นั่งมองดู ดวงจันทร์ วันฟ้าหลัว
ลบภาพกลัว ความฝัน วันสับสน
ยังงอ้างว้าง ร้างไกล ไร้ผู้คน
จะผ่านพ้น หนทาง ได้อย่างไร
ท้องนภา ราตรี ที่ว่ามืด
คงไม่จืด ไม่จาง อย่างวันไหน
ขอวันนี้ มีดาว พริบพราวไกล
ก็อุ่นใจ ให้สร่าง ไม่ร้างรา
ขอพรจันทร์ ฝันใหม่ ไม่ให้รก
ขวากหนามปรก คลุมทาง วางตรงหน้า
กลิ่นดินฟุ้ง หอมทั่ว ท้องนภา
แสงดาวจ้า ทายท้า สง่างาม.