~"น้ำตาครู?"~
๐
๐ เห็นเจ้ามาแต่เรียนเขียนกอไก่
บ่อยเคยใช้มือจับปรับเจ้าเขียน
เส้นโย้เย้ไม่ตรงยังหลงเพียร
ครูไม่เปลี่ยนเป้าหมายเพราะสายใย
๐ มือเจ้าแข็งแกร่งกล้ามาเรื่อยเรื่อย
ความล้าเหนื่อยครูหายฉายแววใส
เห็นเจ้าท่องอาขยานพานส่งใจ
หวังเจ้าได้ท่องจบครบสำนวน
๐ คอยเปลี่ยนบทสอนใจอำไพค่า
เจ้าตั้งตาท่องตามน้ำคำด่วน
ไม่มีแย้งหรือขัดชัดไม่รวน
เสียงเจ้าล้วนสนองก้องกังวาน
๐ ยามลับหลังเห็นเจ้าเฝ้าแอบท่อง
ครูลอบมองน้ำตาบ่าผสาน
คือน้ำตาปลื้มใจไหลจากมาน
พลังพานเสริมสู่ครูมากมาย
๐ เจ้าหลงใหลสำนวนล้วนอักษร
รบเร้าอ้อนอยากแต่งแจงขวนขวาย
ครูจึงสอนด้วยรักหลักบรรยาย
วนเวียนคล้ายปลูกกล้าภาษากลอน
๐ เจ้าสัมผัสบ่อยผิดไม่คิดเบื่อ
ครูก็เอื้อตรวจทานไม่พานหย่อน
ครั้นสำนวนเจ้างามความบวร
ครูก็ซ่อนน้ำตาคราชื่นชม
๐ ความเชี่ยวชาญตามเงาเจ้าเก่งกล้า
แกร่งภาษาเลิศล้ำหวานผสม
ครูยังอยู่จุดเดิมเพิ่มนิยม
พากเพียรบ่มสารพัดเจ้าจัดเจน
๐ เวลาเปลี่ยนครูแก่แลอ่อนล้า
เจ้าย้อนมาอ่านกลอนล้มนอนเล่น
ถ้อยบทเก่าที่งามพล่ามหลังเอน
เจ้าบ่นเน้นแบบเก่าเล่ามันเชย
๐ เบื่อย้ำบ่นติเตียนน่าเปลี่ยนใหม่
ดัดแปลงใส่ตามยุคสุขจริงเหวย
ครูมองกลอนบทเก่าเจ้าคุ้นเคย
น้ำตาเผยอีกครั้ง..อย่างปวดใจ..
ระนาดเอก
..ขอขอบพระคุณ..ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
