พี่ระนาดมาดเท่เห่มาเยี่ยม
บอกน้องเตรียมต้มไข่ให้ชวนหัว
ปลายจวักมากมายไม่อายชัวร์
เข้าทำครัวพิเศษรสเด็ดให้
อุปสรรคหลากหลายไม่มียั่น
ความมืดมันแค่หลอนให้อ่อนไหว
แต่จะแจ่มกว่านี้หากพี่ไป
ตัดตะไคร้ด้วยกันฉันไม่กลัว..(น้องมะสะแป)
ไม่กลัวแม้กระทั่งพ่อ..เห่อ ๆ ๆ
ขำขำกันค่ะ 
๐ คืนเดือนแรม..แถมฟ้า..ยังมาปิด
จนมืดมิด..จิตหวั่น..ร่างสั่นทั่ว
แสงไฟฉาย..ถืออยู่..ก็ดูมัว
นั่งกินถั่ว..คั่วไว้..อยู่ในเรือน
๐ พ่อแม่ใช้..ให้เรา..อยู่เฝ้าบ้าน
ติดไปงาน..เคารพ..เผาศพเพื่อน
ทิ้งให้อยู่..ดูแล..อย่าแชเชือน
กำชับเตือน..เหมือนเรา..ไม่เข้าใจ
๐ อยู่คนเดียว..เหี่ยวหด..นอนขดร่าง
เสียงกร่างกร่าง..ดังมา..จากป่าไผ่
หยิบผ้าห่ม..คลุมร่าง..เป็นอย่างไว
เหลือโผล่ไว้..แค่หัว..แม่ตัวดี...(หมายถึงตัวเอกในกลอนนะจ้ะ)
๐ สิ้นเสียงดัง..วังเวง..ยิ่งเกรงหวาด
ความสามรถ..เฉพาะตัว..คือกลัวผี
เหลียวรอบกาย..ซ้าย.ขวา..ท่าไม่ดี
หลับตาปี๋..หนีหน้า..ใช้ผ้าคลุม
๐ นอนนอนไป..ไม่นาน..พานปวดจี่
แต่เรื่องผี..นี่ไง..ทำให้กลุ้ม
นอนบิดตัว..หัวสั่น..มือนั้นกุม
ร่างงองุ้ม..รุ่มร้อน..ยอมนอนซม
๐ อากาศเย็น..เป็นใจ..ให้อยากหลับ
จึงกระชับ..ร่างงอ..พอเหมาะสม
ถั่วออกฤทธิ์..บิดกาย..ระบายลม
ใต้ผ้าห่ม..ดมเอา..ของเราเอง..(พี่แจ็คกี้)
จนมืดมิด..จิตหวั่น..ร่างสั่นทั่ว
แสงไฟฉาย..ถืออยู่..ก็ดูมัว
นั่งกินถั่ว..คั่วไว้..อยู่ในเรือน
๐ พ่อแม่ใช้..ให้เรา..อยู่เฝ้าบ้าน
ติดไปงาน..เคารพ..เผาศพเพื่อน
ทิ้งให้อยู่..ดูแล..อย่าแชเชือน
กำชับเตือน..เหมือนเรา..ไม่เข้าใจ
๐ อยู่คนเดียว..เหี่ยวหด..นอนขดร่าง
เสียงกร่างกร่าง..ดังมา..จากป่าไผ่
หยิบผ้าห่ม..คลุมร่าง..เป็นอย่างไว
เหลือโผล่ไว้..แค่หัว..แม่ตัวดี...(หมายถึงตัวเอกในกลอนนะจ้ะ)
๐ สิ้นเสียงดัง..วังเวง..ยิ่งเกรงหวาด
ความสามรถ..เฉพาะตัว..คือกลัวผี
เหลียวรอบกาย..ซ้าย.ขวา..ท่าไม่ดี
หลับตาปี๋..หนีหน้า..ใช้ผ้าคลุม
๐ นอนนอนไป..ไม่นาน..พานปวดจี่
แต่เรื่องผี..นี่ไง..ทำให้กลุ้ม
นอนบิดตัว..หัวสั่น..มือนั้นกุม
