กาพย์ยานี๑๑ เขียนสรรพเสร็จให้ถูกทาง
วรรคหน้า๕พยางค์ วรรคหลังบ้างมี๖เอย
พะ-ยาง นับเป็น๒ ฟ้า-คน-ยอง ๓ใช่เลย
จำไว้นะทรามเชย มี๑๑เป็นพยางค์[/color]
ทิ้งไว้ให้สะสาง ปล่อยเหลือว่างไว้ให้ใครวรรคหน้า๕พยางค์ วรรคหลังบ้างมี๖เอย
พะ-ยาง นับเป็น๒ ฟ้า-คน-ยอง ๓ใช่เลย
จำไว้นะทรามเชย มี๑๑เป็นพยางค์[/color]
มามะมาไวไว ใครต่อได้รีบเข้ามา
ยานีเล่นไม่ยาก ไม่ลำบากหากค้นหา
สิบเอ็ดเด็ดตำรา ยิ่งแต่งพายิ่งเพลิดเพลิน
หาใช่อวดว่าเก่ง แท้จริงเกรงกลัวขัดเขิน
ใครชอบตอบคำเชิญ หากบังเอิญเดินเข้าวง (แงซาย)
เฝ้าเพ้อและพะวง อาจงวยงงเพราะแต่งกลอน
ลองแล้วแต่งยานี กาพย์นี้เรียงเป็นอักษร
ด้วยหลักของคำกลอน แต่งๆตอนนอนรำพัน
ร้ายบริสุทธิ์
ส่วนน้องคล้องภาษา ในเวลางานเท่านั้น
หน้าที่ที่เกี่ยวพัน อิสระสมดังใจ
จะทำหรือหยุดพัก เรารู้จักพอดีได้
แบ่งแยกเวลาไป ให้พอเหมาะเพราะจำเป็น
วันใดงานเร่งด่วน คงจะง่วนจนไม่เห็น
ยุ่งเหยิงทั้งเช้าเย็น จึงมิอาจสานต่อกานท์
หากว่าผ่อนคลายหน่อย เรียงร้อยถ้อยสร้อยขับขาน
อารมณ์สุขสำราญ แสนเบิกบานบ้านกลอนไทย.