....................................
เจ้าหัดเขียนเพียรอ่านการงานคล่อง
จำบทท่องออกเสียงเคียงผสม
ตัวอักษรซ่อนไว้ให้กล่อมกลม
เอ่ยปากชมจากครูผู้รู้งาน
จากเด็กน้อยเดียงสาหน้าตาชื่น
วารวันกลืนโหยหวนครวญประสาน
มือเจ้ามั่นขันแข็งแรงทนทาน
เกิดสามานย์ย่ำยีวจีครู
ครูไม่เคืองไม่โกรธและโทษเจ้า
จะคอยเฝ้าตักเตือนอย่างหดหู่
แม้เจ้าเห็นว่าเป็นเพียงอณู
จะมองดูเจ้าอยู่อย่างผู้คอย.
...................................
.....ป.ล. ท่านพี่ระนาดเอก ครับ ไม่ต้องบวกคะแนนให้ผมนะครับ ! มาร่วมชื่นชมครับ .....