นั่นก็พี่นี่ก็น้องที่ต้องจาก
อีกเพื่อนยากมากมายเรียงรายถาม
อยู่ที่ไหนใครล่ะจะไล่ตาม
สิ้นนิยามนาม "ไทย"ที่ได้ยิน
จากเหนือสุดรุดใต้เรียงรายล้อม
ทุกภาคยอมน้อมสู้ผู้หยุดสิ้น
ด้วยความหวังแห่งรักประจักษ์จินต์
หวนถวิลในจิตรสู่มิตรมวล
ไม่มีความสุขใดอยู่ในหล้า
เท่ากับเห็นคุณค่าแม้ผันผวน
ไม่มีความหอมใดที่อบอวล
เท่ากับ "ไทย"ทั้งมวลชวนจับมือ.
..........................................
...อยากเห็นคนไทยรักกัน...