ร่างงองุ้ม..รุ่มร้อน..ยอมนอนซม
๐ อากาศเย็น..เป็นใจ..ให้อยากหลับ
จึงกระชับ..ร่างงอ..พอเหมาะสม
ถั่วออกฤทธิ์..บิดกาย..ระบายลม
ใต้ผ้าห่ม..ดมเอา..ของเราเอง..(พี่แจ็คกี้)
๐ เงียบสงัดชัดเสียงเพียงหริ่งหรีด
แทรกเสียงกรีดนกแสก,แหกเสียงเปล่ง
มโหรีงานศพ-เอื้อนบทเพลง
ลอยวังเวงมาไกล,ไล้หลังคา
๐ นอกหน้าต่างข้างแรม-แต้มสีมืด
ใบตองไหวเป็นพืดอืดหนักหนา
เสียงตะเกียงเพียงส่าย,ไหวไปมา
ไอ้หมาบ้าดันหอน..เอาตอนนี้
๐ มันโหยหวนชวนขวัญ!สั่นประสาท
ฉี่ก็จวนจะราดเสื่อสาดนี่
เลื่อนผ้าห่มคลุมโปง-โก่งอ้วกที
เหม็นดั่งขี้!ส้วมแตก-แปลกจำทน
๐ ฉับพลันเสียงฝีเท้า,เดินเร้าเร่ง
เสียงปี่พาทย์บรรเลง-เพลงหมองหม่น
ตะเกียงไฟไหวฉายส่ายตามคน
เสียงใกล้จนจำได้,คล้ายพ่อเรา
๐ ยินสำเนียงเสียงขันนั้นตักน้ำ
เสียงแม่พร่ำหวาดหวั่นงานศพเล่า
รีบระดมจ้วงขัน!พลันล้างเท้า
จากนั้นเงาทอดทะมึน,ขึ้นสู่เรือน
๐ แม่สาวน้อยคลุมโปง-ค่อยโล่งอก
คลายผ้าตกจากกายด้วยได้เพื่อน
พ่อแม่เดินเข้าใกล้,ให้หน้าเบือน
บ่นเหม็นเหมือนกลิ่นศพ..ตลบเรือนเรา..(พี่ระนาดเอกจ่ะ)
ปล.ขำๆนะจ๊า..
แทรกเสียงกรีดนกแสก,แหกเสียงเปล่ง
มโหรีงานศพ-เอื้อนบทเพลง
ลอยวังเวงมาไกล,ไล้หลังคา
๐ นอกหน้าต่างข้างแรม-แต้มสีมืด
ใบตองไหวเป็นพืดอืดหนักหนา
เสียงตะเกียงเพียงส่าย,ไหวไปมา
ไอ้หมาบ้าดันหอน..เอาตอนนี้
๐ มันโหยหวนชวนขวัญ!สั่นประสาท
ฉี่ก็จวนจะราดเสื่อสาดนี่
เลื่อนผ้าห่มคลุมโปง-โก่งอ้วกที
เหม็นดั่งขี้!ส้วมแตก-แปลกจำทน
๐ ฉับพลันเสียงฝีเท้า,เดินเร้าเร่ง
เสียงปี่พาทย์บรรเลง-เพลงหมองหม่น
ตะเกียงไฟไหวฉายส่ายตามคน
เสียงใกล้จนจำได้,คล้ายพ่อเรา
๐ ยินสำเนียงเสียงขันนั้นตักน้ำ
เสียงแม่พร่ำหวาดหวั่นงานศพเล่า
รีบระดมจ้วงขัน!พลันล้างเท้า
จากนั้นเงาทอดทะมึน,ขึ้นสู่เรือน
๐ แม่สาวน้อยคลุมโปง-ค่อยโล่งอก
คลายผ้าตกจากกายด้วยได้เพื่อน
พ่อแม่เดินเข้าใกล้,ให้หน้าเบือน
บ่นเหม็นเหมือนกลิ่นศพ..ตลบเรือนเรา..(พี่ระนาดเอกจ่ะ)
ปล.ขำๆนะจ๊า..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
