวาม
บทชิงรับไล่รุกทุกโมงยาม
มิอาจห้ามปรามได้ให้ตริตรอง
อันว่ากลอนส่อผลดลวิเคราะห์
คิดให้เหมาะก่อนหลงนะนวลน้อง
พี่ก็ชายพายเรือยังเมียงมอง
แต่กลับต้องแพ้พ่าย...กลอนหลายใจ
ใคร่ประวิงรู้ชายพายเรือนี้
เที่ยวร่ายพจน์บทกลอนอ้อนวจี
ให้โฉมงามอ่อนฤดีพลีหัวใจ
ทั้งออดอ้อนออเซาะฉอเลาะนัก
หว่านคำรักเก็บเกี่ยวเที่ยวเฉไฉ
พายเรือเร่แจกจ่ายทั้งใกล้ไกล
หากหญิงใดลุ่มหลงคงติดตาม
ทั้งหัวก่ายท้ายเกยไม่เคยเว้น
เทียวประเคนกลอนกานท์พาลวาบหวาม
บทชิงรับไล่รุกทุกโมงยาม
มิอาจห้ามปรามได้ให้ตริตรอง
อันว่ากลอนส่อผลดลวิเคราะห์
คิดให้เหมาะก่อนหลงนะนวลน้อง
พี่ก็ชายพายเรือยังเมียงมอง
แต่กลับต้องแพ้พ่าย...กลอนหลายใจ
...อันกลกลอน...อ้อนคำ...ลำนำนั้น
รู้เท่าทัน...ผันแปร...ล้วนแก้ได้
แก้คำผิด...คิดออก...บอกกับใจ
แก้คำชาย...หลายรัก...ต้องหนักทรวง
........................................................
...กลอนพาไป...ใจตาม...ความจึงเกิด
ใจเตลิด...ตอกย้ำ...คำห่วงหวง
แค่หนึ่งคำ...ร่ำไร...ของชายลวง
อย่าให้ล่วง...ล้ำเข้า...เป็นเจ้าใจ...
.......................................//ทอฝัน
รู้เท่าทัน...ผันแปร...ล้วนแก้ได้
แก้คำผิด...คิดออก...บอกกับใจ
แก้คำชาย...หลายรัก...ต้องหนักทรวง
........................................................
...กลอนพาไป...ใจตาม...ความจึงเกิด
ใจเตลิด...ตอกย้ำ...คำห่วงหวง
แค่หนึ่งคำ...ร่ำไร...ของชายลวง
อย่าให้ล่วง...ล้ำเข้า...เป็นเจ้าใจ...
.......................................//ทอฝัน